"Ümidini kaybetmiş olanın başka kaybedecek bir şeyi yoktur."
Güneş o kadar güzel doğmuştu ki içim sıcacık olmuştu.Güneşin tüm ışıkları yurt odasını dolduruyordu.Yatağımdan doğrularak elimi yüzümü yıkamaya indim,tam kahvaltıya inecekken yurdun müdür yardımcısı bana işaret diliyle odasında beni birinin beklediğini söyledi.
-Kızım,yukarda biri seni bekliyor,benimle gelir misin?
-Olur anlamında başımı salladım.
Kim olabilirdi,bunca zamana kadar beni arayan ya da soran olmamıştı...
İçimde tuhaf bir his vardı nedense.Kapının önüne geldiğimde duraksadım.Boşa ümitlenmemeliydim,ne de olsa
"Hiç ümit etmeyen ümitsizliğe düşmez."Umarım yeni bölümü beğenmişsinizdir,oy vermeyi unutmayın.😍😍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnız Kalpler(SEZON FİNALİ)
Teen Fiction"Yalnızlık nasıl bir şey? Etrafınızda o kadar insan varken, kalabalık, hep sesler duyuyorken yalnızlığın nasıl olduğunu nereden bileceğiniz. Yalnızlığın bende tanımı sadece kendini kaybetmektir. İstediğiniz kadar çevreniz kalabalık olsun, ama artık...