Kehanet ¦ Bin Yılın Şafağında

1.Bölüm:Başlangıç

O kehanet prensesinin ağzından şu altın sözcükler döküldü:

-"Zamanın başından beri savaşan antik dünyanın iki kralı ölüme mahkumdur.Ölümleri bir dünyanın yok oluşu ve başka bir dünyanın doğuşudur".
Kehanete göre iki kral zaman var olduğundan beri birbirlerini ahmakça savaşlarından dolayı öldürürler. Biri kendi arzularını tatmin etmek için bir diğeri ise tanrı barışını korumak adına ordusuyla şeytan kralının varisinin üzerine yürür. Ama bu iki kral birbirlerinin ilk dostudur. Hadi şimdi o

1500 yıl önceki o kader tanışmasına dönelim.

1500 YIL ÖNCE ZEYNAH ALTIN ÇAĞLARINDA İKEN:

Aydınlık topraklardaki Genius manastırına öğrenci olarak gönderilen iki kral varisinin tanışma hikayesidir bu.

Marcus ağzından:

-Claude bu kötü bir fikir duralım.(Marcus)

-Korkaklık etme Marcus sadece kurabiye alacağız.(Claude)

-Bu korkaklık değil sadece izinsiz almak istemiyorum.Calude fikriyle kilere geldik ama bana nedenini söylemediği için mecbur takip ettim.Aptalık etmişim.(Marcus)

-Ama açsın yoksa ben mi karnındaki gurultuları duyuyorum.
Kabul açım ama çalmak istemiyorum neden çalalım ki izini istemek varken.

-Evet açım ama izinsiz almak istemiyorum en azından izin istesek. (Marcus)

-Gecenin saat 3'ün de mi? (Claude)
Haklı olmasından nefret ediyorum neden hep haklı olmak zorunda.

-Hem zaten kimse bilmeyecek. (Claude)

-Tamam ben kapıyı gözlüyorum.Tam kapıya gidecekken kapı açıldı açılmasa olmazdı zaten.(Marcus)

-Burda ne işiniz var. (Usta)

Aha şimdi sıçtık.

-Usta nasılsın bizde tam kilere kimse gelmesin diye koruyoduk. (Claude)

Aptal.

-Kurabiyeleri alarak mı? (Usta)

Bu çocuk gerçekten aptal.

-Aslında buraya bir fare girmiş tam kurabiyeleri alacakken Marcus onu fark etti.(Claude)

İyice işin içine sıçtı.

-Benim gördüğüm sadece iki tane fare var.(Usta)

Yine ceza alacağız zaten hep ceza alırız ama o zamanlar başıma bu kadar bela açıcağını hiç düşünmemiştim.(Marcus)
Şimdiki zaman.

Claude'ın ağzından:
Ve yine ve yine savaşıyoruz neden savaştığımızı hatırlamıyorum artık.

-Claude artık duralım bu kadar savaştığımız yetmedi mi? (Marcus)

Ve yine ve yine savaşı bitirmek istiyor ama önemli olan kısmı atlıyor, önemli olan kazanmak ya da kaybetmek değil önemli olan tek şey savaşı başlatandır.

-Bu dünyada ışığın olduğu her yerde bir karanlık vardır, bir kazanan kavramı olduğu sürece illa bir kaybeden olacaktır. (Claude)

-Tamam o zaman, ama şunu unutma güneş her doğduğunda karanlık kaybolur ve sen güneş doğduğunda ölmüş olacaksın.(Marcus)

Yazarın ağzından :
Ama savaşmaktan tükenmiş iki kral son bir kez karşı karşıya gelir.

Evet arkadaşlar ben bir arkadaşım la kitap yazmaya karar verdim ilk bölüm biraz kısa olsada devamı bu açğı kapatacaktır lütfen ön yargıyla yaklaşmayın desteğinize ihtiyacımız var şimdiden çok teşekürler ve iyi günler.