Fırtına Sonrası

Yalan

"Eksikliğe mi alışmışız mutsuzluğa mı yoksa?"
Cemal Süreya

Birçok insan için doğum günü mutlu ve huzurlu bir gün olarak geçerdi.Benim doğum günü partilerim de 19. yaş doğum günüme kadar o kadar güzeldi ki görseniz kıskanırdınız.

Nasıl kıskanmayaydınız ki?En az yüz kişiyi alabilecek kadar büyük bir bahçe,rengarenk kokteyller,daha önce görülmemiş ve her yıl benim için tasarlanan muhteşem süsler,birçok kişinin reyonundan bile geçemeyeceği hediyeler ve daha neler neler...

Ben de mutluydum tabi doğum günü partilerimde.Ta ki tüm hayatımın koskocaman bir yalan olduğunu öğrenene kadar.Bendeniz Alina.Soyadımı söylemiyeceğim çünkü inanın ben de bilmiyorum.

İKİ HAFTA ÖNCE
Mutluydum tabi ki bugün doğum günümdü.Tabi bir de merak vardı.O kadar çok insan geliyordu ki doğum günüme...

Babam çok işkolikti bu yüzden de onun için her parti bir iş toplanmasıydı ve sadece yarım saat yanımda durur daha sonra tüm iş ortaklarını çağırır kesintisiz toplantı yapardı.Gerçi yarım saat de genelde hediye merasimine denk gelir hediyesini verir yanımda boy gösterir sonra da çekip giderdi.

Annem...Hımmm annem daha çok benimle ilgilenirdi içinde olmadığı güzel hiçbir anım olmazdı.Hiç olmadı.
Hazırlıklar önceki günden başlardı ve izeydi çalışanlar için.

Doğum günümün sonuna yaklaşmıştık, herkes gittikten sonra annem ve babam dediğim insanlar beni karşılarına alarak konuşmaya başladılar.

Annem:
-kızım seni ne kadar çok sevdiğimizi biliyorsun,senin hiç bir zaman üzülmeni istemedik,her zaman sana destek olduk.Ama sana bunu nasıl söyleyeceğimizi bilmiyoruz inan ki...

Ben:
-Anne kötü bişey mi oldu?Lütfen söyle...

Annem:
- ....

Ben:
- Anne,lütfen söyler misin?

Annem:
-kızım...kızım sen evlatlıksın,senin gerçek anne ve baban biz değiliz hayatım...

Ben:
-Şaka yapıyorsunuz değilmi?
Şaka dimi?

Annem:
- ...

Ben:
-Baba sen söyle şaka değil mi?

Babam:
- Hayır kızım, maalesef?

Annem:
-Sen daha bebekken baban seni bize verdi,annen seni doğururken ölmüş,
kızım acı ama gerçek bu...

Ağlayarak odama doğru hızlıca yürüdüm,bu ne demekti böyle hemen doğruca bu evden gitme isteği geldi.Evet, ama şimdi olamazdı,gece burayı terkedicem ve kendi hayatımı kendim kuracaktım.

Belki sizlere kendimi ifade edemiyor olabilirim ama yalan üstüne kurulmuş bir hayatım vardı ve ben bu zamana kadar güvendiğin insanlara anne ve baba demiştim.Tamam belki beni büyütüp bu yaşıma kadar getirmişlerdi ama bana yalan söylemişlerdi, onlara olan güvenimi yerle bir etmişlerdir, bundan sonra kimseye güvenmeyecektim.Bu gece buradan gidicek ve sonsuza kadar bir daha dönmeyecektim.Ama önce babamı bulmak istiyordum, beni bırakıp giden babamı...Ona neden beni bırakıp gittiğini sorucaktım,neden,neden,neden....

"İnandığım her şeyin yalan olduğunu
gösterdiniz bana,sizce bi daha unuturmuyum?"
---------------------------------------------------------

Yorumlarınızı ve eleştirilerinizi yorumlara yazabilirsiniz.😻