"အာ sorryခင္ဗ်"
"ေသခ်ာၾကည့္သြားေလ ေစ်းတစ္ခါမွလာမဝယ္ဖူးဘူးလား"
"ဟုတ္ကဲ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္ခင္ဗ်"
အခုဆိုရင္ေတာ့ အေျခအေနေတြဟာျဖင့္ ရိေပၚကအေ႐ွ႕ကသြားရင္းလိုတာေတြလိုက္ေရြးတယ္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔က လက္တြန္းလွည္းအလြတ္ႀကီးတြန္းရင္းရိေပၚေနာက္ကထပ္ခ်ပ္မခြာလိုက္တယ္။
ေစ်းဝယ္တာလားဆိုေတာ့လည္းမဟုတ္ဘူး။
ခုေတာ့ မလြတ္မလပ္လက္တြန္းလွည္းႀကီးကိုတြန္းၿပီး ေဘးဘီဝဲယာမၾကည့္ပဲတြန္းေနေလေတာ့ တျခားေစ်းဝယ္သူေတြရဲ႕အေျပာကိုခံေနရၿပီ။
ဒီလူဟာေလ...
ရိေပၚသြားေနရာကေနရပ္လိုက္ၿပီးေ႐ွာင္းက်န္႔ဆီမ်က္ႏွာမူလိုက္တယ္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကလည္း ရိေပၚမ်က္ႏွာျမင္တာနဲ႔တန္႔သြားလိုက္တာတိကနဲ။
ခုနကလိုေတာင္ဟိုတိုက္ဒီတိုက္မ႐ွိေတာ့ဘူး။
"ဒီမွာ ခင္ဗ်ားဒီေန႔ေစ်းဝယ္ဖို႔လာတာေကာဟုတ္ရဲ႕လား"
"ဟင္...အင္း ဟုတ္တယ္ေလကေလးရဲ႕ ေစ်းဝယ္ဖို႔လာတာေလ"
"ေၾသာ္ ဒါဆိုဝယ္မယ့္ပစၥည္းေကာ ေတြ႔ၿပီလား"
"အင္း ေတြ႔ၿပီေလ ကိုယ့္အေ႐ွ႕တည့္တည့္မွာ"
ရိေပၚကရြဲ႕ၿပီးေမးလိုက္ေပမယ့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကၿပီတီတီလုပ္ရင္းသူ႔အေ႐ွ႕တည့္တည့္ကရိေပၚကိုလက္ညႇိဳးထိုးၿပီးေျပာတယ္။
ေစ်းဝယ္သူအခ်ိဳ႕ကလည္း သူတို႔ႏွစ္ဦးကိုကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္...
ဒီလူဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ စိတ္ေကာမွန္ရဲ႕လား...
"ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဒီေနရာမွာစေနာက္မေနနဲ႔ေနာ္ ခင္ဗ်ားတကယ္တမ္းဘာမွမဝယ္ဘူးဆိုလည္းအဲ့ဒီလက္တြန္းလွည္းအလြတ္ႀကီးကိုသြားျပန္ထားလိုက္ မဟုတ္ရင္လူေတြအေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တယ္ ခင္ဗ်ားကဟိုတိုက္ဒီတိုက္နဲ႔...
ေနပါဦး...ခင္ဗ်ား ကိုယ္တိုင္ေစ်းေကာဝယ္ဖူးရဲ႕လား"
"ဟင္း...ကေလးကလည္း ကိုယ့္မွာတကယ္ဝယ္စရာ႐ွိလို႔လာခဲ့တာေပါ့ ဒီမွာပါဆို ေတြ႔ပါၿပီဆို ကိုယ့္အေ႐ွ႕မွာလို႔"
ေ႐ွာင္းက်န္႔က ေျပာလည္းေျပာ လူေရာ လက္ေရာ ရိေပၚေ႐ွ႕တျဖည္းျဖည္းတိုးကပ္လာတယ္။
ရိေပၚလည္း႐ုတ္တရက္လန္႔ၿပီးေနာက္ဆုတ္ရင္း အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔မ်က္လံုးေတြမွိတ္ခ်လိုက္မိတယ္။
စကၠန္႔ပိုင္းအၾကာေလာက္မွာ သတိျပန္ဝင္လာလို႔မ်က္လံုးေတြဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ သူ႔အေပၚကိုအုပ္မိုးထားတဲ့အရိပ္တစ္ခု အတိအက်ေျပာရရင္လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ရင္ခြင္ လာဗင္ဒါနံ႔သင္းသင္းေလးလႊမ္းေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ရင္ခြင္။
အေျခအေနေတြကိုအျမန္ျပန္ေတြးၿပီး ရန္ေတြ႔ဖို႔ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ျပံဳးစစမ်က္ႏွာနဲ႔ဆံုတယ္...ဘာလဲ ဒါသူ႔ကိုေလွာင္ေနတဲ့အျပံဳးမ်ိဳးလား...
YOU ARE READING
Just You
FanfictionZhanYi Note_ခုမွအစေရးၾကည့္တာမို႔ ဖတ္မိခဲ့သည္႐ွိေသာ္ positive pointျဖင့္သာေဝဖန္ေပးပါ။
