Chapter 3
Julie’s POV
Pagkatapos akong iwan ni Maqui dun sa Magalonang yun. Pumunta na ako kaagad sa classroom tutal nag-ring naman din yung bell. Hindi ko talaga makakalimutan yung ginawa sa’kin ni Maqui. Lagot talaga sa’kin yung babaeng yun!
Almost 30 minutes na, pero di pa’rin bumabalik si Maqui. Nasan na kaya yung bruhildang yun? Haha! Ang harsh ko noh?
Ewan ko ba pero bigla na lang pumasok sa isipan ko si Elmo, sinungitan ko kasi siya kanina eh. Pero pakialam ko ba dun sa mokong na yun? Close ba kami? Hmp, we’re not!
Julie: ay butiki! *napasigaw hawak hawak ang dibdib*
Maqui: hoy anong butiki sinasabi mo?! Sa ganda kong ‘to!?
Julie: *napatawa* whatever maq! May kasalanan ka pa sa’kin!
Maqui: *innocent look* bakit?
Julie: iniwan mo ako dun sa elmong yun!
Maqui: asus .. kunwari ka pa. hahaha!
Julie:*serious face*
Maqui: okay .. sorry na friend *sabay yakap kay Julie*
Julie: hmmp ..
Maqui: Sorry na .. di ko na uulitin. Promise! *sabay taas sa right hand nya*
Julie: promise mmo yan ha?
Maqui: promise! *sabay ngiti*
Julie: ba’t nga pala ang tagal mo?
Maqui: ahh .. ehh.. wala, andami kasing tao sa cr eh.. *smile*
Julie: okay, upo na nga tayo.. buti na lang at di pa dumadating prof natin.. absent ata.
******************
Elmo’s POV
Naku! Mukhang nagalit yata si Julie sa’kin. Joke lang naman yun eh. Ang dali talagang mapikon. Haist! Bahala na nga!
………………………….
Uwian na nun ng biglang bumuhos ang napakalakas na ulan.
“what?!..... okay sige po manong. I understand.” Si Julie yun ah. Teka bakit mukhang badtrip siya?
“damn it! Bakit parang ayaw tumigil ng ulan?! Matawagan nga si Maqui….. hello maq? .. can I ask for a ride home?...... ahh .. ganun ba? , it’s okay .. sige, maghahanap na lang ako ng masasakyan ko. Take care” oh, wala pala siyang masakyan. Baka ito na yung chance para makabawi ako sa kanya.
“Julie, hatid na kita.” please wag mo akong sungitan
“no, thanks. I can handle myself” naku inirapan pa ako! Pano ba ‘to? Hmmm …… alam ko na!
“okay, suit yourself. Mukhang matatagalan pa bago tumigil ang ulan.almost all of the students here nakauwi na. pano bay an? I’ll go ahead then.”
Julie’s POV
“what?!..... okay sige po manong. I understand.” Urg! Pano ba yan? Hindi pa ko masusundo ni manong.
“damn it! Bakit parang ayaw tumigil ng ulan?! Matawagan nga si Maqui….. hello maq? .. can I ask for a ride home?...... ahh .. ganun ba? , it’s okay .. sige, maghahanap na lang ako ng masasakyan ko. Take care” nakuu .. maqui’s attending a wedding pala. Malas naman oh!
While I was waiting for a taxi, someone approached me.
“Julie, hatid na kita.” Si elmo pala. Should I accept his offer? Hay naku! Better be stranded here kaysa sumabay dyan sa mokong na yan!
“no, thanks. I can handle myself” alis ka na ! shoo! Hahaha
“okay, suit yourself. Mukhang matatagalan pa bago tumigil ang ulan.almost all of the students here nakauwi na. pano bay an? I’ll go ahead then.” He’s right. Mukhang kami na lang nga ang nandito tapos he’s about to go home na. maiiwan ako mag-isa baka may moomoo dito or something. Nooo!! Ayoko!
“ah wait! Sige, sasabay na ako sa’yo. You were the one who offered a ride home in the first place, so sige.” As if I have a choice!
To be continued ……….
