Tam 2 sene geçmişti güneşinin sönmesinin ardından. 2 yıldır yaşamıyorum. Yemek yemekten su içmekten hatta nefes almaktan bile nefret eder hale geldim.
Onu gelinliğin arasında görmeği hayal ederken kefenin arasında arasında gördüm .
Hayat işte bu kadar acı bu kadar merhametsiz belki o orda mutludur onun mutluluğu herşeyden önemli. Bu gün son gün onsuz son günüm.
Güneşim saat tam 19.58 de söndü bende uzay olarak bu evrenden gidicem bu biraz zor ama deniycem ve güneşinin yanına gidicem.
Saat 19.57 son kez konuştum
"İşte gidiyorum lanet olası dünya güneşinin yanına gidiyorum"
Evet saat 19.58 ve ben tavana astığım ile kafama geçirdim. Ve altındaki sandalyeyi ayaklarımın altından ittim...
O an kapı itildi ve efehanın çığlığını kulaklarımı tırmaladı.
MEDYA EFEHAN
Kapıyı açıp içeri girdim. Ve salonda tavanda asılı olan uzayı gördüğümde şok olmuştum hemen yanına koştum ama çok geçti nefes alamayıp ölmüştü.
Güneş sönmüş uzay ölmüştü artık.
Ben uzaysız
İpek güneşsiz
Kalmıştık...
Selam ben yazar bu kadar üzgün bitirmek istemezdim ama üzgünüm bu hikayemde benim yan8nda olan herkese sonsuz teşekkür ederim gerçekten kendimi hikayelere adamış biri olabilirim ama asla kitap yazamam biliyorum a siz yinede benim yanımda oldunuz teşekkürler... 🔮💔🖤
ACILAR KORKUTUR
Evet yeni kitabımız bu bu macera da bitti yeni macerada benimlemisiniz bal böceklerim yorumlara yazın
Alttaki yıldızımızı parlatır mısın bal böceğimm🥺
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzaydaki Güneş ☀️ (Texting)
RomanceHayatta neyin ne zaman olucağını bilemeyiz. Bu hikayede de onca y beklemiş olan hayalinin gerçekleşmesi anlatılıyor bu maceraya beraber katılmaya ne dersiniz? Hadi dostalrım bu macerada beraber yol alalım...
