𝑴𝑨𝑵𝑰𝑳𝑨 𝑩𝑶𝒀 𝑴𝑬𝑬𝑻 𝑷𝑹𝑶𝑩𝑰𝑵𝑺𝒀𝑨𝑵𝑨 𝑮𝑰𝑹𝑳 (𝑺𝑬𝑨𝑺𝑶𝑵 1)

(CHAPTER 12)

—CHAPTER 12—

» KIAN'S POV «

Hindi ko alam kung saan ko dadalhin ang probinsyanang ito, dahil hindi ko naman alam kung saan siya nakatira at hindi ko din nakita ang pinsan niya kanina.

Balak ko din sana na tawagan na lang ang pinsan niya or magulang niya pero wala man lang akong nakitang cellphone sa bag or bulsa niya.

‘Ano ba yan.. pati ba naman cellphone, wala ang babaeng  ito. Tsk!

Kaya naman napag pasiyahan ko na lang na dalhin siya sa bahay.

Makalipas ang ilang oras na biyahe ay sa wakas nakarating din kami sa bahay.

Agad na pinag buksan naman kami ng pinto ni Manang Teresa at nagulat naman ito ng makita kaming dalawa.

“Oh iho sino yan kasama mo? Saka bakit basang basa kayong dalawa?” Nag aalalang tanong naman nito sa akin.

Hindi ko na siya pinansin at agad na dinala ko naman sa isang malinis na kwarto si Ms. Probinsyana. (I don't know her name since first day of school, basta ang alam ko lang ay taga probinsya siya. Tsk weird!)

“Manang Teresa, can you change her clothe?” saad ko naman at naramdaman ko naman ang pag init ng magkabilang sulok ng pisngi ko.

“Oh sige.. lumabas ka na muna, pahihiramin ko na lang siya ng damit ni Delya dahil mukhang kasya naman sa kanya ang damit nun.” sabi pa ni Manang Teresa.

“Okay! Sige po.” Agad na lumabas naman ako ng kwarto.

Maya maya lang ay lumabas din agad si Manang ng kwarto.

“Iho.. inaapoy siya ng lagnat ngayon, dahil na din siguro sa na ulanan siya at natuyuan din ng pawis ang likod niya. Sakto naman wala na din tayong stock ng gamot.” hindi mapakali sabi pa ni Manang Teresa.

“Sige po Manang.. bibili na lang po ako ng gamot sa pharmacy.” Paalam ko naman sa kanya at agad na lumabas ng bahay.

“Sige, mag iingat ka iho.” Huling sabi niya

“Sige po.” sagot ko pa at dali dali lumabas ng bahay at agad na dumiretso sa kotse ko.

‘Kahit naman may pagka sutil at pasaway na tao ako, ay marunong pa din akong gumalang sa nakakatanda sa akin lalo na kay Manang Teresa na siyang nag alaga sa akin.’

Kahit sobrang lakas ng ulan ay pumunta pa din ako sa Pharmacy para lang mabilhan ng gamot si Ms. Probinsyana.

Pagkarating ko naman ay agad na pumasok ako sa loob.

“Miss, pabili nga ng biogesic.” saad ko.

“I-Ilan po Sir? hehehe.”pagpapa cute naman nito sa akin.

“Magkano ba yun?” Tanong ko naman.

“uhmm.. 5 pesos pe eng isa.” pabebeng saad naman nito.

“Okay sige.. pabiling isang kahon.” sambit ko pa hindi na lang ito pinansin pa.

“Sege pe ser.. ackkk!”

Hindi pa din umaalis sa harapan ko ang babae, tanging nakaharap lamang ito sa akin habang nagpapa cute, dahil sa pagka inis ay bigla naman uminit ang ulo ko.

“PWEDE BA MISS.. INTINDIHIN MO NA YUNG BINIBILI KO IMBIS NA MAGPA CUTE KA D’YAN.. BAKA MAMATAY NA YUNG BABAENG YUN, PA CUTE KA PA NG PA CUTE D’YAN. TSK!” iritadong sabi ko dito.

Bigla naman itong natauhan ng mapansin nakatitig na siya sa akin habang nagpapa cute.

“A-Ayy o-opo Sir.. pasensya na po.” hinging pa umanhin naman nito.