"Kaya dito ako tumira dahil maganda at malaya ka" tumabi ito sa akin nakatayo kaming dalawa habang nakatanaw sa kalawakan ng dagat.
"Minsan kailangan mo na titigan ang mga bagay para mapansin mo ang angking kagandahan ng isang bagay" napangiti naman ako sa sinabi niya. Bakit ngayon ko lang nakilala ang kagaya niya bawat sinasabi niya ay may mga kahulugan.
"Kaya masaya dito tumira diba?"
"Not really" sabi niya may lungkot ang boses.
Napatingin ako sa kanya.
"Being alone is the most sadness in my life" malungkot nitong sabi. Ano ang ibig nitong sabihin.
"What's wrong?" Gusto ko na malaman ang ibig nyang sabihin. Sa kabila ba ng mga ngiti niya ay may kalungkutan?
"Nothing" pilit itong ngumiti tila gustong iwasan amg tanong ko.
"Are you sure?"
"Yeah"
Nagkibit balikat na lamang ako ayaw ko na siyang kulitin baka magalit.
"Masaya ako na nakilala kita" ani nito makalipas ang ilang sandali.
"Ako rin" sabay ngiti ko at tumingin muli sa dagat kay sarap mamuhay ng ganito.
"You make my last day complete"
Napatingin akp sa sinabi niya ngunit nawala amg ngiti ko nang wala na akong makitang Andrew sa tabi ko.
"Andrew!" Tawag ko ngunit walang sumagot.
Nilingon ko ang buong paligid wala na ito, isang malakas na hangin ang dumampi sa aking balat sanhi ng paglipad na hawak ko ng puting panyo. Hinabol ko ito hanang dumapo sa isang bato.
Nanglaki ang mga mata ko nang makita ko ang nakasulat sa malapad na bato.
In loving Memory of Andrew Cruz.
BINABASA MO ANG
Stranger
RandomShort story one to three chapter lang, ginawa ko ito habang nagtuturo ang professor namin sa Filipino.