Roof || Spider-Verse

~1~

🕷

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●
| Evren 1 - 1993 |
○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●

"Hey, Peter! Çöpleri atmayı unutma!"

Kapıdan çıkmak üzere olan çocuk duyduğuyla birkaç saniye durup duraksadığında arkasında ona gülen yaşlı May halasını duyması pek de zor olmamıştı.

"Her seferinde aynısını yapıyorsun."

"Çünkü odandan artık hiç çıkmıyorsun. Seni sadece eve girip çıkarken görüyorum."

Son yıkadığı bulaşığı ıslak sepete koyup çöpü almak için yanına gelen çocuğa bakan kadın kırışık ellerini bulduğu ilk havluya sildi ve ağrımaya başlamış bacaklarını biraz olsun dinlendirmek için arkasındaki masaya oturdu.

"Okulu bu hafta içinde bir kez daha ekersen haberim olacağını biliyorsun, değil mi?"

"Bunu zaten konuşmuştuk. Okulu ekmiyorum."

"Hayır. Ekiyorsun."

Peter yaşlı kadının dediğiyle bir kez daha göz devirip elindeki çöpü umursamadan kollarını sallayarak kapıya doğru ilerlerken arkasından konuşan kadın seslice öksürdü.

"Bugün zamanında evde ol. Ben Amcan ve senin için turta yapacağım!"

"Tamam, sonra görüşürüz!"

Evden hızla çıkıp elindeki çöpü oldukça uzaktan çöp kutusuna atan çocuk koşarak ezbere bildiği sokaklarda ilerlerken bir yandan da koluna, evde zorlanarak taktığı yara bandına baktı. Bazen istemsizce ağ atıyordu ve kontrol edene kadar belki de en iyisi buydu.

Bir süre koşarak ilerledikten sonra okula giden sokaktan sapıp asıl hedeflediği bir ara sokağa girdiğinde nefesini düzeltmek için birkaç dakika durdu ve derin derin nefesler aldı. Sonunda hazır olduğunu hissettiğinde sırtındaki çantayı bir kenera atıp düz duvara heyecanla tırmanmaya başladı. Bu hissi cidden çok seviyordu.

Tırmandığı düz duvar sonunda bittiğinde kocaman bir çatıya ulaşan çocuk heyecanla koşarak ilerideki çatıya atlamak için zıpladı. Ayakları havada uzun süre öylece boş boş sallandıktan sonra diğer çatıya sertçe düştüğünde büyük bir kahkaha koparmıştı. Canı yanmıştı ama başarmıştı. İşte atlamıştı!

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●
| Evren 2 - 2003 |
○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●

"Hey, Peter..."

Bir anda kendine seslenen naif bir sesle gülümsemeye başlamış olan oğlan arkasını dönüp kendine gülümseyen sarışın kızla güldüğünde başını hafifçe öne eğdi.

"Bu gece geliyorsun, değil mi?"

"Tabi ki de geliyorum, o filmi asla kaçırmam!"

Sarışın kız oğlanın dediğiyle başını olumlu yönde sallayıp yüzüne doğru gelen saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdı.

"Saat tam 6'da sinema salonunda ol. Yoksa filmi tek başıma izlerim."

"O filmi tek başına izlemeyeceksin Gwen. Güven bana."

Oğlan kıza güven vermek istercesine gülümseyip ellerini rahatça pantolonunun cebine attığında sarışın kız onu bir kez daha onayladı.