5: Sen, nasıl!?
Mv: Teşekkürler, Ben
dedim ve yanağından öptüm sonra da koşarak odama gittim.Lh: N-ne yaptı az önce o?
Kl: Ben'i öptü.
Dg: Ben gidiyo-
Yazardan
Diego'nun sözünü içeri silahla dalan bir grup kesmişti
Kl: Ow misafirler gelmiş!
Bn: Bence kaçsan iyi olur Klaus!
Kl: *sessizce* Bence de...
Klaus oradan hızla uzaklaşmıştı.
5: Misafirler geldiyse, hediyelerini verelim ha ! :))
Bir anda five gelen adamların arkasına ışınlandı. Daha adamlar ne olduğunu anlayamadan Diego bıçaklarını eline almıştı.
O sırada Meave odasında ağlıyordu. Ne aşağıdaki kavgadan, ne de kapısında onu izleyen adamdan haberi yoktu...
Meave'den
Odamda yarım kalan resmime devam ediyordum. Ne çizdiğimi ben de bilmiyordum, sadece bir şeyler karalıyordum işte...
Resmim bitmişti. Çok susamıştım ve aşağı inmeli-
?: Vay, güzel resim!
Mv: S-sen kimsin?
?: Hm, acaba kimim?!
Mv: Ç-çocuklar..!
?: Boşuna bekleme seni duyamazlar
Mv: Yardım ed-
O sırada karşımdaki kişi eliyle ağzımı kapatmıştı. Sesim çıkmıyordu. Bir anda kapıda bir hareketlenme oldu. İçimden bunların bizimkiler olması için tanrıya yalvarmıştım ama nafile...
?²: Ah, güçsüz kız da buradaymış!
?: Onu almak her şeyden kolay olacak ;))
?²: Bence de. AH!
Gözümü odada gezdirdim havada bir odun parçası vardı? Altında da onu tutan Ben. Ah ikinci kez hayatımı kurtarmıştı! Ona gerçekten borçluydum.
Ve karanlık...
YAZARDAN
Belki de ikinci kez hayatı kurtulmuştu masum kızın. Ama olmuyordu, başı beladan kurtulamıyordu bir türlü!
Ben panik olmuştu. Hızla aşağı inip Klaus'a olanları anlatmaya başladı...
O sırada kız akademiden hızla uzaklaşıyordu. Hala baygındı ve hala hiç bir şeyden haberi yoktu...
O sırada Ben Klaus'a her şeyi anlatmıştı. Klaus da en az Ben kadar panik olmuştu. Tek nefeste her şeyi anlatmıştı. Hepsi korkarak Meave'in odasına gitmişlerdi.
Five ışınlanmıştı ve ilk o Meave'in odasına varmıştı. Meav'in kokusu odasına sinmişti ve gerçekten güzel kokuyordu. Five bir saniyeliğine tüm gün bu kokuyu içine çekmeyi düşünmüştü fakat sonra fikrinin saçmalığını düşünerek odada kanıt aramaya koyuldu. O sırada diğerleri de gelmişlerdi...
Five'dan
Küçük, minik, hiçbir şey bilmeyen bir kız kaçırılsa napabilirdi ki! Bunu düşününce kendimi kötü hissetmiştim. Herşey benim yüzümdendi. Ah aptal kafam!
Lh: Hey çocuklar şu resme bakın!
Bunu demesiyle herkes Luther' ın yanına toplanmıştı. E-elinde tuttuğu resmi gerçekten M-meave mi yapmıştı?! Ama bu, bu çok güzeldi?
Al: Bunu Meave mi çizmiş!
Lh: Önemli olan şey arkasına yazdıkları...
Eli titreyerek kağıdı ters çevirmişti. Herkes mırıldanarak Meave'in yazdıklarını okumaya başlamıştı
Korku ölümü engellemez, hayatı engeller...
Bazı sözler karanlıkta söylenir, bazı sözler hiç bir zaman
Ve sonra ölüm gelir, bütün sıkıntıları unutursun...
~Meave Hargreeves
Şimdiye kadar her şey normaldi, kağıttaki kanlar dışında...
BU BÖLÜM DE BÖYLE OLSUN
UMARIM BEĞENİRSİNİZ VE LÜTFEN VOTE VERİP YORUM ATIN 🥺
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Number 8 »The Umbrella Academy
Fanfiction» Yeni geldiysem ne olmuş! » Ben gidiyorum! » Ölülerle konuşabilme, telekinezi ve sana karşı antipatim var!