نور وعمر: انتو تعرفو بعض سيف : انتو تعرفو المتشرده دى كارمن بعصبيه: متشرده فى عينك احترم نفسك سيف بعصبيه: بت انتى لمى لسانك عشان ممكن ارتكب جنايه كارمن: والله متقدرش...ويقطعها عمر: بس انتا وهى... كارمن بعصبيه: هو اللى معندوش ذوق شروق: كارمن عيب كده خلاص اسكتى عمر: مش يلا عشان نمشى ...اومات له وهى تحتضن كارمن شروق: هتوحشينى خلى بالك على ماما..اومات لها كارمن وتذهب شروق وعمر فى سياره كريم: يلا ياسيف سيف: اسبقنى انتا ومروان وانا معيا عربيتى هجى وراكو..اوما له وذهب كريم ومروان ويضل سيف وكارمن كارمن: ايه نعم سيف: عارفه انا ممكن اعمل فيكى ايه دلوقتى كارمن ببرود: ولا اى حاجه ...سيف وهو يتجه له وهى ترجع الى الخلف كارمن بتوتر من قرب سيف: لو سمحت ابعد عنى سيف وهو يقرب اكتر: ابعد ليه كارمن: ابعد لو سمحت مينفعش كده ...ويبعد عنها سيف وهو يذهب سيف: على فكره شكلك حلو فى الفستان ده...وذهب سيف الى الفيلا بينما كارمن فضلت مكنها شويه وكانت كارمن ترتدى
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
وبعد قليل ذهبت كارمن الى الشقه وهى تفكر فى سيف
فى الفيلا يدلف عمر هو وشروق وكان العائله فى الصلون ودخلو وكانت شروق متوتره اوى واول مدخلت وشفها محمود محمود بستغراب: اده شروق بتعملى ايه هنا شروق بستغراب: هو حضرتك اللى بتعمل ايه هنا محمود: ده بيتى انتى اللى بتعملى ايه هنا .. عمر ببرود: اعرفكم شروق مراتى الكل بصدمه: نعم عمر : ايه فى ايه بقول مراتى محمود بعصبيه: ازاى يعنى من غير منعرف وكمان جدك لو عرف هيبهدل الدنيا انتا اتجننت عمر ببرود: عشان هو مش هيغصبنى على حاجه مش عايز اعملها مش هو عيزنى اتجوز وانا اتجوزت خلاص محمود: انتا عارف عواقب ده ايه عمر: مش مهم محمود: برحتك وعمتا الف مبروك مرات عمه بغل: ايه اللى الف مبروك هو مش المفرود هيتجوز ندى مش البتاعه دى عمر: انا اتجوز اللى انا عيزها مش اللى انتى عيزها ندى بغل: انا مش فاهمه متجوزها على ايه دى حتى واحشه اوى وشكلها فقيرا مش من مستوانا عمر: والله دى حاجه متخصكيش عن ازنكم...ويمسك يد شروق ويتجه اللى غرفته ويدخل هو وشروق الى الغرفه وتسحب شروق ايدها منه شروق: هو انتا مش قايل لاهلك ليه عمر ببرود: ملكيش فيه شروق بنرفزه: هو انا مش مراتك عيزه اعرف عمر: لا ياحبيبتى انتى هنا جاريه عندى وشريكى بالفلوس...كانت شروق دموعها متحجره فى عنيها كانت على وشك النزول شروق: انا هنام فين عمر: فى الارض ..اومات له وذهبت اخذت مخده من على الكنبه ونامت فى الارض وعمر اتجه اللى الحمام وبعد قليل يخرج وينام على السرير..
