New York, I love you

Eindelijk vakantie!

Ik werd, zoals elke schooldag, wakker van het piepende geluid van mijn wekker. Ik sloeg erop en het ding stopte met piepen. Eindelijk rust! Maar nee na 2 minuten begon het weer ... ik slaakte een zucht en besliste om dan toch maar uit bed te komen.

Ik douchte me en was net begonnen met mijn haren te kammen. Plots moest ik eraan denken hoe mijn papa dit vroeger ook deed voordat hij naar zijn werk vertrok... Ik schrok op uit mijn gedachten toen ik mijn moeder uit de keuken hoorde roepen dat het ontbijt klaar was. Ik pakte mijn boeken en wou net de trap afgaan, toen opeens mijn kleine zusje op me af stormde en natuurlijk liet ik zo al mijn boeken vallen. Ze deed niet eens de moeite om ze op te rapen. Nee ze rende zo snel mogelijk de trap af zodat ik haar geen lesje kon leren. Je kent het wel, een kleiner zusje of nichtje... heel schattig tot een op een bepaalde leeftijd want dan zijn ze gewoon lastpakken. Amy, mijn 7jarig zusje is gewoon een verwend nest dat ook maar alles krijgt wat haar hartje begeert. Eigenlijk moet ik zeggen stiefzusje, maar dat heeft mijn moeder niet graag. Toen ik 4 was stierf mijn vader in een auto-ongeluk en sindsdien is mijn moeder begonnen met daten. Haar vriend die ze nu heeft, en ook de vader van Amy, is ze nu al ongeveer 7,5 jaar mee. Een record moet ik zeggen. Haar vorige relaties waren vele korter. Voor mij is dat ook een moeilijke tijd geweest al die verschillende mensen. Ik ben al niet de persoon die heel mijn levensverhaal aan jan en alleman doet. Bij mij duurt het lang voordat ik iemand kan vertrouwen.

Ondertussen had ik mijn boeken al opgepakt en zat ik aan de ontbijttafel. Mijn moeder was Amy's boterhammen aan het smeren en ik nam een hap van mijn broodje. Toen vroeg ze "Lucy, je bent toch niet vergeten gisteren in te pakken he?" Ik zette het liefste pruilgezichtje op dat ik had maar nee dat werkt niet bij mijn mam. "Oh nee, dat meen je niet, wel dan kan je dat vanavond nog snel doen, maar je weet dat ik graag alles op voorhand geregeld heb!" Ik was het bijna vergeten, hoe kon ik dat nou. Zondag vertrokken we namelijk naar New York voor 7 dagen. De krokusvakantie begon morgen en mijn mam vond het wel een leuk idee om mijn stiefvader te gaan verrassen. Hij moet namelijk heel veel naar New York voor zijn werk, hij koopt gebouwen en verkoopt ze dan verder . Hij heeft een groot bedrijf daar en zit daar behoorlijk veel, vond ik. Maar als hij dan thuis was, maakte hij al zijn tijd wel vrij voor zijn gezin. Thomas Wales is zijn naam, een vriendelijke man waar mijn moeder van hield. Ze hebben elkaar leren kennen in New York. Toen mijn mam met haar vrienden een city-trip maakte in New York kwam ze hem toevallig tegen op straat. Ze waren beide druk aan het bellen en botsten tegen elkaar en ja zo kwam de bal aan het rollen... je weet wel, cliché maar toch romantisch vind ik.

Ik keek naar de klok en zag dat het al 7.45 was. Ik moest dringend vertrekken naar school. Ik had net mijn fiets in het fietsenhok gedumpt en hoorde de bel net gaan. "Oef net op tijd" zei Lore opgelucht tegen mij. Ik knikte en zei "Gelukkig maar, want anders was dit de derde keer geweest en dan zouden we een strafstudie krijgen" "Maar dat is dus niet gebeurt" zei Lore snel met een glimlach op haar gezicht. Het eerste uur op vrijdag... Wiskunde. Ik nam een diepe zucht en probeerde me op de les te concentreren.

Het uur was al snel voorbij en voor ik het wist, was het al middag. Ik liep samen met Luna en Kate naar onze vaste tafel, waar Lisse, Eline en Mary hun lunch al aan het opeten waren, terwijl Mary met vele gebaren iets uitlegde aan Eline. Toen we erbij kwamen zitten, begon Luna haar grappig verhaal uit te leggen aan de rest dat ik en Kate al hadden gehoord, maar het bleef gewoon grappig en zo vertelde iedereen wat over zijn dag. Het volgende uur hadden we informatica ( voor diegene die dit vak niet hebben, jullie hebben geluk want dit is gewoon het stomste en meest onnuttige vak ooit en nog eens gegeven door een stokoude dame die niets van computers afwist. Oké zo oud ook weer niet en ze wist natuurlijk meer dan mij over computers, maar ze is zo streng en wordt om het minste al kwaad) Ik en Luna waren aan het lachen over iets grappig dat gebeurde in de gang en meteen zei de leerkracht "Ik hoop dat mensen in het vervolg wat sneller op hun plaats kunnen gaan zitten", ze keek mij en Luna woedend aan. "of anders mogen jullie eens een bezoekje gaan brengen aan de directeur!" Meteen was het stil en we gingen snel naar onze plaatsen.

Het laatste lesuur keken we naar een film over de uitbarsting van de Vesuvius. Het was een al oudere film en niet zo heel interessant. Maar he, alles beter dan les he, haha. Toen de bel ging stormde iedereen naar buiten. Kate, Luna en ik sprongen vrolijk op en gingen zo snel mogelijk naar buiten. "Eindelijk krokusvakantie!!!" roept Luna. "Woehoe!" Juicht Kate. We gingen, al pratend, naar de fietsenstalling en toen ging ieders zijn weg. We woonde namelijk allen in verschillende gemeentes en konden daarom niet samen fietsen. Ik kwam de fietsenstalling uit samen met Lore en Hanna. Onderweg waren we druk aan het praten over onze plannen in de vakantie. "Naar waar ging jij nu weer, Hanna ?" vroeg ik. "Ik ga lekker bruinen in Egypte voor deze week." Ah ja dat is ook waar haar oma woont daar. Dat moet gewoon zalig zijn, elke vakantie gratis doorbrengen aan het strand en de zee! "Ik ga naar zee samen met Remi." zei Lore enthousiast. Zij en Remi waren ongeveer 3 maanden samen nu en ze zijn echt het schattigste koppel ooit! "Geen vieze dingen doen he Lore" grapte Hanna. We schoten allebei in de lach. "Dat is nu weer typisch iets dat jij moet zeggen he, Hanna." lacht Lore. Toen Lore en Hanna elks hun eigen weg waren in geslagen moest ik nog een deeltje alleen fietsen. Ik nam mijn oortjes en hoorde de melodie van Ellie Goulding, Love me like you do en er verscheen meteen een glimlachje om mijn gezicht. Ik weet niet hoe het komt, maar sommige liedjes maken me gewoon blij anderen maken me dan weer droevig.

Toen ik thuis aankwam was Amy in de tuin met een bellenblaas aan het spelen. De bellen werden zachtjes mee weggevoerd met de wind. Ik wou net binnengaan, toen Amy ineens bij me stond. "Wil je mee doen? Jij kan blazen en dan kan ik ze vangen." vroeg ze met een poeslief stemmetje. Soms was het toch een schatje en daar kan je moeilijk nee tegen zeggen. Ik lachte naar haar en nam de bellenblaas van haar aan. Zo speelde we ongeveer een uurtje, totdat mijn mam riep dat het eten klaar was. We gingen aan tafel zitten en toen vroeg mijn mam ( de vraag die iedereen wel hoort na school): "Hoe was het op school, Lucy?" "Gewoon zoals gewoonlijk" antwoordde ik. "De leerkracht informatica is wel redelijk kwaad geworden op mij en Luna, gewoon omdat we lachten?! Waarschijnlijk is haar leven gewoon zo zuur dat ze er zelfs niet meer tegen kan dat iemand anders plezier heeft!" riep ik een beetje gefrustreerd. "Pas maar op, Lucy, geen onnodige ruzies veroorzaken he" Ik knikte en het onderwerp veranderde al snel toen Amy begon over haar schooldag. Ze zat in het 2e leerjaar. Wat een zalige tijd was dat toch, de lagere school...

Het was ongeveer 8u dus mijn favoriete programma, So You Think You Can Dance, begon. Het nieuwe seizoen was vorige week begonnen. Ik zelf kon niet dansen of zeker niet goed. Vroeger heb ik wel een paar jaar gedanst, maar vooral voor het plezier. Ik danste samen met Mary, wat hebben we veel gelachen toen en hoevaak de dansleraar niet tegen ons zei dat we een beetje moesten opletten, elke les hadden we weer de slappe lach! Om 9u moest Amy gaan slapen. Wat een gezeur hierover "Waarom moet ik al slapen en Lucy niet?" Ik antwoordde "Wel kleine, omdat ik al 9 jaar ouder dan jou ben. Als jij zo groot bent als mij mag jij dat ook." Na nog even te zeuren, ging ze eindelijk naar boven. Ondertussen was het bijna gedaan en er waren zoveel goede dansers. Als ik jury was zou ik het niet kunnen om ze weg te sturen. Mijn mam was druk aan de telefoon en gaf mij een teken door naar boven te wijzen en daarna naar mijn stapeltje gewassen kleren."Ah ik snap hem, ik zal ze in mijn kast leggen." zei ik snel. Mijn mam hield even een hand voor de telefoon en fluisterde "Vergeet je koffer ook niet in te pakken." "Ow ja, bijna weer vergeten." glimlachte ik. Ik vergeet nogal veel. Elke keer als we bij ons op school een brief moeten afgeven of laten tekenen, is dat bij mij altijd standaard 1 week te laat. Tja in doe dingen ben ik gewoon vergeetachtig.

Boven begon ik in te pakken. Ik keek in mijn kast en dacht na. "Hmm zou ik een bikini moeten meenemen?" Vroeg ik me af. Nee natuurlijk niet, dat was dom van me. We gaan naar New York, niet Miami ofzo, haha. Ik besloot om even het weer op te zoeken, dan had ik een idee welke kleren ik juist moest meenemen. Oei, oei helemaal niet warm, zelfs sneeuw en het vriest er. Ik zwierde een paar warme truien in mijn koffer en een paar lange broeken. Ik besloot om 2 winterjassen mee te nemen, een beetje afwisseling. Ik moest natuurlijk ook mijn Uggs meenemen, lekker warme voeten. Mijn laarsjes en Nikes nam ik ook mee. Voila, dit is zowat alles wat ik voorhand kon inpakken. Ondertussen was het al 11u en ik ging maar slapen. Ik moest er morgen vroeg uit om te gaan paardrijden met mijn kleine nichtje en zondag de vliegreis naar New York, die redelijk vermoeiend is zei mijn mam, door de tijdsverandering. Als het hier 4u in de namiddag is, is het daar nog maar 10u in de ochtend. Dus 6 uur tijdsverschil. Ik luisterde nog wat liedjes en viel toen met mijn gedachten al in New York in een diepe slaap.

-----------------
A/N
Hello people
Ik hoop dat jullie het goed vonden
Het verhaal begint natuurlijk pas echt in New York zelf, maar dit is zowat een inleiding en zo kan je ook al kennismaken met het hoofdpersonage, lucy, en de rest van de personages.
Ik probeer elke week te updaten .
Ik kan niets beloven, maar ik heb al helemaal het idee in mijn hoofd dus er is zeker genoeg inspiratie!!!
Alvast bedankt voor het lezen
Xoxo Nina