I'm a Fleming #Heartland

Dale

Dit hoofdstuk gaat voornamelijk over Dale, maar er komt ook nog een paard bij: Zorro. Een prachtige gitzwarte barock pinto ruin. Het uiterlijk van de fries, maar het beenwerk van een pinto. Hij is bij ons gekomen om voor de kar beleerd te worden. Maar die ga ik niet heel breed uitwerken.

Amy,

Zorro komt van de kleine  vrachtwagen gelopen en zijn neusvleugels die staan wijd en vangen de lucht op van de omgeving op. Waaronder de paarden die voor herplaatsing nog bij ons zijn van de paarden die toen gered waren vanuit slechte omstandigheden. 4 zijn in op de eerste dag opgehaald en waren aangegeven als vermist, van de andere was geen reactie en hebben van de politie te horen gekregen dat we ze legaal een nieuw huis mogen geven. De hengst is intussen nog steeds hengst en wordt door Alex getraind, aangezien zij ze hierheen heeft gehaald en de hengst een hekel lijkt te hebben aan haar. Maar eigenlijk iedereen wel zou kunnen vermoorden. Het is intussen de laatste week van de zomervakantie en vandaag is er een kijk dag georganiseerd voor de overige 5 paarden die een nieuw thuis mogen hebben. De hengst blijft nog een tijdje voor training hier en pap die wil hem een kans geven om eventueel weer mee te laten doen op de renbaan, als zijn rug stabiel blijft met rust en evt. Een operatie die Scott wil doen met Alex. Maar eerst moet hij wel handelbaarder worden.
'Wat is hij prachtig' vertel ik de eigenaar.
'Ja en wat een stamboom dat erbij zit, alleen een lastig diertje om te trainen' vertelt de man en klopt hem op de hals en hij begint met zijn voorbeen te zwaaien.
'We gaan hem bekijken en een geschikt plan voor hem maken om zijn training te starten' vertel ik hem en Ty neemt Zorro over en plaatst hem in een achterste paddock bij de longeer cirkel vandaan waar Alex bezig is.
'Das ook een vurig beest' antwoord de man en ik knik.
'Ja hij is gered uit hele erge omstandigheden, netzoals die 4 daar' en wijs naar de bak waar de paarden staan te spelen.
'En jullie lappen ze weer op? Gaan ze dan weer naar hun eigenaar of wat?'
'Nee, deze die krijgen een nieuw huis. Er waren er nog 4 en die waren gestolen, maar nu weer terug bij hun eigenaren. Die daar is een hengst en heeft geen vertrouwen meer in de mens. Dus daar proberen we hem overheen te helpen' vertel ik en Mallory die loopt naar de 5 paarden in de bak en geeft ze nog een poetsbeurt voordat de mensen kunnen komen kijken.
'Zou er 1 geschikt zijn voor de kar?' Vraagt hij en kijkt ze paarden langs.
'Het zijn racepaarden geweest, maar ze zouden wel omgeschoold kunnen worden' leg ik uit en de man knikt.
'Gaan we pap?' Hoor ik een jongen uit de voorkabine roepen.
'Ja zo, ik praat nog even' roept hij terug.
'Hij heeft niks met paarden en is erg ongeduldig' lacht hij.
'Aah ik heb de stallen op dit moment vol staan dus ik doe het niet sorry, maar ik zal kijken of ik iemand weet die een leuk paardje wil. Wanneer mogen ze weg?' Vraagt hij.
'Vandaag is een kijkdag, over een uurtje begint hij en dan mogen mensen komen om een match te maken, daarna vragen we ze om een paar keer langs te komen en als ze het wat vinden dan mogen ze hem of haar adopteren' vertel ik nog kort.
'Leuk idee, is dat niet iets om te doen met de paarden die naar de slacht gaan?' Vraagt hij.
'Dan zouden we wel heel veel paarden elke keer hebben, maar het zou wel een idee zijn ja' en de jongen roept nog is geïrriteerd.
'Goed ik ga maar is, bel maar als er iets is of als er vorderingen worden gemaakt' en ik knik en zwaai hem uit voor hij de auto in stapt.
'Dat is wel een hele makkelijke en vriendelijke man' komt Ty erbij en knuffelt me.
'Ja hij gaat zelfs nog mensen vragen of ze een paard willen adopteren' en knik met mijn hoofd naar de paarden in de bak.
'Oh dat is super' lacht hij en loopt vervolgens met een stel borstels naar de bak om Mallory te helpen.
'Aaarrrggh!' Hoor ik uit de cirkel komen.
'Het is niet mijn schuld dat je gedumpt was, als we je niet gevonden hadden dan was je nu waarschijnlijk ook dood geweest' schreeuwt Alex naar de hengst die in galop nog steeds rondjes rent.
'Wil die nog niet?' Vraag ik en klim op het hek, wat hem doet schrikken en hij sprint naar de andere kant van de baan.
'Nee, hij is zo eigenwijs en gewoon gevaarlijk van woede. Ik weet bijna niet meer wat ik met hem aan moet, ik laat hem al 3 dagen rennen en nog steeds geeft hij niet toe' en ze zwaait met de longe en hij galoppeert bokkend weer de cirkel rond.
'Hoelang ga je nog door?' Vraag ik en kijk op mijn horloge.
'Tot de eerste auto komt, hoelaat is het?' Vraagt ze.
'Over 40 minuten beginnen we, maar ze zullen misschien wel eerder komen' en ze knikt.
'Oke, nouja ik ga wel door en als de eerste komt dan gaat hij wel weer het land in' en ze roept nog wat en spoort hem aan.
'Zorro is ook binnen, hij staat in de achterste paddock' meld ik nog en ze steekt haar duim op, waarna ik van het hek spring en opa komt intussen aanrijden met Paint.
'Lekker gereden?' Vraag ik en hij knikt.
'Ja ik heb de omheining weer gecheckt, die is nog piccobello' en maakt een gebaar met zijn hand.
'Ha die heb je 2 jaar geleden toch nog helemaal vervangen?' Vraag ik.
'Ja maar als er vee langs komt die kan hem ergens kapot maken of mensen die op ons terrein komen'
'Kan ik Paint nog afspuiten? Of komen de mensen zo?'
'Kan nog wel, Alex die gaat ook door tot de eerste komen'
'Ik ben benieuwd of ze allemaal een nieuw huisje vinden' zegt opa en ik maak een instemmend geluidje.
'Vast wel, en anders een andere keer' antwoord ik en maak wat voer klaar zodat de mensen kunnen voeren. En hooinetten vul ik met kruiden hooi en hang ze op aan het hek. De merrie die we als eerste hadden gevonden met de hengst ziet er het minst goed uit. Ze heeft allemaal littekens en is nog erg mager. We hebben haar heel veel liefde en eten gegeven en een wormspuit erin gedrukt. Maar nog wordt ze niet gelukkiger. Het lijkt haast alsof ze haar geluk in het leven heeft opgegeven.
'Hey meisje' en klim over het hek naar haar toe en aai en kriebel haar wat.