My Vampire Girl (COMPLETED)

Kabanta 19

Familiar

"I can't  believe kuya Eze will allow me to bring you in convince store" Magiliw wika ni Patricia. Hila niya ang aking kamay habang nandito kami sa 'di kalayuan Convince  strore.

Patricia told  me earlier she want to eat ice cream. Mabuti nalang napa payag nito si Eze.  Speaking  of Eze he went to his work.  I frowned  when I suddenly remember  our conversation. 

"You should  be careful next  time, Elizabeth " not giving  me a single glance. 

"Yes"

"Be alert—"

"Be alerted  as alway! gets ko na " agap ko sa susunod niyang sasabihin.  Kagabi pa ito nag simulang bigyan ako ng paalala. 

Marahan na natampal ko ang aking noo.  Aish!  Mabuti nalang hindi ko naging ama si Eze kong nag kataon.  Ayaw na nga ako nitong patulugin just to make I'm  always  reminded. 

"Hala ka!  Iyong ice cream  na hulog"

"Wait,  Patrice "

Biglang binitawan ni Patricia  ang kamay. Puno ng kaba ang nararamdaman ko ngayon.  Sa tunog palang ng nasa paligid ko'y nandito kami sa gilid ng kalsada.  Kung nahulog ang ice cr—

"Patricia! "

Tumakbo ako kong saan siya pumunta.  Isang malakas na busina ang narinig ko malapit sa aking pwesto. 
I close my eyes tightly  waiting  for the car hit me. 

Pero ilang sigundo lang walang sasakyan ang bumanga sa katawan ko. Kundi  isang matigas na braso ang yumakap sa aking maliit na katawan at hinila ako. 

I heard gasped  from my surroundings. Pero sa mga oras na ito isa lang ang taning naririnig ko.  Ang malakas na kabog ng aking puso.  It feels really  alive.

Bakit ganito?  Why my heart pounding  so fast? This scent is really  familiar. Mabigat ang bawat hinga ang pinapakawalan nito habang nasa bisig niya. 

"Ate Elizabeth! " Malakas na tawag ni Patricia  sa pangalan mo dika layuan sa amin. 

Lumuwag ang yakap ng estranghero sa'kin.  Gusto ko sanang mag protesta kaso nakakahiya kung aakto akong ganon. 

"S-salamat" wika ko dito.  Hindi ako naka rinig ng sagot galing sa lalaki.  Hinawakan lang niya ang kamay ko saka hinila patayo. 

"Ate!  huhuhu,  ayos ka lang ba?" isang maliit na katawan ang yumakap sa binti ko.  Ngumiti ako ng maluwag at hinamas ang ulo ni Pat. 

"Ayos lang ako Pat"

"Mabuti naman, teka  saan iyong nag ligtas sayo" Takang tanong niya.  Kumunot ang aking noo dahil diko na maramdaman ang presensya nito.  Bumalik narin sa normal ang puso ko. 

"Hindi ko alam... "

Why his so familiar?

"Uwi na tayo ate" aya ni Pat.  Tumango ako bilang pag sangayon.  Sana mag kita kami muli para pasalamatan ito ng maayos.

"Fck it! What if may nangyari sayo ha, Elizabeth!  Sana pala dina kita pinayagan. Ikaw naman Pat,  I trusted  you! Now look what happend!  Elizabeth  almost hit by a car"

Kumunot ang noo ko sa pag taas ng boses ni Eze kay Patrica.  Ayos lang sa akin na ako ang sigawan niya wag lang si Pat.  I know may kasalanan ang bata dahil muntik akong ma bangga ng kotse but for pete's sake. Wag lang nito pag taasan ng boses si Pat. 

Kinapa ko si Pat sa gilid at hinila lalo palapit sa akin. Tiim bagang na hinarap ko si Eze kahit di ako sure kong saan siya naka pwesto. 

"Don't  raised  your voice. Tinatakot mo ang bata Eze!  " Inis kong turan. 

"Damn!  Kasalanan ko bang nag aalala ko sayo!"

"Buhay pa ako,  walang masamang nangyari.  Okay na?  Tara na, Pat" padabog na hinila ko si Pat paalis ng bahay.  I heard  Eze groaned  inside like he's  really  pissed. 

Humigpit ang kapit ni Pat sa kamay ko.  Kaya huminto ako at hinarap siya.  Lumuhod ako para mapantayan si Pat.  Marahan na hinawakan ko ang kanyang mukha. 

She cried. Kasalanan ito ni Eze!  Masyado nitong tinakot ang bata.  Patricia  is my only  friend  here.  Bukad sa kanya ay hindi ako interesado makipag kaibigan sa iba. 

And I love how innocent  Patricia  is.  She's  soft, kind hearted. Patricia alway listen about my story even tho she doesn't  know I was the character  on that story. 

"Patricia  hayaan mo na si Kuya Eze mo.  Mainit lang ang ulo kaya ka nasigawan.  Don't  worry hindi din siya galit sayo" Paliwagan ko para gumaan ang loob nito.  Ayaw ko umuwi siya na masama ang loob. 

"Galit siya ate.  I saw it.....I-in my own eyes.  His eyes were b-blood shot"

I cursed through  my head. Eze is so careless when it comes in his emotions.  Gigil na gigil akong suntukin ang mukha nito.  What if nakita ni Patricia  ang mata nito na nag iba ng kulay.  It would  be end for us. 

I pulled Patricia  as I embrace  her little  body.  "Pat,  always  put on your mind, Kuya Eze is not mad at you.  Mahal ka non, medyo tinupak kaya ako ng bahala sa kanya.Okay  " I pull away a little. "Now,  let me see your beautiful  smile"

Humagikhik naman si Pat. "Ate dipa po kayo nakaka kita.  "

"I can see your smile even I'm blind. "

"Okay po "

Gumuhit ang ngiti sa labi ko ng maramdaman kong gumaan ang loob ni Patricia.  I can feel it inside  her. 

"Umuwi ka na, baka umuwi na ang parents  mo"

"Byeee pooo"

Magiliw na nag paalam ito. Kumaway ako at ngumiti ng malawak.  Nang wala na akong maramdamang presenya ni Pat ay saka kulang binaba ang aking kamay.  Ang ngiti'y napalitan ng inis para kay Eze. 

Mabibigat ang bawat hakbang ko papasok sa bahay.  Padabog na sinira ang pinto na lumikha ng malakas na tunog. 

"Wag mo sanang sirain ang main door"

"Tinakot mo ang bata, Eze! "

"She deserve  it! Muntik ka ng mapahamak! "

Napantig ang tenga ko sa sinabi nito.   Patricia doesn't  deserve  it. Kahit na may kasalanan ang bata.  Natural lamang na mag kamali ito.

"Then I don't  know you anymore Eze....you're  not like that before. You've  change" malumnay kong saan na ikina tigil niya saglit.  Kumuyom ang kamao ko dahil alam kong may itinatago siya. He won't  act like this.

Eze let a heavy  breathe  "Sorry...natakot lang akong mawala ka.  " Hinawakan niya ang mukha ko at iniangat ng kaunti.  "I'm  so scared, Elizabeth. Takot ako baka isang araw wala kana sa tabi ko.  Na tuluyan na talaga akong talo sa laban na'to"

May himig na lungkot sa kanyang boses.  Tila na wala isang iglap ang galit ko kay Eze.  Lumambot ang ekspresyon ko at walang dalawang isip na tumingkayad upang abutin ang labi niya. 

Sa pag lapit ng aming labi ay nadismaya ako. There's  no spark. Walang malakas na kabog sa puso ko.  Walang halong kilig.

Ako ang unang humiwalay sa halik.  Maliit na ngiti ang ibinigay ko kay Eze.  Idinikit niya ang noo naming dalawa. 

"I love  you"

Parang may kung anong humiwa sa puso ko. Bakit nasasaktan ako sa pag mamahal ni Eze? Mahalaga siya sa akin pero hanggang doon lang. 

"Mag hihintay parin ako Eliz.  I won't  waste the chance  you gave me" malungkot nitong saad.  Tumango ako bilang sagot. 

Sana dumating ang araw na kahit kailan ay diko na masasaktan si Eze. 

🐰