"Hey sen!" arkamdan gelen ses ile ürpermiştim. Ses oldukça tanıdikti ama çıkartamamıştım. Arkamı döndüm. Bir anda karşımda onu gördüm. Şaşırmıştım. 3 yıl önceye kadar en yakın arkadaşım olan Jongin birden ortadan kaybolmuş ve beni hayatta tek başıma bırakmıştı.
Ve şimdi geri gelmişti. Elinde fermuari eskimiş ,yaklasik 2 yıllık bir valiz, yüzünde kocaman bir gülümseme , yüzüme bakiyordu. Aslında tam da şu anda yüzüne bir tokat patlatip içimden geçenleri söylemek istiyordum ama yapmadım. 9 yıllık arkadaşlığimiz için yapmadim.
"Hey, beni hatırladın mı?" sevecen bir ses ile söylemişti. İçimde yıllardır biriken nefret,sanki birazda olsa sakinleşmişti bu sesle.
"E-evet" neden kekeledim ki ben şimdi?
Elindeki valizi birakti ve bana sarıldı. Bu nu neden yapmıştı ki? Bana yaptiklarindan sonra bunu yapmaya nasil cesaret edebilmişti ,anlayamamıştım.
Ne yapacağımı bilmiyordum. Sadece yüzüme değen saçlarıni hissediyordum. Sarılmadığımi anlayinca daha da sarilmaya başlanmıştı. Ellerimle onu ittim ve 'sen ne yapıyorsun?' dercesine baktim.
Gülümsedi ve "Ne o? Beni gördügune sevinmedin mi yoksa?"
Nasil sevine bilirdim ki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ottoke??
Teen FictionBunu yapmamalıydi. Birakip gittikten sonra geri gelmesi çook saçma. Neden geldi? Neden hayatımi yeniden mahvetmek istiyor ki? Hayatta ki tek dostum oydu. Ailem bile yokken bana yardim eden tek insandi o . Ama en kotu zamanimda beni bırakip gitmişti...
