clair de lune,harry potter imagine

"I'll Make You Better"

George Weasley x Reader

Credit:https://harry-potter-imagines.tumblr.com/

─ ☁ ─

"Sorun ne, Y/N ?" Ron Weasley muhtemelen sana yüzüncü kez ne olduğunu sordu.

"İyiyim" diye suratını ekşittin, zar zor dokunduğun patates püresi tabağından yukarı bakmadan.

Çok yakın zamanda kendini kötü hissetmeye başlamıştın. Tam nedenini belirleyememiştin. Belki de sadece ortalama her genç kız gibi ruh hali değişiklikleri yaşıyordun. Belki de her şey kısa süre önce sana anlamlı geliyordu. Ev ödevleri, öğretmenler, -özellikle de Umbridge-  dersler seni yormuştu. Sanki omuzlarında ağır bir yük taşıyormuşsun gibi hissettin. Neden sürekli bu kadar üzgün olduğunu da bilmiyordun.

"Bir sorun olmadığına emin misin?" Harry sana sordu."George değil, değil mi?"

Kafanı salladın. Tabii ki George değildi.

George Weasley senin erkek arkadaşındı. Okul yılının başında kütüphanede sana çıkma teklifi ettiğinden beri birlikteydiniz. Hem romantik hem de spontane biriydi. Senden iki yaş büyüktü -küçük kardeşi Ron ile birlikte beşinci yılınızdaydınız.- ama ne senin umurundaydı ne de onun. Aslında, birkaç kez kendinden büyük bir erkek ile çıkmanın nasıl bir şey olduğunu sorgulardın ve her zaman şöyle derdin : 'harika ötesi' ve gerçekten de öyleydi.

"Sadece yorgunum." Harry ve Ron'a ikna edici bir yalan söyledin. Onlar, kızlar hakkında hiçbir şey bilmeyen erkekler olarak omuz silktiler ve yemeklerini yemeye devam ettiler. Ancak Hermione, Fred ve George'un Büyük Salon'a dalıp her ikisinin de buraya doğru geldiğini görünce kaşlarını kaldırdı.

"Ne güzel bir gün!" diye bağırdı Fred en neşeli sesi ile. Ve Ron'un yanındaki koltuğa oturdu.

"Neden ikiniz de bu kadar iyi bir ruh halindesiniz?" diye sordun. Sana bir şeyden veya büyük olasılıkla birinden kaçtıklarını söylediler. George sırıttı ve yanına oturdu. Midende  tanıdık bir duygu hissettin. George kolunu beline attı ve burnuna bir öpücük yerleştirdi. "Umbridge'e ateşli şekerlemelerimizden bazılarını vermeyi başardık."

Fred,"köpekleri eklemeliyim." * dedi ve sırıtışı daha da genişledi.

"Bilirsin, sana büyük irin dolu kaynar verenler."*

"Halka gösterilmeyen yerlerde göründüklerini söylediğini sanıyordum?"

Ron , oldukça hasta olsa da son derece eğlenmiş görünüyordu.

"Kesinlikle" George'un gözleri parıldıyordu, yemeğini yemek için kolunu serbest bırakmadan önce belini sıktı.

Fred ve George'un konuşmasını belli belirsiz dinledin. Düşünebildiğin tek şey, tüm bu insanlardan uzaklaşmak için sabırsızlanmandı. O anda yapmak istediğin tek şey dört direkli yatağının içine bir top gibi kıvrılmak ve ağlamaktı. Ama sonra Profesör Binns'in goblin isyanları hakkında on iki inçlik bir kompozisyon verdiğini hatırladın ve bunu düşününcende tamamen tükenmiş hissettin.

Başını George'un omzuna yaslandın. Hemen tepki gösterdi , sanki buna hazırmış gibi, kolu beline sarıldı ve yavaşça kendine yaklaştırdı. İkiniz birkaç aydır birlikte olsanız da yine de kızardın.