Ανοιξα τα ματια μου και αμεσως μυρισα μια τελεια αντικια κολωνια.Εβγαλα ενα ηχο απολαυσης,ομως δεν κρατησε πολυ,καθως θυμιθηκα σε ποιον ανηκει αυτη η κολονια.Για μια στιγμη.Αυτη η κολωνια ειναι του Ιασονα.Πεταγομαι πανω και κοιταζω πανικοβλητη γυρω μου.Μα τι δουλεια εχω στο δωματιο του Ιασονα;
Συκονομαι απο το κρεβατι και τοτε ανοιγει η πορτα και βλεπω εναν Ιασονα βρεγμενο με μονο μια πετσετα γυρω απο τους γοφους του.Μολις αντικρισω το θεαμα μπροστα μου,κοβεται αποτομα η αναπνοη.Τον κοιταζω και τα μαγουλα μου περνουν φωτια.Γυριζω το βλεμμα μου.
Ειμαι σιγουρη πως καταλαβε το κοκκινισμα στα μαγουλα μου και αμεσως επιβεβαιονομαι οταν ακουω το βαθυ γελιο του.Γυρναω και τον κοιταω.
<< Μπορεις να μου πεις τι βρισκεις αστειο; >> τον ρωτησα ενω σταυρωσα τα χερια μου στο στυθος μου.
Για μια στιγμη τον πιανω να πιανει την κινηση μου και να μενει λιγο το βλεμμα του στο στυθος μου.Οταν καταλαβαινω πως δεν θα παρει το βλεμμα του, ξεροβιχω.
Συκονει το βλεμμα του και με κοιταει ερωτηματικα.
<< Τι ειναι; >> ρωταει ενω ανασυκονει το φρυδι του.
<< Δε θα απαντησεις στην ερωτηση μου; >> τον ρωτησα
<< Σε ποια ερωτηση; >> με ρωταει παιχνιδιαρικα
<< Σε αυτην που σε ρωτησα '' που βρισκεις το αστειο;'' >> του ειπα
<< Εσενα >> απαντησε
<< Και γιατι με βρισκεις αστεια;Μηπως σου φαινομαι για καμοια κωμικο; >> τον ρωτησα ενω αρχισα να φωναζω
Απο το βλεμμα του καταλαβαινα οτι το απολαμβανε.Και αυτο ηταν που μου την εδινε πιο πολυ.Αλλα ειναι ακομα με την πετσετα πραγμα που με κανει να νιωθω δυο πραγματα.Ποθο να με αγγιξει στο κεντρο μου και σε ολο μου το σωμα αλλα και θυμο για τι γελαει εις βαρος μου.
<< Βασικα οχι,ετσι οπως εισαι σιγουρα για κατι αλλο >> ειπε ολο υπονοουμενο.
VOCÊ ESTÁ LENDO
ΚΟΛΛΗΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
FanficΕΛΕΝΗ: Εξυπνη,ομορφη,ετοιμολογη και γλυκια ΙΑΣΩΝΑΣ: Αλλαζονας,κουκλος,καλος το κρεβατι και αλλαζει τις γυναικες σαν τα πουκαμισα Τι θα γινει οταν αυτη η δυο χαρακτηρες ενωθουν;Θα καταφερουν να κρατησουν τις σχεση τους η θα καταστρεψουν ο ενας τον αλ...