Harry Potter and a Lost Child

Hoofdstuk 2

Na de lunch was Janice eindelijk weer compleet verzonken in haar boek. Hermione, Ron en Luna waren aardig en zaten allemaal in hetzelfde jaar als Janice. Hermione en Ron waren prefects van Gryffindor, en Luna zat in Ravenclaw. Ron was nog steeds bezig met zijn lunch, jeetje wat kon die gast eten. Een hele tijd was het stil in de coupé, buiten begon het al te schemeren. Dat was een tegen dat de treinreis niet lang meer zou duren. Janice wou net haar boek in haar tas stoppen toen de deur openging. Neville kwam binnen.

"Waar is Harry?" Vroeg Hermione direct. Neville haalde zijn schouders op.
"Weet ik niet, hij zei dat hij later zou komen. Misschien naar de WC ofzo."

Nog geen uur later kwam de trein luid piepend tot stilstand. Janice keek naar buiten, en zag een klein station bij een dorpje. Harry was nog steeds niet terug en inmiddels waren ze allemaal al omgekleed in hun schooluniform, alleen had dat van Janice geen afdelingskleuren.

"Eindstation, Hogsmeade." Zei Ron. Janice gooide haar rugzak over haar schouder en pakte de kooi met haar uil. De anderen pakten ook hun tas van het bagagerek boven hen.
"Ik vraag me af wat Harry moest doen.." Zei Janice, terwijl ze gezamenlijk de coupé verlieten. Op de gang was het een drukte van jewelste. Ron haalde zijn schouders op als antwoord.
"Hij zal zo wel komen." Zei Ron terwijl ze naar buiten stapten.

Buiten stond een enorme man met een grote bos donker haar en een warrige baard te roepen:

"Alle eerstejaars en..." Hij pauzeerde even en las iets op een stukje perkament, "miss. Janice Stone bij mij verzamelen!" Janice liep zijn kant op. Hermione, Luna, Neville en Ron wilden langs hem lopen maar Hermione werd door de man gestopt.
"Hermione, kan jij miss Stone op je hoede nemen tot aan de sorteerceremonie? Ze hoeft niet mee met de boottocht voor de eerstejaars."
Hermione knikte als antwoord.

De man stak een enorme hand uit naar Janice. "Ik ben Hagrid, welkom op onze school. Ik ben de terreinknecht." Janice pakte zijn hand aan en schudde hem.
"Janice Stone." Zei ze terwijl ze hem een warme glimlach schonk.
"We zien je nog Hagrid." Groette Ron hem terwijl ze wegliepen.

Met de kar die zichzelf trekt, werden ze naar het kasteel in de verte gereden, Hogwarts School Of Witchcraft And Wizardry. Hermione werd nu wel bezorgd over het feit dat Harry nog niet terug was. Ondanks dat nam ze de rol, die Hagrid haar gegeven had, heel serieus. Janice kreeg een hoop feitjes te horen over de school waarvan de meesten vrijwel nutteloos waren, maar Hermione's enthousiasme was aandoenlijk. Ron dacht daar echter niet zo over, wat hij duidelijk maakte door meer dan eens met zijn ogen te rollen.

De grote zaal deed zijn naam er eer aan, het was immens. Leerlingen druppelden binnen en langzaamaan raakten de vier eindeloos lange tafels bezet. Toen ze waren aangekomen stond professor McGonagall op haar te wachten bij een trap, ze vertelde Hermione dat ze aan kon schuiven. In haar eentje wachtte Janice bij de docent transfiguratie op de eerstejaars.

"Het is niet niks, op jouw leeftijd van school wisselen." Merkte McGonagall op.
"Tja, ik maak er maar het beste van, het is maar voor twee jaar."
"Dat is waar." Antwoordde McGonagall. "Ben je zenuwachtig voor de ceremonie?"
"Een beetje," gaf Janice toe. "Ik weet in elk geval zeker dat het geen Hufflepuff wordt." Lachte ze.
"Ik was vroeger een hatstall. De sorteerhoed twijfelde heel erg tussen Gyffindor of Ravenclaw, maar het werd Gryffindor." Vertelde de professor aan Janice.

McGonagall vertelde Janice net dat ze de afdelingsleider van Gryffindor was toen de eerstejaars aan kwamen gelopen onder leiding van Hagrid. De stoet van eerstejaars, Janice Stone en McGonagall liep de hele zaal door tot aan het eind, tussen de lange tafels en de verhoging met de tafel voor leraren en werknemers.
In de Grote Zaal werd het geroezemoes gestopt toen een koor van leerlingen, onder leiding van een opmerkelijk kleine tovenaar begonnen te zingen. Dit was vast het Hogwarts lied waar Hermione over verteld had toen ze op weg waren naar de school in de kar die zichzelf trekt.
Direct daarna maakte het koor van leerlingen en kikkers plaats voor professor McGonagall. Een oude, stoffige hoed werd op een kruk geplaatst, het begon te zingen: