Nagising ako dahilan sa ingay na nangagaling sa akong alarm clock..Its already 5o'clock in the morning,then isang oras nalang kailangan ko nanamangmagtrabao or should I say magbalat ng buto.Magisa kong binubuhay ang sarili ko.Dahil wala naman akong maaasahang tumaguyod sakin. Kundi sarili ko lang.
My parents die 4 years ago, because of the car accident.
Pinasukan ko lahat ng pweding pasukang trabaho, para mabuhay naalala ko 2nd year high school ako non nong iwan nila ako. Aaminin ko hindi madaling mamuhay ng magisa at mawalan mahal sa buhay. Pero ano pabang magagawa ko yon ang kapalaran ng mga magulang ko at ako.
Subrang miss ko na sila mom at dad.Subrang subra and I'm sure na ganon din sila sakin kahit alam kong kasama na nila ngayon si God.
BTW I'm Eumerriah yllona Bruise, grade 12 student.
Speaking of grade 12,bukas na bukas na pala ang first day of school. And I'm not excited,i don't know why.
Honestly hindi naman talaga ako naeexcite sa unang klase. Alam niyo yon,introduce your self lang naman.Tyaka yon ang pinakakainisan ko.
~
Nagmamadali akong naligo at nagbihis.Dahil 15 minutes nalang malalate nako at yon ang pinakakainisan ayaw kong mangyari. Dahil malilintikan talaga ako nito sa boss ko.
Yon pa naman ang pinakaayaw niya.Okay sana kong pinanganak yon na mabait.Pero hind eh parang dragon yon kong magalit.
Siya nga pala isa akong waitress sa isang restaurant na malapit dito sa tinitirahan kong apartment. Yes!! Malapit lang dito pero hindi yon dahilan para matuwa ako.Sa ngayong malapit ko nang matikman ang hagupit ng bruha kong boss.
~•Fast-forward •~
"Your fired"inis na inis na sigaw na boss ko sabay alis sa harap ko. Pero mabilis ko itong hinabol at hinarangan.
"Ma'am sorry po, wag mo naman po akong alisin sa trabaho. Kailangan na kailangan ko po ito ma'am "pagmamakaawa ko rito"Saka ma'am hindi ko po yon sinasadya"dagdag ko na ikasingkit ng mata niya.
"Ang kapal naman ng mukha mo para sabihing Hindi mo yon sinasadya"galit na galit na sabi niya at itinulak ako palakas ng restaurant.Kaya wala nalang akong nagawa kundi ang umalis.
***
"Ahhhhhhhh kakainis" inis na sigaw ko at napapasabunot ng sariling buhok.Andito ako ngayon sa kwarto dito sa apartment at nakahiga.
''Kong hindi mo sinabi yon,ed sana may trabaho kapa ngayon"inis na sabi ko sa sarili ko.
"Saka hindi ko naman yon sinasadya ah"
"Oh tama tama hindi ko naman talaga sinasadya"pag kumbinsi ko sa sarili ko.
"Oh wait hindi ko ba talaga sinasadya yon...Ah bayan ang gulo"naguguluhang sabi ko at napapapadyak ang mga paa sa subrang inis.
Ganito kasi yong nangyari, naabutan ako nong boss ko na nalate . Siya ang nag check check ng attendance namin. Bago siya pupunta sa meeting niya. Pero ang nakakainis isang oras akong nalate. Dahil sa pesting tragic nayan. Kaya galit na galit ang bruha,naiinis nadin ako that time sakanya dahil lahat ng customer at mga katrabahoan ko nakatingin samin. Kaya hindi ko napigilang namura siya at ang pinaka worst nasabihan ko ito ng malandi.Dahilan para sisantihin ako nito.
The end....
Nakakainis ako ng subra noh.Sa subrang daldal ko,nawalan ako ng trabaho at mukhang mapapasama ako nito. Imbis na may pagkukuhanan pako ng para sa pang araw-araw kong pangangailangan nawala pa.
Mukhang mahihirapan nadin ako makahanap ng bagong trabaho nito. Kakainis. At bukas na ang pasukan mahihirapan akong ipagkasya ang perang meron ako. Ayaw ko namang hugutin ang ipon ko.
Haysttttttttt.