phenomenon ʚϊɞ [jookyun]

1.5°Final

''Bir fotoğrafımızı bile paylaşmıyorsun''

Jooheon en son yediği tripten sonra Changkyun'un gönlünü almak için evine gelişinin bin beş yüzüncü pişmanlığını yaşıyordu.Çünkü Changkyun ısrarla bin beş yüzüncü kez aynı şeyi söylüyordu.

''Fotoğrafın ne önemi var Changkyun paylaşmayınca seni sevmemiş mi oluyorum?''

Karşında dudak büzmüş şekilde duran küçüğe karşı bıkkınlıkla söyledi Jooheon.Neden bu konuya bu kadar takıldığını anlamıyordu anlamak istediği de pek söylenemezdi.

''Changkyun güzelce vakit geçirmek varken neden böyle boş şeylerle vakit kaybediyoruz hadi hazırlan da dışarı çıkalım olmaz mı?''

''Tamam ama fotoğraf çekelim bol bol olur mu?''

''Bu fotoğraf merakını fenomenliğine bağlıyorum''

''Fenomen olmasam da beni sever miydin Jooheon?''

''Hayır''

Düşünmeden ve net bir şekilde söyledi.Changkyun'un beklemediği bir cevap olduğu barizdi.

''Nasıl yani sen beni şim-''

Sustu.Daha doğrusu susturuldu.Sevdiği adamın güzel dudaklarının narin dokunuşları tarafından.Bu şekilde olacaksa sonsuza kadar susmaya razı gibi bir hali vardı aynı zamanda.

Bir süre sonra bıraktığı aşk dolu busenin ardından geri çekildi Jooheon.Şu ana kadar utanan taraf kendisiydi ama bu şu an dibinde duran çocuğun ondan daha kırmızı olduğu gerçeğini değiştirmezdi.

''Changkyun hayır dedim çünkü fenomen olmasaydın seni bulamazdım.Ama eğer bir daha dünyaya gelecek olursam ne olursan ol seni bulabilmek için elimden gelen her şeyi yapacağım.Söz veriyorum''

Sadece gülümseyebildi Changkyun.Kalbi deli gibi çarparken bu sefer dili tutulan taraf o olmuştu.

Kısa bir süre karşısındaki güzel yüzü inceledikten sonra geri çekildi ve koltuğa doğru yöneldi Jooheon.Geldiğinde üzerine bıraktığı kutuyu aldı ve hâla duvara yaslı duran küçüğe uzattı.

''Alışveriş yaparken gözüme çarptı ben de en çok sana yakışacağını düşündüm bugün benim için giyebilir misin bunu?''

Kutuya uzandı ve içinden toz pembe tüylü kazağı çıkarttı Changkyun

''Pembe?''

''Tonunda pembe olan her şeyde bir güzellik bulabilirsiniz diye bir söz okumuştum bir yerde''

''Bunu giyersem ben de güzel olur muyum o zaman?''

''Sen zaten çok güzelsin bebeğim''

''Bana utanıyorum Changkyun diyen o çekingen insanla şu an karşımda duran insanın aynı kişiler olduğuna eminiz değil mi?''

''Üzümünü ye bağını sorma Changkyun sadece hazırlan ve çıkalım artık seni götürmek istediğim yerler var''

Tabiki saatlerce bu anlarda nasıl davranması gerektiği ile ilgili bir sürü araştırma ve ayna karşısında prova yaptığından ona bahsetmeyecekti.

Hazırlanıp çıktıktan sonra geç saatlere kadar birlikte zaman geçirdiler.Sanki son günleriymiş gibi ilk günlerini yaşadılar.Bu daha başlangıçtı ve ikisi de bunun farkındaydı.

Bu süreçte Changkyun'un kendi çapında ünlü olması işlerini biraz zorlaştırsa da her seferinde onu koruyan sevgilisi sayesinde bunu hiç sorun etmedi.

Changkyun Jooheon'ın onu ilk koruduğu an hissettiği duygunun aşk olduğunu biliyordu.Belki de ilk o zaman tutulmuştu ama şimdi tekrar ve tekrar aşık oluyordu.Jooheon da ondan pek farklı sayılmazdı zaten.

Gün bitiminde yürüdükleri ıssız yolda tuttukları eli daha da sıktılar.Daha sonra birbirlerinin yüzüne bakıp kocaman gülümsediler.

Karanlıkta parlayan gülümsemeleri karşılıklıydı aynı şekilde ikisinin de yüzünde beliren gamzeleri de öyle.En çok da birbirlerine duydukları aşkları karşılıklıydı.Nefretten dönüşen aşkları

''Seni seviyorum sevgilim''

''Seni seviyorum sevgilim''

İnstagram&

❤@iamiam ve diğerleri
[Bu gönderi yorumlara kapatılmıştır]

honeyjoo: always be my love

Happy ending

Bitti,bitirdim çünkü kısa ve öz olsun istedim umarım başından beridir keyif almışsınızdır açıkçası ben sizin oylarınızı yorumlarınızı gördükçe çok mutlu oluyordum

Veeee hepinize sonsuz teşekkür ederim kocaman seviliyorsunuz❤