Unicode
ဆယ်နှစ်ကြာ ဂူပိတ်လေ့ကျင့်ရာက
ထွက်လာတဲ့ ကျန်းလုံဝမ် ပထမဦးဆုံး
သွားသည့်နေရာက သွမ့်ဟိုင်မြို့ပင်။သွမ့်ဟိုင်မြို့တွင် အပျော်အပါးနေရာ
ပေါများသော်လည်း ဘုရားကျောင်းက
တစ်ခုပဲရှိသည် ။
ထိုကျောင်းတော်တွင် သီတင်းသုဉ်းသည်မှာလည်း ထန်စန်းကိုယ်တော်တစ်ပါးသာရှိပြီး
ဆရာတော်ကို ကိုးကွယ်သည့်သူများတွင် ကျန်းလုံဝင်လည်းအပါအဝင်ပေ။ရယ်တော့ရယ်စရာကောင်းသား
နဂါးပြည်က ရှစ်ဇွမ်းတို့ကိုတောင် နာခံစွာ
မဆက်ဆံခဲ့တဲ့ မသေမျိုးနဂါးအရှင်
ကိုယ်တော်မြတ်က မိစ္ဆာငယ်တစ်ကောင်ကိုပင် မနှိမ်နင်းနိုင်တဲ့ ဘာချီစွမ်းအင်မှ မရှိသော သေမျိုးဘုန်းတော်ကြီးကိုဆည်းကပ်နေတာ ။အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် နဂါးအရှင်၏ ရှုပ်ထွေးပွေလီလှသော
စိတ်ပျက်ညည်းညူဖွယ်ကိစ္စရပ်များကြောင့်
ဖြစ်ပေါ်လာသည့် ရတက်မအေးမှုကို အေးချမ်းစေသည့် တစ်ခုတည်းသောနေရာမှာ ထန်စန်းကိုယ်တော်၏ ကျောင်းတော်
ဖြစ်နေတာကြောင့်ပင်။ဆရာတော်က အရမ်းအေးချမ်းပြီးကြည်ည်ိုထိုက်သည့်သူမျိုးဖြစ်သည် ။
အသားမစား။ အသီးအနှံသာစားပြ်ိီး
ဓမ္မကျင့်စဥ်ကို ကျင့်သည် ။
ကိုယ်တိုင် လိုလိုလားလားနှင့် ရိုကျိုးစွာ
ဆက်ဆံသည့်သူမှာလည်း ထိုကိုယ်တော်တစ်ပါးသာရှိ၏ ။ယခင်ကဆို ကိစ္စတိုင်းကို ဒေါသတကြီး ပြုမူတတ်သည့် ငါကိုယ်တော်မြတ်ဟာ
ဆရာတော်နှင့်တွေ့ပြီးမှသာ ဒေါသတစ်ဝက်လောက် လျှော့ချနိုင်ခဲ့တာ။
ဒါတောင် လုံးဝဥဿုံ မဟုတ်သေး။
နဂါးတို့၏ အရှင်မြတ်ဟာ
မယုတ်မာတတ်ပေမယ့် အပိုင်လို့သတ်မှတ်ထားသည့်အရာကို လာထိရင်တော့ လုံးဝသည်းမခံတတ်တာ လောကတစ်ခွင်
အသ်ိပဲ မဟုတ်ပါလား ။ဆရာတော်နှင့်တွေ့ဆုံပုံမှာ သူ့အတွက်တော့ ကံကောင်းလွန်းလှသည်။
နဂါးဘုရင်ရာထူးမရခင် မင်းသားငယ်ဘဝတုန်းက ချစ်မြတ်နိုးရသည့် စူးရင်းဟု အမည်ရသော နဂါးမလေးတစ်ယောက်ရှိသည် ။ နဂါးနန်းတော်၏ အပျိုတော်လေး။
သူနဲ့ဆို အဆင့်အတန်းချင်းက မိုးနဲ့မြေလို ။
မိဖုရားများစွာ ရှိသော်ငြား အခုထိ ချစ်မြတ်နိုးရသည့်မိန်းကလေးမှာ ထိုအပျိုတော်တစ်ယောက်တည်းသာ။
YOU ARE READING
Possessive
Historical Fictionကိုယ့်အပိုင်မှန်ရင် တစ်ချိန်ကိုယ့်ဆီ ပြန်ရောက်လာမှာပါပဲ ဒါပေမယ့် တကယ်ပိုင်ခဲ့တာရော ဟုတ်ရဲ့လားဆိုတာတော့ အရေးကြီးတာပေါ့ မပိုင်ရဘဲနဲ့တောင် ဆုံးရှုံးတတ်တာတွေက တကယ်ရှိတယ်မလား ကိုယ့္အပိုင္မွန္ရင္ တစ္ခ်ိန္ကိုယ့္ဆီ ျပန္ေရာက္လာမွာပါပဲ ဒါေပမယ့္ တကယ္ပိုင္ခဲ့တ...