İçimdeki Şeytan

Özgür Ruh

Yollumuzu yarıladık sayılır.Şimdi mısır tarlasından geçmemiz gerek.Önümü tam göremesemde arkamda birilerinin olduğunu bilmek güven verici.Birden tüm arkadaşlarım çömeldi.Onlara ayak uydurdum bir süre bekledim sol taraflardan kıpraşma sesleri geliyordu.Sol tarafa hafif eğildim ve bir rus askerini indirdim.Biraz daha ileriye ve bir tanesini daha.Teğmen hızlıca dışarıya çıkın emri verdi ve hepimiz koşarak dışarıya çıktık.Mısır tarlasına nişan aldık fakat hepsini temizlemiş görünüyordum.O gece yi orada geçirdik.Gökyüzü artık eskisi gibi gülümsemiyor.Teğmen son görevimizden bahsediyor.Bu görev biterse noel'i evde kutlayacakmışız.Sabah oldu herkes hazırlıklara başladı ve bize birde destek olarak tank verilecegi söylendi.Gelen tank ın üstüne çıkıp oturdum.Tank gözcüsü ile baya muhabbetimiz oldu iyi de anlaştık.Geldiğimiz yerde tıpkı schmit i kaybettiğimiz yere benziyordu.Görevimiz telsizlerin olduğu binayı ele geçirmek ti.Tank'dan inme hissi duydum ve atladım.Tank tam sola manevra yaparken büyük bir patlama ve kül yığını.Herkes bir yana kaçışmaya başladı.Telsiz binasinin hemen altında bir tank ve bir kac ta asker mevzilenmisti.Bir yanda yaralananlar bir yandan biz.Sürekli ates ediyordum.Bir an bıkkınlık hissi geldi.Herşeyi bırakmak, uzaklaşmak.En son gördüğüm şey teğmenin parçalara ayrılmasıydı.Gerçi görünürde baska da adam kalmamıştı.Sadece yanımda ismini bile bilmedigim bir çaylak.Kaybedecek neyim var diye düşünerek koşmaya başladım önüme kim gelirse ateş ediyordum.Çaylak da arkamdan geliyormuş meğer.Telsiz binasının kapısıni açtıgımda.Bütün her şeyin bozulduğunu fark ettim her tarafa "Bunun için mi ?" Diyerek tekme savuruyordum.Yere oturdum biraz sakin olmaya çalıştım ve çaylak kendi hayat hikayesini çektiği zorlukları anlatıp ayağa kalktı "Bu yüzden ben ölemem."Dedi ve tam anlının ortasına bir mermi yedi.O şaşkınlıkla bile ne olduğunu az çok anlıyordum.Rus keskin nişancısıydı bu.Stalingrad da 300 askerimizi vuran.Yardım etmek için ayağa kalktim ama bir sesle daha irkildim.Beni tam sol yanımdan vurmuştu.Bir sıcaklik hissettim dizlerimin üstüne çöktüm.Kendimi pencereden uzak duvara yakın bir yere çektim.O anda aşşagıdan birilerinin ayak seslerini duydum.Yaralıydım,bezmiştim ve az çok sonumu tahmin ediyordum.Tabancamı çıkardım 7 mermisi vardı artık sesleri değil gölgeleri bile gözüküyordu silahimi kapiya doğru tuttum biri geldi indirdim.Diğeri ve ondan sonraki ...Tek bir mermi vardı ve daha bir çok rus geliyordu.Silahi kafama dayadim.Sevdiğim kadının son kez resmine baktım,resmi kalbimin üstüne koyduktan sonra son askeri bekledim.En son rus askeri geldiğinde yüzümde bir gülümsemeyle tetige bastım.