Monstre▪[PJM]

0.3

   Dedim ki kendime, bu aralar fazla sorunun var yaz ve içini dök. Bu yüzden yazıyorummm, okumak istemeyenler aşağı kaydırabilir...

-

  Hasta olduğumdan dolayı sınavlarım çok kötü geçiyor. Bir diş ağrısı tüm vücuda nasıl bu denli etkiye sebep olabilir anlamıyorum.

İlaclar uykumu getiriyor, odaklanamıyorum ve sınavda bir soruyu anlamak için 3-4 defa okumak zorunda kalıyorum.

Böyle zamanlarda tek iyi hissettiğim yer buralar oluyor sanırım. Yorumları okurken gerçekten ne denli heyecanlı ve mutlu olduğumu bilemezsiniz.

Yazmak ve yazdığıma eleştiri almak benim için çok geniş bir etkiye sahip bu yüzden umarım yorum yaparak daha iyi hissetmemi sağlayabilirsiniz.

Neyyyse sizi çokta sıkmadan özet geçelim. Kısaca sınavlar yaklaşırken hasta olmamaya büyük özen gösterin.

...

Keyifli okumalar🌸

Yine lanet bir okul sabahıyken gözlerimi birkaç kez kırpıştırıp kendimi toplamaya çalıştım.

Bu okul beni oldukça zorluyordu. Kaskatı kesildiğim okul kapısının biraz ilerisinde çıkmış kargaşayı izliyordum.

Bir tane çocuk okulun basketbol takımında oynayanların altında dayak yiyordu. Bir gün gerçekten orada benim olacağım düşüncesi beynime yerleşti ve hiç düşünmeden onlara doğru koştum.

Olan gücümle dev gibi olmuş adamları ittirmeye çalışırken herkes şok olmuş gibi bana bakıyordu.

"Öldüreceksiniz çocuğu bırakın" bana gelen darbeleri umursamamaya çalışarak tam üzerine eğildim.

"Ucube kaşınıyorsun galiba çekil şurdan" diyen çocuğu da umursamadım. Zira beni bir hışımla savuracak güçteydi.

"Öyle mi? Sen istedin o zaman. Bu p*çle birlikte bu okul ve ben sizin cehenneminiz olmaktan çekinmeyeceğim." Alışkın sözlerine göz devirirken üzerimize boca edilen buzlu suyla titreyerek bir çığlık attım.

Tüm hepsinden nefret ediyordum. Onlara en ufak bir kötülükte bulunmamışken bu okulu bana dar etmelerinden nefret ediyordum.

Sudan düşen buzun elime çarpmasıyla hissettiğim acı gözlerimi sımsıkı yummamı sağladı. Gözüm oraya kaydığında gördüğüm büyük çizikle şok olmuştum.

İçlerinde bıçakla saldıran da mı vardı?

"G-gitsene burdan kızım, s-salak falan mısın?" Gözü yarı açık olan çocuğa ters bir bakış attım.

"Asıl sen salak mısın ne diye karışıyorsun bu iğrenç insanlara?" Güldü.

Bildiğiniz şekilde kıkırdayarak güldü.

Ağzı yüzü yara içinde kandan ifadeleri bile görünmezken hemde. Hissettiği acıyı gülen yüzünde saklamak istercesine güldü.

"Sen salak değil delisin, zır deli." Diğerlerinin kahkaha atarak gitmesiyle üstünden kalkıp okulun arkasına yöneldim.

Orada bu saatte kimse olmazdı gömleğimi çıkarıp kurumasını bekleyebilirdim.

"Hey! Adım Beakhyun" arkamdan bağırırken göz devirip arka bahçeye döndüm.

Döner dönmez ise orada bir kızla oturan -daha doğrusu yiyişen ama bu kesinlikle benim umrumda değil- Jimin'le göz göze gelmiştim. Bakışları önce ıslak üstüme gittiğinde hafiften gülümsedi. Ben soğuktan tir tir titrerken gözü kanayan elime kaydı ve gülümseyen yüzünü önce şaşkınlık ardından sert bakışlar esir aldı.

  Göz devirerek ordan vazgeçip okul çıkışına ilerledim. Üzerimdeki tüm gözleri umursamamaya çalışıyorken Jungkook'un ağlamaklı bakışlarını görmem buna engel oluyordu.

Bu okuldan da, bu okulun kendilerini bir bok sanan öğrencilerinden de nefret ediyordum. En nefret duyduğum ise suçsuz ve güçsüz birilerine yardım etmeyip daha çok üzerine giden kitleydi.

  Okulda, hayat gibi çok acımasızdı ve ben bu acıların altında ezilmek üzereydim.

"Iyi olacak mısın?" Yanımda beliren Baekhyun'a ters bir bakış attım.

Gözlerimle neredeyse yarılmış elimi gösterirken "sence?" Dedim. Gözleri şok içinde açıldı, ardından derince yutkunarak bakışlarını gözlerime çıkardı.

"B-ben özür dilerim bunu görmedim" omuz silktim. "İzin verirsen hastaneye gideceğim" dediğimde kafasını belli belirsiz sallaması kaşlarımın çatılmasını sağladı.

"Gelmemi ister misin?" Bıkkınlıkla bir nefes aldım. Elimdeki acı zaten ağlamamı tetiklerken baekhyun'un ısrarı sinirlenmemi sağlıyordu.

"Baekhyun bana bir iyilik yapmak istiyorsan yalnızca git." Der demez hızla okuldan çıktım. Siktiğimin okulunda bunları şikayet etsem bile basketbol oyuncuları olduklarından bir şey yapılmayacaktı. 

Çünkü onlar soktuğumun okuluna birkaç kupa falan getirmişlerdi. Birilerini öldürseler bile bir şey yapmazlardı.

  Bugün bu sinir ve acıyla okula gidebileceğimi asla düşünmüyordum ki galiba okuldaki son günüm bile olabilirdi. Annem bunu öğrendiğinde kesinlikle delirecekti.