Reason (BaekYeol)

gördü ama anlamadı, huh

ParkChan:

Çok saol hani kurtardığın(!) için.

BaekHyun:

Yeter ChanYeol

ParkChan:

Seni gördükçe üzülüyorum,

Biliyor muydun?

İçinde bulunduğun topluluk...

Cidden, orda mutlu musun?

Merak ettim şimdi.

BaekHyun:

Seni ilgilendirmez

ParkChan:

Orda nasıl mutlu olabilirsin ki.

BaekHyun:

Seninle arkadaş olarak mı mutlu olacaktım

Uyusana artık

ParkChan:

Her ne kadar senden bir miktar uzaklaşmış olsam da

Hâlâ arkadaş olarak görüyorum seni.

BaekHyun:

Nedenmiş o

ParkChan:

Benim için endişelendiğini fark ettim.

Bence sen de arkadaş olarak görüyorsun beni.

BaekHyun:

Gece gece ne oluyor sana

Kafan yerinde değil herhalde

Hatırlatırım

Senin ağlamana sebep olan

Okuluma geleceğini öğrendiğimde resmen gelmemeni söyleyen

Sokak arkadaşlarımla futbol maçına yalvarsan dahi katılmana izin vermeyen biriyim

O gün doğum gününe zorla annem getirmeseydi umrumda da olmazdı günün ne olduğu

ParkChan:

Olsun,

Bir sebebin vardır illa.

Ömrün boyunca beni itecek,

Kabullenmeyecek değilsin ya.

Ölene kadar bu zorba halinle kalacak değilsin ya.

Bu halinden gerçekten nefret etsem de DaeRin teyzenin oğlusun sen,

uzak duramam senden.

Hem, bugün beni kurtardın(!).

BaekHyun:

Şunu söyleyip durma

Sinir oluyorum