part 7 -gizemli mektup

1K 77 18
                                    

Anlık şokla yarım bıraktığım şarkıya çaktırmadan devam ettim. Şarkıyı söylemeyi bitirince görkeme doğru şaşkınca bakmaya başladım o ise sırıtarak bize doğru geliyordu.

Ne yani burda ne arıyo ? Yoksa o da mı bizim gibi müzisyen yada farklı bir is mi yapıyor veya cidden tesadüfen gördü bizi.

Başımı arkaya döndürünce doğuş hariç diğer iki malın sırıttıklarını gördüm.

" Tebrikler cok iyiydi " görkem karşıma dikilmiş elini uzattı elini sıktıktan sonra uzaylı gibi bakmaya devam edip

"Tesekkur ederim de sen ne iş yani burda ne yapıyorsun ?" Dedim.

Görkem bizimkilere bir bakış atıp " şey ben... Imm.. Kütüphane de görevliyim şimdilik. Yol üstü seni görünce yani ...karşılaşmış olduk "

Neee nasıl yaa !! Bu kaslarla ne kütüphanesi!! Benim bildigim kütüphane de koca gözlüklü sivilce suratlı inekler çalışır. Bu işte var bi yanlışlık .

" hıı anladım da sen.."

Tam kütüphane de bu cüsseyle ne aradığını soracaktım ki doğuş ;

" oo mahallemizin süper kahramanı buralara uğrar mıymış "

Doğuş alaycı bir şekilde görkeme laf atınca görkem elini yumruk atacak hale getirdi.

Bi saniye ya bunların arasında ne geçti . Mal elif de bisey söylemedi. Göründüğü kadarıyla baya büyük bir mesele .

Bunlar birbirlerine bağırsaklarını deşecekmiş gibi bakarken cem aralarına geçip " hoşgeldin görkemcim hayal dünü anlattı teşekkür ederiz sonra görüşürüz hadi bakalım herkes isine dükkanın önünü kapıyosunuz "

Içimden derin bir oh çektikten sonra görkemi uğurladık. Anında bizimkilere sinirle dönerek

" hemen neler döndüğünü anlatıyorsunuz " dedim.

Elif lazer ışını etkisinde ki gözlerime dayanamayıp olayı anlatmaya başladı

" Aslında görkem buraya bir yıl önce felan geldi. Ailesini hiç kimse görmedi . . Kimseyle konuşmayan bir tipdir kısaca. Çoğu zaman Mahalleli onun uyuşturucu Taciri veya bunun gibi pis işlerle uğraşan bir belalı olduğunu düşündüğü için kimseyi göndermedi yanına hani size Babannem geldi ya işte onun yanına kimse gitmedi .

Bir süre sonra onu kimse Takmamaya başladı . Bir gün mahallede bizim şu demir Varya hah işte onun çetesi bir çocuğu sıkıştırıp haraç istiyormuş tam o sırada görkem bizimkileri bir güzel pataklamış. Mahalleli o günden Sonra onu ziyarete gittiler işte tebrik ettiler kısaca mahallenin kahraman ı oldu çıktı. Artık kavga Olduğun da görkem i çağırıyor du herkes "

elifin nefesi kesilince sözüne cem devam etti

" normal de mahalle de olay çıkınca bizim doğuşu çağırlardı bigün yine doğuşlan ben mahalle de yürüyorduk önümüze demir lerin üstü sayılan koraylar çıktı. Koraylar azılı düşmanımız diyebilirim. Normalde korayın çetesi beş kişiler ama o gün on kişi filan gelmişlerdi biz bunları tersleyince çok fena girişmeye başladılar

o sıra görkem kavgaya dahil oldu ve bizim çeteyi benzetti. Bu savaş demekti mahallede . Eğer birinin kavgasına karışırsan düşman ilan edilirsin bu yüzden fazla kişi cesaret edemez kavgalara karışmaya. E bizim görkem kavgamıza karışınca.. doğuş devam etti " düşmanımız oldu bu it "

Cem doğuş a bakıp cevap verdi " Aslında doğuşun düşmanı oldu ee haliyle mahallenin kahramanlığı görevine ortak istemedi yakışıklımız " Cem sırıtırken doğuş sinirli bakışlar atmaya devam etti.

Vay anasını olaylara bak!! Bunları anlatmadığı için bizimkileri dozerle ezmek lazım da neyse .

" insan anlatır.pis hainler . Hıh . "

" hayal  anlatcaktık da sen görkemden ağzından salyalar akarak bahsettiğin için üzmek istemedik sdfghjkş "

Ceme en öldürücü bakışımı attıktan sonra bir süre inkar ettim yine .

Ya nasıl onu sevdiğimi düşünürler.ben kimseyi sevmem. Gerçi onlara eski hayatımdan veya ajan babamdan bahsetmedim ama neyse ... bir saniye ya babamı özledim ben .

Of eskiden de böyle olurdu hep babamı özlediğimde özlemimi kapatmak için birileriyle çıkardım. Tamam çok saçma biliyorum ama kerem den sonra kimseden hoşlanmıyacağıma kendi kendime söz verdim.

Bide şu kerem var tabi . 14 yaşındaydım . Çok çocukça birşeydi. Iki yıl boyunca kerem denen çocukla aptal aşıklar gibi çıktım .yine gitme vakti gelmişti onunla son buluşmamızdı son kez sarılıp kokusunu içime çekmek için her zamanki yerimize gitmiştim... ama o ,ben söylemeden lafı ağzıma tıktı.güya benimle sadece takılıyormuş aslında başka birine aşıkmış. peh.

o günden sonra kendime söz verdim. madem erkekler bu kadar rahat duygularımızla oynayabiliyor, o zaman sıra bizde . kimsenin yapamadığını yapmaya karar verdim. hoşlandığım her erkekle takılıp bırakmaya başladım. belki çok canice gelebilir size , ama bazılarının bunuda yapması lazım. hele de hayattan darbe almış kişiler. herneyse

bir süre daha trip attıktan sonra ağzım yamulana kadar şarkı söyledim.en sonunda mahalleye vardık . eve geçmeden önce cem numaramın onlarda olmadığını hatırlattı. cem ve doğuşu kaydettikten sonra evlere geçtik.

oh be . ev gibisi yok. her ne kadar küçük bir gecekondu olsada sonuçta bizim. artıık sahiplenmem gerekiyor.

eski halının üstüne kendimi attıktan sonra bugün olanları düşündüm.düşüncelere dalmışken ısrarla çalan kapı sayesinde uykuya dalamadım.gelen kısa tombul bir çocuk elindeki mektupu verip hızla uzaklaştı. Mektupla baş başa kalınca arkasına önüne baktım. Ad veya adres yoktu. İçeri geçip okumaya başladım

" merhaba hayal nasılsın görünen o ki baya iyisin . Ama bunlar son günlerin kızım . Bu mahalleyi sana zindan edecem .bunu bilesin .hadi eyvallah "

Elimdeki mektuba ağzımı o şeklinde açıp bakmaya başladım . Bu da kim ? Nerden çıktı ? Kim bana düşman olabilir ki ?

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 23, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ajanın kızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin