My Secret [Infierno Series #1]

[Chapter 12]

HELLAINE

“To the earth,Hellaine Pennington!”

I just blink twice times and glare at yuzuki,smiling at me like an idiot then shouted“What?!”

“C'mon,I thought your listening to me 'coz I'm explaining here for our better plan but I just saw you.Smiling like an idiot that something in your mind just pop up that can make it smile to you” I just rolled my eyes on him what he say terrible things on me and just lay back,when I remember exactly what happened yesterday that make me smile silently.

“See?Your smiling”Kaya hinagisan ko sya ng unan na dala ko dahil sa sinabi niya.

We're here in my condominium, just thinking a good plan for my next target list.He is the former right hand of Raven's father and I just got information from raven files that I took before.

“Just start over,I'll listen”I suddenly said and took my vape in my pocket.

Staring in the night sky with sparkling stars on it can make me relax while blowing out of puff vape then minute passed, I turn my gaze into him and stare at him with blankly expression then said “I have a idea”

“Hindi ko gusto yang kakaibang titig mo,Hell”halos mahina nitong turan at isang ngisi lang ang isinukli bago pinakawala ang usok sa vape na hinigop ko.

“Just trust me darling”I hissed and just blowing out my last puff of vape then smile.

———

C A S S I U S

“Aba't hayop ka,niloloko mo ba kami”isang matinis na sigaw ng isang babae pero isang kibit-balikat lang ang aking sagot kaya mas lalo itong nairita na bago pa ako nito masampal ay tumayo na ako at sinagga ang kamay niya.

“Mabagal ka lang talaga,Bernada”halos bulong kong pahayag sa kanya na sya lang ang nakarinig at isang masamang titig ang pinukol nito sa 'kin.

Umalis na ako roon bago pa ako mawalan ng respeto sa kanya at inayos ang aking necktie na nakabaloktot na at bago pa ako dumiretso ay tumigil muna ako.

Pinakaramadaman ko paligid at nararamdaman ko may matang nakamasid sa 'kin pero winaksi ko na lang ito at nagpanggap na pawang wala lamang at pumasok sa aking kotse.

“Calliron,umalis na tayo”habang nakayuko na inaayos ang aking polo at bago pa umandar ang kotse ay mabilis kong hinigot ang aking baril at itinutok sa batok niya.

“Sino ka?Anong kailangan mo sa 'kin?”madiin kong tanong pero walang isang sagot akong narinig mula sa kanya pero malakas nitong inuntog ang ulo niya sa 'kin kaya napadaing ako at mabilis na lumabas.

Isang kisip-mata ay tumalon ako sa ere habang iniiwasan ang patalim na hinagis nito sa 'kin at bago pa lumapag sa lupa at mabilis ko syang inatake pero nasangga nito lahat ang aking atake kaya halos mamawis ako dito sapagkat malakas ito at hindi basta-basta.

Pero ako'y napayukom ng kamay ng mapaikot niya nito sa likod at isang malamig na bagay ang dumampi sa aking batok.

Bumulong ito sa 'kin at sa unang pagkakataon nakaramdam ako ng takot.

“Why would I tell you stranger?”lakas-loob kong sagot kahit may namumunong takot sapagkat kahit patayin pa niya ako wala syang makukuha sa 'kin na sagot.

Bago pa ito mainis may isang kataga akong sinabi sa kanya.

“Hindi mo pa kilala ang totoo mong kalaban”madiin kong pahayag sa kanya at isang ngisi ang pinakawala ko at bago pa ako makawala ay isang bala ang tumama sa bandang kaliwa kong dibdib.

Ngumisi lang ako at bago pa ako matumba ay binitawan na ako nito at napasandal na lang ako sa aking kotse sapagkat may isang bagay akong nakita sa aking kalaban,isang simbolo na babagsak sa mga sa totoong kaaway.

It's just the blink of an eye ay nawala na ito at nakita ko na lang ang aking sarili na napahiga sa lupa at isang alaala na lang ang pumasok sa aking isipan.

“I'm getting married,Cassius”sabay akbay sa 'kin.

“Maghanap kana kasi,tatandang binata na niyan”iling nitong pahayag at ngumisi lang ako.

“Sa gwapong ko ito,tsk.Madali lang yan”saka ngumisi pa ako at inayos ang aking buhok.

“Fvckboy ka kas—”hinagisan ko  naman siya bote ng wine pero nakaiwas ito ng mabilis at hinabol ko naman sya pero ngumisi lang ito sa 'kin.

Napangiti na lang ako sa aking naalala sapagkat parang mistulang amesia ito na ika'y  nawalan ng alaala at bigla-biglaan ay maalala mo ang mga bagay na iyong nakalimutan.

Ganito pa talaga pag-namatay?Na may papasok na alala sa iyong utak,mga alaala na may sakit and saya sa iyong puso.Bago ako mahulog sa kadiliman,isang salita na lang ang lumabas sa aking bibig.

“Its not yet the end,because the end will just to begin and the real fight will just to started”

⬅️➡️