lee donghyuck.
"Ang KJ no naman Hyuck!" sigaw ni Juliana habang hawak-hawak ang isang baso puno ng alak.
"Kung gusto mo pang mabuhay wag mo'ko piliting uminom." sabi ko sabay ngiti sakanya. Gusto ko mang uminom, ayaw ko ako ang dahilan kung bakit kami mamamatay. Nandito kami nila Nixon, Juliana, at Trinity sa Paref. Nag paparty at nag iinuman.
Hindi ko nga alam kung paano nila napapayag 'yung mga teachers na mag pasok ng alak dito. Nilibot ko 'yung tingin ko sa buong auditorium, kahit hindi kami kompleto lahat. Puno parin 'yung buong auditorium. Halos amoy alak na nga 'yung buong auditorium.
Napa buntong-hinga ako. Nandito lang ako sa gilid hawak ang isang baso ng orange juice. Medyo na hirapan nga akong pilitin sila na orange juice lang ang iinumin ko. Tuwing dadaan sila sa harap ko, nilalapit nila 'yung baso ng alak sa mukha ko at napapatawa lang ako.
It's a blessing na marunong na akong umayaw sa mga alok nila. Back then, iharap mo 'yung alak sa harap ko. I'd gladly drink it. Kahit alam ko lampas na sa kaya kong inumin.
"Hey, Hyuck!" napalingon ako sa taong sumapak sa likod ko. Ang laki ng ngiti niya sa mukha at hawak ang isang baso ng alak, "Tangina mo, Yang." lumapit siya sa'kin at nakipag handshake.
"Luh, ba't wala akong nakikitang alak sayo?" he glanced at the orange juice that I was holding. Nagtataka at mukhang 'di alam kung ano hawak ko, "Bawal e." sabi ko.
He laughed, "May jowa ka 'no?!" napailling ako sa sinabi niya, "Tanga, wala. Kaso mga kasama ko meron."
"Sino pala mga kasama mo?" tinuro ko si Nixon na nasa gitna ng auditorium, akala mo parang mayor e. Sa daming tao nakikipagusap at nakalibot sakanya. Tinuro ko rin si Juliana at Trinity sa kabilang side na nakikipag laro ng beer pong. Tumawa ulit si Yangyang nang napakalakas.
"Lagot ka kapag 'di sila nakauwi ng isa." I lightly pushed him, dahilan na mas lalo siyang tumawa. Baliw parin tong gago 'to. Kahit nung highschool kami, baliw naman talaga 'to. Kasama ko nga tumakas papuntang com shop dati e. Kasama palagi sa mga kagagohan ko.
"Sige, Hyuck. Pupuntahan ko muna sila Karina." tumango naman ako at naiwan ulit ng mag-isa. Napatingin ako sa baso ko ng orange juice, it was almost empty. Nag dadalawang-isip nga ako kung kukuha pa ako nang orange juice ulit. This was probably my third cup already.
I glanced at the long table that was full of food and glanced back at my cup. Hindi naman ata masama kung uminom pa akong nang isang baso e. But thinking about it makes my stomach churn. That's why I just choice to drink water instead.
Naglalakad ako papunta sa long table ng may biglang bumangga sa'kin "Fuck! Ang sakit!" mura nung babae.
"Pasensya na!" paguumanhin ko habang hawak-hawak ang braso niya, trying to help her stand up. Gulat ko siyang tiningan ng bigla niyang tanggalin 'yung pagkahawak ko sakanya at tiningan ako ng masama. Luh, galit na galit ah. Parang ako 'yung may kasalanan.
"Look where you're going, gago!" masungit niyang sabi. Aba tanga rin 'to ah. Siya nga tong nakabangga sa'kin, siya pa tong magagalit. I scoffed at her at humalukipkip, "Excuse me, Miss. Kaso ikaw 'yung unang nakabangga sa'kin at 'di ako. Kaya ikaw ata 'yung dapat tumingin kung saan dumadaan."
Sarkastiko siyang tumawa, "Ikaw kaya! Ikaw 'yung nakabangga sa'kin!" bintang niya sa'kin. I rolled my eyes, isa rin sa mga dahilan kung bakit hindi na ako medyo umiinom. Taking care of a drunk person is the worst. Nakakainis at kailangan mo habaan ang pasensya mo.
And looking at the girl in front of me, halatang lasing na 'to. "Miss, lasing ka ba?" tanong ko. She looked at me like she was offended sa sinabi ko, "Me? Drunk?! Aba hindi kaya! Tipsy lang ako gago ka!"
Napahilot ako sa sentido ko. Sarap iiwan dito e, kaso dahil mabait ako. Hinawakan ko 'yung palapulsuhan niya at kinaladkad siya papunta sa long table. Pilit niyang tanggalin 'yung hawak ko, kaya mas lalo kong hinigpitan. "Let go of me, gago!" sabi niya sabay sapak sa likod ko.
Nang nasa harap na kami ng long table. Kumuha ako ng plastic cup at nag salin ng tubig gamit ang isang kong kamay. I sighed before facing her again, "Eto inumin mo." binitawan ko siya at binigay 'yung tubig sakanya. "Anong gagawin ko dito?" aniya at tinuro 'yung baso ng puno ng tubig.
Aba gago ba 'to? o ganito lang 'to pag lasing? Pinipigilan ko 'yung sarili ko na iwan nalang siya dito para alagaan 'yung sarili niya. I don't even know kung bakit ko siya tinutulungan, kesya magpakasaya ako. Nandito ako tinutulungan tong masungit na babae na 'to!
I sighed, "Malamang, inumin mo." lumiwanag 'yung mukha niya sa sinabi ko. Parang unang beses nila nalaman 'yun. "By the way, sino ka nga ba?" tanong niya at binigay 'yung plastic cup sa'kin. Kumunot 'yung noo ko sa tanong niya.
She titled her head to the side and innocently stared at me. She doesn't even know me? Fair enough, ni hindi ko nga maalala kung sino siya, "Donghyuck." I said, hababg nag salin ulit ng tubig, "Donghyuck? Dong... hyuck?" she tapped her chin and looked like she was deeply thinking.
"Hindi kita kilala! Trespasser ka 'no?!" pagbintang niya sa'kin ulit. Sobra na tong babae na 'to ah! Kanina pa siya bintang ng bintang. Buti nga tinutulungan ko siya e!
"Hindi 'no! Aba sino ka ha?! Baka ikaw 'yung trespasser sa'ting dalawa!"
"Ikaw kaya!"
"Nyenye ikaw 'no!"
"Ikaw-"
"Xere!" napatigil kami sa pag bibintang sa isat-isa ng may tumawag sakanya. Xere? Parang familiar 'yung pangalan. Xere?... Wala naman atang Xere sa batch namin... ah... aba pucha. I grab her by her arm to stop her from leaving. She turned around and looked at me annoyed. Doon ko nakita nang maayos ang mukha niya.
"Xerenity Kwon!" gulat along tiningan siya. She looks so different nung highschool pa kami. With shorter hair and a much more thinner frame. Kaya pala 'di ko siya nakilala.
"Donghyuck?" binitawan ko siya ng may biglang sumulupot. "Sungchan?" I pointed at him surprised. Ang pagka-alam ko wala siya sa pinas, so, anong ginagawa niya dito? It's not like am saying na bawal siya pununta pero, ha?
"Hala, pasensya ka na kay Xere. Medyo mahina kasi 'to pag dating sa alak." tumango naman ako gulat parin sa presensya niya. He still looks tall, tall, and tall. Pucha ang tangkad talaga ng gagong 'to. 'Di man lang nag bigay ng height.
Tinapik niya ko sa balika, dahilan na tumingin sakanya, "Yes?" I asked. He gave a small smile, "We will go now." sabi niya habang hawak sa bewang si Xerenity. Napanigti ako at tumango, "Yeah sure. Nice seeing you again."
"Likewise." ang huli niyang sinabi bagong tuluyan nawala sa paningin ko. Fuck, hindi ko napansin na si Xerenity 'yun. She acted so different kaya hindi ko siya naalala, and she also looked differently.
Kinuha ko 'yung cellphone ko sa bulsa ng pantalon ko ng naramdam 'yung pagka-vibrate nun.
Renjun: aBA TANGA BUHAY PA BA SILA?
Jisung: 'di na ata
Jeno: tae mo Jisung
Chenle: hULAAN KO
Mark: it's better if you don't
Jeno: aBA DONGHYUCK KUNG 'DI TALAGA SI NIXON MAKAKUWI NG ISA LAGOT KA TALAGA SA'KIN PRE
"Mga tanga." I whispered. Binababa ko 'yung cellphone ko and tried looking around to find them. I saw Nixon looking almost drunk, Juliana already drunk, at Trinity, na hindi ako sigurado kung lasing o hindi.
Kumuha ako nang bagong plastic cup and nag salin ng san migs, "This is going to be a long night."
