After so many years, Gabi

5

~Let's not see each other anymore because I will die

Minęły już 2 lata od mojego spotkania z Gabi. Dostawałem nowe informacje co się z nią dzieje, bo nauczyła się pisać. Szybko jak na trzylatka. Potajemnie również wysyłałem jej listy. Eren i Mikasa myśleli, że 2 lata temu byłem u rodziny i pomagałem im w gospodarce. Ciężko mi było ich okłamywać.

Siedziałem z Erenem i Mikasą nad jeziorkiem, kiedy nagle zobaczyliśmy ogromnego tytana wystającego zza murów. Był większy i mądrzejszy niż te o których czytałem. Swoim potężnym kopnięciem zniszczył mur przez który  wbiegło kilka mniejszych tytanów. Eren pobiegł w stronę domu a Mikasa oczywiście za nim. Ja pobiegłem do dziadka i spakowałem najważniejsze rzeczy. Wybiegliśmy z dziadkiem z domu i pobiegliśmy do punktu ewakuacyjnego.

Wsiedliśmy do statku i usiedliśmy na podłodze. Ludzie zaczynali panikować, modlić się a nawet pisać testamenty. Najgorsze jest to, że nigdzie nie widziałem Erena ani Mikasy. Czy zostali pożarci? Zmiażdżeni? Czy zostali zgniecieni przez uciekający tłum lub rozpadające się budynki? Bałem się o moich przyjaciół, o to, że nie zobaczę się już z dziewczynką, bo szybciej umrę niż będzie ze mnie jakiś pożytek.

Siedziałem i myślałem nad dalszym losem ludzkości i wymyślałem różne scenariusze. W końcu zobaczyłem Erena i Mikasę wsiadających na statek. Kamień spadł mi z serca (i trafił Zofię XD przepraszam) Myślałem nad tym jak mogę przydać się dla ludzkości. Miałem z tyłu głowy, że Eren będzie chciał wstąpić do korpusu zwiadowców a wiadomo kto poleci za nim jak w ogień.- Jeśli oni  pójdą to ja też- przyrzekałem sobie w myślach. Wiedziałem, że mój dziadek nie będzie zadowolony z mojego postanowienia, ponieważ wiedziałem, że dziadkowi zależy abym przejął po nim biznes rodzinny i został alfonsem lub tajnym agentem. To nie były moje klimaty. Postanowiłem, że pójdę za głosem serca...

🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀🚀

Pozdrawiam bardzo serdecznie te 2 osóbki co dzielnie brnął przez tą książkę XD