O gün erkenden kalkmıştım.Odamdaydım Kerem gitmişti.Beni odama o çıkardı demek.Pencereden baktığımda kar hızlanmıştı.Yerler hep kar olmuştu.Hemen kırmızı pantolonumu,beyaz kazağımı giydim.Kerem'in yanına gidecektim.Hemen Kerem'in en yakın arkadaşı Serkan'ı aradım.
Alo!
Alo Serkan.Sana birşey sorcam.
Sor.
Kerem nerede?
Bardadır.
Tamam saol.
Bar mı?Acaba Kerem ne yapıyor?Hemen bir taksiye bindim.
Nereye?
Şeyy... Bara.
Tamam.
Zaten tek bir bar vardı.Ya Kerem napıyo ki? Bu sorular beni yiyip bitiriyor.
Geldik.
Saol.
Taksiciye parasını verdikten sonra yavaş yavaş bara ilerledim.Hiç bara gelmemiştim.Kapıyı açtım.Gözümü etrafta gezdirdim.Kerem'i bulmuştum.
Kerem.
Ne var?
Bu ne hal sen içtin mi?
Evet.
Gel hadi eve gidiyoruz.
Hayır...
Evet.
O benim sırtıma yaslanmış bir şekilde arabaya ilerledik.
Arabayı bu halde kullanamazsın.
Kullanırım.Geç.
Tamam sakin ol.
Arabaya geçtik.Ama çok sarhoştu.
Dur! şurada inelim.
Hayır saçmala.
Kerem hadi.
Ol-maz.
dedi ve birden önümüze bir kedi yavrusu çıktı.Kerem frene bastı.Kedi kurtuldu.Sonrası karanlık...
Gözlerimi açtığımda bir hastane odasındaydım.Kerem'de yanımdaydı.
Doktor; Kötü bir şeyiniz yok.Sadece hafif yaralar var,isterseniz şimdi taburcu olabilirsiniz dedi.Çıkış işlemlerini yaptırdık ve hastaneden çıktık.
DEVAM EDECEK...
