chapter 31

2.6K 57 0
                                    

KINABUKASAN

Nagising ako dahil sa sinag ng araw mula bintana ang tumapat sa mukha ko. Hindi na gaano masakit ang katawan ko. Naalala ko lahat ng nangyari kagabi, nung gabing umuwi ako ng bahay na basang basa at dahil yon kay sir. Gil. Dahil sa kanya nakita ko silang gumagawa ng milagro pano niya nagawa saken toh legal kami both side nagawa parin niya ako lokohin. Tulutulo nanaman ngayon ang luha ko dahil sa kanya, sa kanya lang. Naalala korin na nandto si Clint kagabi pero pagkagising wala na siya.

Sinubukan kong maglakad kahit masakit pa ang pakiramdam ko wala si mama , walang kahit sino ako lang ang nandto kaya kailangan kong tumayo sa sarili kong mga paa.

Pagkababa ko sa kusina ay may pagkain nang nakahain. May nakita akong sulat sa tabi nito.

To clint:
   
Nag handa nko ng pagkain mo para pagkagising mo is kakain ka nalang. Alam kong dipa ok yung pakiramdam mo. Kumain ka  aa yung marami, magpalakas karin wag mona ulit gagawin yun nag alala ako sayo sobra sobra.

Sabi nito sa sulat with smiling face and heart pa.

Mas lalo kong hinangaan si Clint ngayon dahil sa kabaitang pinapakita niya saken. Alam kong diko masusuklian iyon pero sa gagawin ko alm koring matutuwa siya ng lubos.

Nanlambot ang puso ko sa sinabi sa letter na sinulat niya first time kong makatanggap ng letter bukod sa mga parents ko. Yung taong inaalala ako, yung taong takot na nagkakasakit ako, yung taong may pakielam sakin, at yung taong takot na mawala ako.

Napaiyak nanaman ako hindi dahil sa sakit kundi dahil sa saya tears of joy ika nga.

Ilang week nalang ay matatapos na ang school year, 2 week nalng collage nako iniisip ko kung saan ba ako mag aaral sa collage sabi ko sa isip ko.

Kaya ko naman nang maglakad kaya dali dali akong naligo at ang bihis dahil ilang minuto nalng ay malalate nako. Ayoko nang isipin ang mga malulungkot na bagay siguro kaya ko naman siyang kalimutan. Sobrang mahal ko siya pero wala ee ayaw ni tadhana.

F
A
S
T
F
O
R
W
A
R
D

Mabilis akong nakarating sa school, iniispin kona sana wala siya dito, sana diko siya makita ayoko siyang makita. Simula ngayon ay kakalimutan kona siya dahil wala siyang ginawa kundin paiyakin ako.

Halos nakahinga ako ng maluwag pagkadating sa room bukod sa dipa ako late dahil narin ay hindi siya ang teacher nmin ngayon.

Nakikinig lang ako ngayon sa room tutal patapos narin ang ang taon mas ok siguro kung mas pag tutunan ko ng pansin ang last 2 weeks natoh.

Wala na kaming gaanong topic dahil sembreak nman na daw. Nag kwento nalang si maam  ng buhay niya noong dalaga pa. Sabi niya is nagkaroon siya nang first love kasing edad din daw niya kami nun. Sobrang mahal niya ito dahil nga sweet , maalaga ito sa kanya at kahit na hindi ito kagwapuhan ay ok kanya hindi nman daw mahalaga ang looks pag nag mahal ang isang tao ang importante ay mahal nila ang isa't isa. Sabi ni maam. Hindi pinipili ng puso kung kailan ito titibok kung kailan siya makakaramdam ng saya sa isang tao kusa itong tumitibok once na nainlove ka sa isang tao. Maganda,pogi o kahit ano wlang basehan ang pagmamahal.  Yun na nga sa inaasahan ay nakita niya ang first love  niya na may kasamang iba. Sobrang sakit nun dahil mahal mo ang isang tao. Gayunman daw ay masaya siya dahil kung hindi yun nangyari ay hindi  siya makakahanap ng bago. Sobrang saya niya nang dumating ang panibagong lalaki sa buhay niya akala niya is katapusan na pero hindi pala. Lahat ng bagay ay may mahulugan lahat ng masasakit na nangyari ay may katumbas na saya rin. Lahat kami at na touch sa kwento ni maam.

Natamaan ako doon siguro kaya toh nangyayari sakin ay may mas maganda pang darating sa buhay siguro hindi lang siya yung nakatadhana para saken.

Ngayon I realized na ganon tlaga ang buhay ng tao may sakit meron ding saya. Kung sakit na nararansan ng tao ay mas hihigitan payun ng saya. Not now but soon nararamdaman korin ang saya nayun. 

ANG SUPLADO KONG TEACHER(COMPLETE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon