Drake's POV
Maaga ako nagising and naisip ko yung insidente nangyari nung isang araw.
Hindi ko naman talaga plano na palitan yung names sa contacts niya pero ganda niya pagtripan eh.
Gusto niya ba malaman kung ano next na nangyari ? Next time 😛
Ginawa ko ang morning routines ko at bumaba para kumain. Pagkababa ko nandun si Louise na bagong gising.
Messy hair, may muta pa sa gilid ng mata niya at halatang pagod because of our final exams. She's not the type of girl na basta pagkagising ayos na agad. Wala siyang pake kung ganon itsura niya.
Di ko namalayan na nakatulala ako sakanya at naramdaman ko may bumato saakin ng pot holder. " Ano tinitingin mo jan aber ? " tanong niya.
Lagot. " Wala, bakit ganyan ayos mo ? Hindi ka ba marunong magayos tuwing pagkagising ?" saad ko.
" Pake mo ? " at umirap siya.
Ang sungit nito ah, ay di pala always masungit pala. Iniba ko na lang ang usapan baka magaway pa kami. " Ano ang breakfast natin ?" tanong ko.
Pero busy siya sa phone na nagtetext at ngumingiti magisa. 😒 Sino ba katext nito ?
Kaya kinuha ko phone niya. " Hoy ano ba ! Akin na nga yan !" pagmamaktol niya. Dahil mas matangkad ako sakanya. Hindi niya maabot yung phone at tinignan ko kung sino katext niya.
Sam... Sino to ? Suitor niya ? Friend niya ?
At bigla niyang kinuha saakin yung phone niya. " Sino yun ?" tanong ko.
"Pake mo ba ? Kumain ka na nga lang at baka malate pa tayo sa school." sabi niya.
" Pssh. Paano ako kakain? Eh wala ngang breakfast ?" at tumayo ako para tignan ang ref.
" Edi magluto ka gago. Sino ba marunong magluto saating dalawa aber?" saad niya.
" Ako pa talaga ang gago. Atleast marunong magluto, eh ikaw ? Kaya walang pumapatol sayo kasi di ka marunong magluto." saad ko.
Bigla akong sinapak sa braso. " PAAAAAAAAK! "
" TANGINA LOUISE ! ANG SAKIT NUN AH! " reklamo ko.
" Wala akong pake kung masakit yan or hindi. Kung makahusga ka saakin wakas. Pag ako natuto magluto. WHO YOU ka saakin. " at bigla nalang umalis ng kitchen.
Pumasok si Lucas at binuksan ang ref. " What was that?" sabi niya.
" The typical Louise you ever known kuya." at napatawa nalang kaming dalawa.
After we eat our breakfast, pumasok na kami sa school. Louise is still mad at me because of what happened earlier and she's acting cold to me all day.
Sabay kami pumunta ng school pero humiwalay siya at pumunta ng washroom. I went to my first class which is Marketing Research and she's not yet here. Pumunta na ako sa chair ko sa pinakalikod and wala pa rin mga kaibigan ko. Our class starts at 9:30 am and 9am pa lang.
Minutes passed by dumating na yung ibang students and also my friends. I was about to call Louise when I saw her at the door with her friends. She is busy scrolling in her phone hanggang sa nakaupo na sila sa seats nila in which nasa harapan namin sila.
I poke her back using my pen.
"Louise." And hindi pa rin niya ako pinapansin. So tumayo ako at pumunta sa harapan niya.
"Notice me senpai." sabi ko. Para na akong tanga dito nakaluhod sa harapan niya. I dont even know why she's mad at me.
I noticed that she's wearing her headset and she was smiling while looking at her phone.
Hinablot ko yung headset niya. Bigla siyang napatingin saakin.
"Louise talk to me." sabi ko.
"What do you want?" she said and rolled her eyes.
"Bakit hindi mo ako pinapansin?" i asked her
And she rolled her eyes again. "Bakit? Kailangan ba kita pansinin araw araw?" sabi niya.
" I know you are mad at me and im sorry." sabi ko but she ignored me and she put her headset back on her ears.
Biglang tinapik ni Sophia yung shoulders ko and sabi niya " Pagpasensyahan mo na yan. Wala lang sa mood yan.' and she smiled.
'Okay' and bumalik na ako sa upuan.
Our teacher arrived and nagdiscuss na siya ng napakahaba.
to be continued...
