Uzaydaki Güneş ☀️ (Texting)

Bölüm 18🌜

" menekşe teyze ben sana bişey diyecektim..."

"buyur kızım?"

"ş şeyy güneşi hastaneye kaldırdılar da"

"n neee h hangi hastane!"

"ben sana konum atarım"

Hüngür hüngür ağlıyorudu bende aynı şekilde. Sonunda hastaneye varmıştık. hemen muayne edip ameliyata haneye anldılar. başımı yavaşça kaldırıp etrafa baktığımda benden daha beter gözüken biri daha vardı. UZAY o kadar uykusuzdu ve bitkindi ki her an bayılabilirdi. Hala ağlıyordu o ağladıkça bende ağlıyordum. Efehan hem beni hemde uzayı sakinleştirmeye çalışıyordu.

başını düşerken çok sert vurduğu için beyin kanaması geçiriyordu bir de beyninde tümör olması onu daha da zorlamıştı. ki onun yerinde ben olsaydım...

uzay hemen kalktı ve sessizce konuşuyordu ama bana yakın olduğu için ben duyabiliyordum."uyan güneşim beni bu evrende ynlız bırakma prenses" demişti. kalktım ve uzayın yanına gittim."uzay o iyileşicek gel bir seruk taksınlar sana" dedim ve efehan söze girdi "ipek ve uzay hemen yan odaya gidin iyi gözükmüyosunuz biraz dinleni ben burdayım gözünüz arkada kalmasın" dedi.

odaya doğru ilerlerken birinin ismimi söylediğini duydum ve o tarafa doğru baktım menekşe teyzeydi "kızım nerde nolur söyle ipek" dedi. ağlamamak için kendimimi zar zor tutuyordum.

"ameliyata aldılar menekşe teyze hadi gel odaya geçelim sende perişan haldesin bir seum taktırırsın." dedim.

" kı kızım yaşıycak demi?" diye sordu menekşe teyze tam ona cevap verecekkken uzay cevapladı.

"yaşıycak biz daha mutlu olamadık ki demi" dedi ve gözünden bir damla yaş aktı.

menekşe teyze ve uzay sarıdı. eğer güneş bu hallerini görseydi heyecandan yerinde duramazdı.

odaya doğru yürürken menekşe teyze sordu " oğlum yanlış anlama ama sen güneşin arkadaşı mısın daha önce seni hiç görmedimde" diye sordu

"ben uzay evet güneşin arkadaşıyım." dedi uzay

"şu güneşin hep bahsetti uzay mı " diye sordu menkşe teyze.

bende başımı salladım ve kap açıldı doktor gelmişti mahçup bir ifadeyle bize bakıyordu...

hahaaha biraz merakkkkk 25. bölüm final olabilirrr!!