Neden ben böyleyim

sıradan bir gün

merhaba benim adımm eeeee aslında adımı hatırlamıyorum. daha doğrusu geçmişimi hatırlamıyorum. hiç bişey hatırlamıyorum.

hergün öylece bi kokuyu takip edip duruyorum. neden takip ettiğimi bilmiyorum. çevremde çok garib insanlar var. galiba bende öyleyim.

peki neden böyle olduk. hiç bişey hatırlamıyorum. yolda topallayarak yürüyorum her zaman yaptığımız şeyler bi değişiklik yok. ama çok açım ve eğer karnımı doyurmazsam onlar gibi olucam.

ben onlara katiller diyorum. bunu benim demem komik kaçar galiba. sonuçta bende doymak için insan öldürüyorum. ama çok açım. akşam oldu eve gitmem lazım. evim çok güzel bi yer denemez. ama ilgimi çeken aksesuarları alıp buraya getiriyorum.

sabaha kadar onlara bakıyorum zaten biz hiç uyuyamıyoruz kalbimiz atmıyo kanımız akmıyo. neden böyleyimve bunları düşünen sadece benmiyim. ayakda sabah olmasını bekliyorum.

normalde akşam daha aktifiz ama ben sabahı bekliyorum.bi arkadaşım var adını bilmiyorum beraber beş dakka bir birimize bakıyoruz göz kapaklarımızı kırpıyoruz aradada horultular.

karnım çok aç tı bi koku burnumuza çarptı o kokuya doğru gidiyorduk. bi hapishane gibi yer etrafı tellerle çevrili. oda ne bi kaç tane insan var . teller yüzünden gidemiyorum. arkadaşlarım delirmiş gibi homurdanıyordu ben ise sadece insanları seyrediyordum.

çok mutlular konuşuyolar gülüyolar. ordaki kız kim acaba. aaa bana baktı noldu bana. sanki heycanlanır gibiyim.
yok yok böyle şey olamaz. ben ve o çok farklı. eve gitmeliyim. arkama bakmıcam. acaba hala bakıyomu. baksam olurmu. bi çaktırmadan baksam. evet bakıyo hemen eve gitmeliyim. topallamıyorum.

çevremdekiler neden bana bakıyolar. hemen kapıyı kapatıyorum. offf noldu bana. o kız çok güzeldi arkadaşlarım neden gelmedi. tek garib davranan benmiyim yoksa. kafam karışmıştı akşam oluyodu sabah tekrar görmeye gitsem olurmuki.

hemen sabah olmasını istiyordum sabırsızlandım evde sürekli bi o yana bi bu yana yürüyordum topallamıyorum anlamadım. sonunda sabah oldu katiller gelmiş onlardan çok korkuyoruz. ona bakmadan gitmem lazım. bi yarım saat yürüdüm sonra o hapis haneye geldim. kanlı gözlerimle onu arıyordum.

evet orada oturuyor. onu gördükce içimden bi ses geliyo. yoksa kalbimmi atıyo. noluyo bana. saklanmalıyım arabalar geliyo. kız bi arkadaşına sarılıyo sanırım sevgilisi. içim birden kötü oldu o çocuğa çok sinirlendim onu öldürmeliyim.

bir süre sonra o çocuk bir kaç arkadaşıyla tellerden çıktı. takip etmeye başladım ellerinde silahlar vardı. dikkatli olmam lazım. o çocuk en arkadan gidiyordu. sessizce yaklaştım ağzını kapatım yere yatırdım çırpınıyordu boynunu ıssırdım şah damarını kopardım kanlar içinde kaldı onu sürükleyerek bi mağraya götürdüm .

karnım açtı yemeye başladım. ceblerini konturol ettim. bişey çıkmadı ama kolundaki saati çok güzeldi onu çıkarıp kapşonlumun cebine koydum.aşkam olmuştu sabah olana kadar mağrada bekledim. sanırım hata yaptım.

kan kokusu katilleri buraya çekti. çarçaladığım insanın üzerine çullandılar ve bana karşı ses çıkardılar. sanırım beni istemiyolardı. bende ordan uzaklaştım eve gidiyordum. silah sesleri geliyordu. sanırım katilleri buldular.

iyiki uzaklaşmışım. salaklar. nedense yorgundum eve gittim. bi yere oturdum. aklıma o kız geliyordu. sabah oldu. oda ne yoksa ben uyudummu. bu olamazdı benim uyumamam lazımdı noluyo bana. heycanlandım galiba iyileşiyorum.

çevremdekilerin gözü hep üzerimdeydi burdan gitmem lazımdı. başka biryer sessiz olması lazımdı. kimsenin olmaması gerekiyordu. şehrin dışında bi çiftlik vardı oraya gitmem lazımdı yola çıkmayı karar verdim öğlene doğru çiftliğe gitmeye başladım. yaklaşık 3 gün dür yoldayım. işte geldim kapıyı açtım karşımda o kızzzzzzz!!!

1. bölüm bitti yorum yapmayı unutmayın arkadaşlar