housemate 'hyunin ✓

on sekiz

hyunjin😣😭💗 ve bebisim🥺💘
whatsapp konuşması

bebisim🥺💘
hyubhinnnnnbbbnbb

brni ciddrn seviyomusun

hyunjin😣😭💗
ne

seviyorum da neden böyle yazıyosun sen

bebisim🥺💘
sua srou sorma

bugün ben sorarın sorulwrı

hyunjin😣😭💗
ne diyorsun güzelim

anlamadım hiçbir şey

bebisim🥺💘
be zaman aşık oldub nana

hyunjin😣😭💗
bilmem ki

oldu biraz

bebisim🥺💘
ne zamab dediö

CEVAP VET BANA

hyunjin😣😭💗
dur

sen içtin mi

bebisim🥺💘
sananr

aşok değişmissin den bana

niyr söylitim ben o zdmn

hyunjin😣😭💗
askim aşık olmaz olur muyum😔😔

çok aşığım sana

bebisim🥺💘
ya cidsen mi

bendr sana

🥺💓

hyunjin😣😭💗
neredesin sen

bebisim🥺💘
sen nite bana kalplş tatlisli emıji atmadın

benş sevmğyosun sen

di mi

hyunjin😣😭💗
çattık|
💘💓💓💘💓💘💓💘💓🥺🥺

tamam neredesin sen

bebisim🥺💘
nresiydi ki buradi

konum nasik atılıyosu

*ses kaydı 0.4*"buradan mııııııııydıııı"

değijmiş

*konum*

attım mıuuyyy

hyunjin😣😭💗
tamam seni almaya geliyorum bekle

olduğun yerden sakın ayrılma tamam mı?

bebisim🥺💘
ıykun geliyo ams

.

Gecenin bir saatinde, Jeongin'in attığı konuma gidiyordum. Reşit olmamasına rağmen ne diye içtiğini asla anlayamasam da bunu şimdi sorgulamamın iyi olmayacağını düşünerek bu düşüncelerimi bir kenarıya atmıştım.

O da daha önce ben sarhoşken beni almaya gelmişti ama o zaman aramızdaki ilişki şu ankinden oldukça farklıydı.

Biz sevgiliydik.

Her ne kadar ben sevgiliymişiz gibi hissetmesem de...

Neden böyle hissettiğimi anlayamamıştım. Sonuçta onu seviyordum ve o da bana, beni sevdiğini söylemişti ve aramızdaki ilişkinin adını koymaya karar vermiştik.

Ama bana sevgili değilmişiz gibi geliyordu. Bana sevgilisiymişim gibi davranmıyordu sanki. Ya da ben fazla abartıyordum.

Attığı konuma varmak için otobüsten inip birkaç dakika yürümüştüm.

Ben bir restaurant ya da bar gibi bir yer beklerken, konum beni bir parka getirmişti. Yanlış konum atmış olabilir miydi diye düşünerek etrafıma bakınıp gözlerimle onu aramaya başladım.

"Hyunjin gelmişşşşş~~" diye bağıran sesi duymamla kaşlarım şaşkınlıkla havalanmıştı. Parkın bir kenarında, yerde arkadaşlarıyla beraber oturan Jeongin ayağa kalkıp bana doğru yürümeye, hatta koşmaya çalışmıştı.

Ama sarhoş olduğundan ötürü ayağının takılmasıyla sendelemiş yere düşecekken, hemen yanına gidip kollarından onu tuttum. "Biraz yavaş yürüyemez miydin? Sarhoşsun." diye mırıldandım.

"Ben iyiyim!" diye bağırdı ve kollarını çekerek tek başına ayakta durmaya çalıştı.

Arkasına döndü ve arkadaşlarına: "Biz gidiyoruz sevgilimle, siz ağlayın ezikler." diyerek gözleri yarı kapalıyken bir kolunu omzuma attı. "Gidelim eveeee~" dedi ve diğer eliyle karşıyı işaret etti.

"Salak." diye mırıldandım kendi kendime ve bir elimi beline koyarak yürümesine yardım ettim.

Otobüs durağına gelip otobüse bindikten sonra onu cam kenarına oturtturmuş, kendim de yanına oturmuştum. Bu saatte otobüs tam anlamıyla bomboştu.

Yanyana oturmamızla beraber kafası omzuma düşmüş, ve bu hareketi irkilmeme sebep olmuştu.

"Hyunjin." dedi fısıltıyla. Neden fısıldadığını anlayamasamda bunu sorgulamadan "Hm?" diye mırıldandım. "Ben duygularımı belli edebilen birisi değilim, o yüzden beni bırakma sakın olur mu?"

"Ne?"

"Gitme sakın." diyerek ellerini belime dolamış ve bana sımsıkı sarılmıştı. Ben ise öylece ellerim havada kalakalmıştım.

"Seni seviyorum." demesiyle beraber bir elimi sırtına, diğer elimi ise saçlarına koydum. "Ben de seni."