Giriş

18 5 12
                                    

19.06.2020

Günaydın sevgili günlük. Baş ağrım giderek artıyor. Bulanık görüyorum hala. Duvarlar üstüme geliyor artık. Neyse günlük. Seni de dertlere boğuyorum. Sonra yine gelirim. Görüşürüz.

11.07.2020

Yaz tatilim iğrenç geçiyor günlük. Kustuğum için annem bir yere gitmeme izin vermiyor. Başıma sıcak geçiyormuş, sonra kusuyormuşum. Peh. Sıcaktan kusulur mu?

08.08.2020

Bugün doktora gittik günlük. Ailem ve Rüya çok endişeli. Rüya benim en yakınım. Onu da ihmal ettim aylardır. Doktor yarın tahlil sonuçlarını açıklayacağını söyledi. Rüya da bizimle gelecek.

09.08.2020

Bugün tahlil sonuçlarını almaya gittik. Doktor sonucu açıklarken oturmamı istedi. Oturdum. Beynimde tümör olduğunu söyledi. O an kalakaldım. Tüm o belirtilerin küçük bir rahatsızlık olduğunu düşünürken bu çok ağır olmuştu. Acı çektim o an. Hayatım gözümün önünden geçti. Üstelik doktor o halimle bana ve aileme kızıyordu. Bu tür büyük(!) belirtiler varken daha öncesinde gitmediğimiz için. Hastalığımın son evreye gelmesine ramak kalmış. Ölme ihtimalim varmış. Doktor durumu anlatırken o an sadece hayatımı düşünüyordum. Ailemi. Arkadaşlarımı. Okulumu. Evimi. Kendimi. Kalbimi. Ulaşamadığım hayallerimi. Yaşamak istediğim aşkımı. Aşık olacağım kimsenin olmadığını. Hepsini, hepsini düşündüm. Herkes, her şey gözümden geçti. Doktor anlattıklarını bitirmiş gitmemizi bekliyordu. Babam kenarda düşünürken annem ve Rüya beni kaldırmaya çalışıyordu. Sanki inanılmaz güçlü bir çiviyle o koltuğa çakılmıştım. Sanki oradan bir daha kalkamayacaktım. Sonunda kalktığımda gözümdeki yaşlara aldırmadan kahkaha attım. Ne yaptığımı ben dahi bilmezken doktor acı içinde baktı bana. Bir yandan hüngür hüngür ağlarken diğer yandan bağıra bağıra kahkaha atıyordum. Delirmiştim sanki. Rüya kolumu bırakıp ben ağlarken bana sarıldı. Her anımda, her şeyimde yanımda olan kardeşim yine yanımdaydı. Gülmeyi bırakıp Rüya'ya sarıldığımda ikimiz de birbirimizin omzunda ağlıyorduk. Ondan ve ailemden sonsuza dek ayrılma ihtimali beni deli ediyordu. Hiç kimseden ve hiçbir şeyden korkmayan ben şuan delilercesine, delirmişçesine korkuyordum. Aklımı kaçıracak gibiydim. Rüyadan ayrılırken annem onun bizde kalabileceğini ve annesini arayabileceğini söyledi. Rüya ağlamaya devam ederken kafasını salladı. Evdeyiz şimdi. Sana yazıyorum. Senden de ayrılma ihtimalim var günlük. Üzgünüm...

18.09.2020

Bugün küçük bir operasyon geçirdim günlük. Canım yanmadı çünkü bayılttılar. Bayılmaktan korkuyorum. Bayılacağımı düşünüp o ameliyat masasından bir daha kalkamamaktan korkuyorum. Hastalığımdan korkuyorum. Korkuyorum günlük. Artık çoğu şeyden korkuyorum. Ölmekten. Bayılmaktan. Kusmaktan.
Burnumun kanamasından bile...

21.09.2020

Bugün okulun ilk günüydü günlük. Yanımdan  Rüya'nın ayrılmama şartıyla okula gittim. Berbat bir gündü. Yüzüm solduğu için herkes bana öcü'ymüşüm gibi bakıyordu.  Hasta olduğumu anlayanlardan tut da, benimle dalga geçip benden kaçanlara kadar herkes okuldaydı. Artık sadece olanların son bulmasını istiyorum. En hayırlı şekilde.

14.10.2020

Neredeyse tam 6 aydır halsiz ve bitkinim. Yürümekte bile zorlanıyorum. Pilim bitmek üzere. Hayat ne kadar garip. İnsanlar, ağaçlar, arabalar, hayvanlar, eşyalar, kitaplar, filmler, bulutlar, denizler, odalar, adalar, adalet, saraylar, evler, sayılar, dersler, canlılar ve cansızlar. Bunlar çok garipler. Bazı akşamlar camda düşünüyorum. Acaba o evlerin hangilerinde benimle aynı derde sahip insanlar var? Acaba o evlerin birinde benimle aynı derde sahip olup hayatını kaybeden, ya da benimle aynı derde sahip olup iyileşen var mı? Acaba kaçı evinde mutlu? Acaba hangileri okulunda ve çevresinde mutlu? Bunları düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum...

---

Selaamm.

Başından sonuna her şeyiyle bayıldığım ilk kurgum. Daha önce 2 hikâye yayımlayıp silmiştim. Ama bu hikayeye ayrı bir sempati duyuyorum. Düşünebiliyor musunuz kendi hikayemi yazarken ağladım. Kendi kurguladığım bir karakter için üzüldüm ve gözyaşı döktüm. Yazarken tesadüfen baş karakterin isminden hiç bahsetmemişim. Bir sonraki bölümde bahsederim artık.

Şimdi soru bölümü:

Sizce baş karakterimiz hastalığını yenebilecek mi?

Sizce bir sonraki bölümde bizi neler bekliyor?

Bölümü okurken ağladınız mı?

Kitap size hitap ediyor mu?

Kitabı okurken dinlemeniz için müzik koymalı mıyım?

Bu gibi sorular dışında sorularınız varsa buraya yazabilirsiniz.

Sizi seviyorum.♡

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 06 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

LaviniaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin