Chapter- 4

397 41 11
                                    

Zawgyi

"ရိေပၚေကာ ဒီမွာအိမ္ကေကာအတြက္ထည့္ေပးလိုက္တဲ့မနက္စာ ကြၽန္ေတာ္ခံုေပၚပဲတင္ခဲ့ေတာ့မယ္ေနာ္"

စစ္ေကြၽးကမုန္႔လုပ္သည့္အခန္းထဲဝင္လာရင္းေျပာလာျခင္း။
ရိေပၚအတြက္က မနက္စာဆိုလည္းမပူရ ေန႔လည္စာအတြက္လည္းမပူရေပ။
စစ္ေကြၽးႏွင့္က်င္းလင္တို႔အိမ္ေတြက အလွည့္က်စီစဥ္ေပးတတ္ၾကသည္။
ဒါေတာင္ရိေပၚကိုအိမ္မွာလာစားဖို႔အထိတိုက္တြန္းေနၾကသည္ကို ရိေပၚကျငင္းထား၍သာ။
တသီးတသန္႔ေနခ်င္တဲ့ ရိေပၚရဲ႕စိတ္အေျခအေနကိုနားလည္ေပးၾကသည္ထင္ပါသည္။
ညစာအထိစီစဥ္ေပးဖို႔ကိုပါစိတ္အားထက္သန္ေနၾကသည္မို႔ ရိေပၚမွာအေတာ္ကိုနားခ်ယူလိုက္ရေသးသည္။
ဒီလိုမိဘေတြနီးပါးရိေပၚအေပၚေကာင္းေပးၾကတဲ့လူႀကီးေတြက ရိေပၚအတြက္ေတာ့မိဘေတြၿပီးရင္အေကာင္းဆံုးေသာဘဝေပးလက္ေဆာင္ေတြပင္။

မိဘေတြမ႐ွိေတာ့သည့္ေနာက္ပိုင္းဘဝေတြသည္ ရိေပၚအတြက္ေတာ့ကမာၻပ်က္ျခင္းကိုခံစားခဲ့ရသလိုအေျခအေနေတြျဖစ္သည္။
အျမဲအတူ႐ွိေနၾကမိဘႏွစ္ပါးမ႐ွိေတာ့ဘူးဆိုသည့္အသိက လူကိုအျမဲေျခာက္ျခားတုန္လႈပ္ေစခဲ့သည္။
အခ်ိန္တိုင္းငိုခဲ့ရသည့္ေနရက္ေတြ...
အစားမမွန္ခဲ့သည့္ေန႔ရက္ေတြ...
မိဘေတြမ႐ွိေတာ့သည့္အျဖစ္ကို သိစိတ္ေရာမသိေရာကလက္မခံႏိုင္ခဲ့သည္မို႔ တစ္ေယာက္တည္းစိတ္ေျခာက္ျခားတုန္လႈပ္ခဲ့ရသည့္ေန႔ရက္ေတြက ရိေပၚကိုေရာဂါရသည္အထိျဖစ္ေစခဲ့သည္။

မွန္သည္.....ရိေပၚ တစ္ေယာက္တည္းက်ိတ္ငို တစ္ေယာက္တည္းအေတြးလြန္ရာကေန အထီးက်န္ရမွာေၾကာက္တဲ့အထိ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနရမွာကိုေၾကာက္တဲ့အထိphobiaျဖစ္ခဲ့သည္။
Monophobiaေၾကာင့္ အသိစိတ္ေတြပံုမွန္မဟုတ္တဲ့စိတ္အေျခအေနေၾကာင့္ တကၠသိုလ္ကိုခ်က္ခ်င္းမတက္ႏိုင္သည္အထိေရာဂါကျပင္းထန္ခဲ့သည္။
က်ိရန္ေကာ၊စစ္ေကြၽးနဲ႔က်င္းလင္တို႔မိဘေတြေၾကာင့္...သည္လူႀကီးေတြေၾကာင့္သာ ယခုလိုအေျခအေနထိနလန္ျပန္ထႏိုင္ခဲ့ျခင္းေပ။
ရိေပၚဘဝအတြက္ ဒုတိယမိသားစု ဒုတိယေက်းဇူး႐ွင္ေတြပင္။

ရိေပၚဘဝအတြက္ေနာက္တစ္နည္းအားျဖင့္စိတ္ေျဖသိမ့္ျခင္းသည္.....အရသာ႐ွိၿပီး လွပတဲ့ကိတ္မုန္႔ကေလးေတြကိုဖန္တီးေနရခ်ိန္ျဖစ္သည္။
အလုပ္တစ္ခုအေပၚအာရံုစူးစိုက္ေနရခ်ိန္မို႔တျခားအေတြးေတြလည္းမဝင္ႏိုင္၊ဝါသနာပါရာလည္းျဖစ္သည္မို႔ စိတ္ခ်မ္းသာရေနသည္မွာေတာ့အမွန္ပင္။

Just YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon