The Feeling Is Mutual

104

Serafina's Point of View

Ngayong araw ay ang graduation nina Dexter. Hindi ko magawang maging masaya kasi dumating na yung araw na kinakakatukan ko. Yung araw na sana hindi nalang sumapit..  ang araw na tuluyan ng aalis ang taong mahal ko.

Oo mahal ko. Mahal ko siya kaya wag kayong ano dyan, simula nung una ko syang nakita mahal ko na siya.v

Nandito ako ngayon sa garden. Kanina pa nagsimula ang graduation ceremony, pero nandito lang ako kanina pa. Hindi ko kayang manood doon, ewan ko kong bakit. Masaya ako na grumaduate na si Dexter ng collage. At maabot na nya ang pangarap niya.. pero hindi ko maiwasan ang malungkot kasi aabutin nya yung pangarap nya ng malayo sakin..

Buo na ang desisyon ko. Hindi na yun magbabago. Alam ko naman kasing hindi lang para sakin to, para din sa kanya. Tsaka marami pa namang ibang babae na mas deserve niya. Nandyan naman si Portia. Kahit na alam kong hindi ko sya gusto para kay Dexter pero wala akong choice.

Gusto ko lang namang abutin ni Dexter yung pangarap nya ng walang mga hadlang, at pakiramdam ko ako yung hadlang e. Alam kong pagkatapos nito wala ng Dexter na palaging nagpapasaya at nagkukumpleto ng araw ko.

Parang hindi ko kaya. Hindi ko siya kayang iwan.. pero wala na akong magagawa, sabi ko nga kanina buo na ang desisyon ko.

Alam kong ikakasakit naming dalawa to but.. damn I can't...

"Hey kanina ka pa?"

Awtomatiko akong napalingon sa pinanggalingan ng boses na yun, kaagad akong napatayo at ngumiti ng pilit sa kaniya.

"Dexter.." mahinang sambit ko ng pangalan nya.

Naglakad siya papunta sa gawi ko. Ngayon ko lang napansin na naka toga pa pala sya at napakadaming medal na nakasabit sa leeg nya. Siya ang Valedictorian sa kanila. Sana ol.

Nilapag nya ang hawak nyang certificate at nilahad yun sakin. Kumunot naman ang noo ko. "Anong gagawin ko dyan?" Takang tanong ko.

He smiled but I can see in his eyes that it's fake. "J-Just take it,." He almost broke his own voice. 

Nahihirapang tumango ako. "O-Okay--"

"Serf.." nag-angat muli ako ng tingin sa kanya..

Hindi ako nagsalita.

Akmang ibubuka nya ang bibig nya ng unahan ko sya bigla. "Dex... Please.. please be happy without me.. I'm sure kaya mo yun.. hindi ko alam pero.. this is the right decision for the both of us,. And.. stop courting me too because I don't have any intentions of answering you. May iba pa naman dyan.." I smiled sadly. Nanatili syang walang kibo kaya nagpatuloy ulit ako. "I.. I just can't be with you anymore.. I just feel.. fuck.. just go, Dex--"

"Why are you saying all of this shit, Serafina?" Seryosong tanong nya.

Hindi ako nakasagot at napayuko na lamang ng maramdaman kung may tumulo ng luha sa mga mata ko.

"I love you.."

I closed my eyes feeling the tears dripping in my face. Umiling ako. Just that 3 fucking words is enough for me to make him stay but.. no.