In the name of love

Η πρόταση γάμου

Οι μέρες της εγκυμοσύνης μου κυλούσαν ομαλά οι σκέψεις ήταν στο μωρό που κουβαλούσα μέσα μου περίμενα πώς και πώς την ημέρα που θα κρατούσα αγκαλιά αυτο το υπέροχο πλασματάκι και είχα στο πλευρό μου τον αγαπημένο Alexander....

Alexander: My love ανυπομονώ παρά πολύ να έρθει το μωρό μας στον κόσμο

Alice: Και εγώ ανυπομονώ παρά πολύ να κρατήσω στην αγκαλιά μου αυτό το υπέροχο πλασματάκι... Ομως να θα ήθελα να σου πώ κάτι...

Alexander: Μπορείς να μου πείς ελεύθερα ότι θέλεις το ξέρεις πλέον ότι χρειαστείς απο δω και περα θα είμαι στο πλευρό σου...

Alice: Το ξέρω και σε ευχαριστώ για αυτό όμως να εχω ενα κακό προαίσθημα ότι κατι θα συμβεί σήμερα...

Alexander: Οσο είμαι εγώ δεν θα αφήσω κανέναν και τίποτα να μας χωρίσει και οποίος πειράξει εσένα και το μωρό μας να ξέρεις ότι θα έχει να κάνει μαζι μου...

Καθώς κοιτάζαμε ο ένας τον άλλον ο Αlexander μου είπε ότι έχει μια έκπληξη για μένα και ξαφνικά τον βλέπω να κρατάει στα χέρια ενα πολύ όμορφο και αρκετά εντυπωσιακό κουτί και τότε μου είπε...

Alexander: Αυτό το δώρο είναο για εσένα ελπίζω να σου αρέσει...

Alice: Σε ευχαριστώ πάρα πολυ my love ειναι υπέροχο θα το ανοίξω να το δώ...

Καθώς είχα ανοίξει το κουτί είδα μέσα να υπάρχει ένα μονόπετρο τόν κοίταξα και του χαμογέλασα παρά πολύ γλυκά τον κοίταξα και του είπα...

Alice: ohhhh my god είναι ότι πιο όμορφο μου έχουν προσφέρει ποτέ

Alexander: Alice Walkerman δέχεσαι να γίνεις γυναίκα μου?

Alice: Φυσικά και δέχομαι στο υπόσχομαι πως θα είμαι καλή σύζυγος και καλή μητέρα για το παιδί μας...

Alexander: My love είμαι πολυ χαρούμενος που θα γίνεις η γυναίκα μου και σου δίνω τον λόγο μου πώς θα κάνω ότι παιρνάει απο το χέρι μου για να είσαι ευτυχισμένη...

Alice: Πάμε να κάνουμε τις ετοιμασίες του γάμου μας...

Καθώς οι μέρες κυλούσαν και ειχαμε έτοιμες τις προετοιμασίες του γάμου μας έτσι όπως κοίταζα έξω απο το παράθυρο ακούστηκε ένα ξαφνικό μπαμ τότε τρόμαξα πολύ φώναξα όμως το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να σώσω το μωρό που ειχα μέσα μου...

Alice: ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑ...

Αγνωστος: Μην φωνάζεις βοήθεια δεν θα σε ακούσει κανένας...ξέρεις εγω είμαι η Caroline Martines γνωστή και στον κόσμο της μαφίας ως Black minder....

Alice: Τι θέλεις απο μένα?

Caroline: Αχαμ απο σενα το μόνο που θέλω είναι να σε κάνω χάσεις το παιδί που έχεις μέσα σου....

Τότε την κοίταξα με γουρλωμένα τα μάτια είχα πάθει αρκετό shock όμως είχα αρκετό θάρρος μέσα μου και πάλεψα μαζί της για να σώσω μια αθώα ζωή...

Alice: Αυτό δεν θα σε αφήσω να το κάνεις θα κάνω ότι παιρνάει απο το χέρι μου για να σώσω το παιδί που χω μέσα μου...

Caroline: Τελικά έχεις αρκετό θάρρος εσύ αλλα ταυτόχρονα έχεις και θράσσος για τι μόλις προκάλεσες την τύχη σου...

Καθώς φωνάζαμε ο Alexander άκουσε τις φωνές μας και έτρεξε προς το δωμάτιο τότε άνοιξε απότομα την πόρτα και τότε είπε...

Alexander: Τι γίνεται εδω πέρα?

Alice: Αlexander βοήθεια αυτη....

Caroline: Εσύ μην μιλάς....

Alexander: Ασε κάτω την μητέρα του παιδιού μου ποια είσαι εσύ?

Caroline: Αχ αχ αχ εγώ είμαι η μαφιόζα black minder

Καθώς προσπαθούσα να προσταψω την Alice η black minder προσπαθούσε να βαρέσει την Alice όμως ευτυχώς πήγαν όλα καλά κατάφερα να σώσω την alice και το παιδί μας όμως ήξερα καλά μέσα μου πώς η black minder θα ξαναγυρίζε....

Alexander: Είσαι καλά? Επαθε τίποτα το μωρο?

Alice: Ευτυχώς δεν κατάφερε να με χτυπήσει και ετσι το μωρό μας είναι καλά σε ευχαριστώ που ήρθες έγκυρα

Alexander: Το ξέρεις ότι δεν θα σε άφηνα να πάθεις τίποτα...

Alice : Είσαι τα οτι καλύτερο υπάρχει και σε ευχαριστώ που υπάρχεις στην ζωή μου

Οι μέρες παιρνούσαν και η ημέρα του γάμου είχε ήδη φτάσει ημουνα πολύ χαρούμενη πού φορούσα το νυφικό μου όμως ήμουνα και στις μέρες μου να γεννήσω όμως ήταν όλα τόσο όμορφα καθ'όλη την διάρκεια του γάμου....

Παπάς: Alice δέχεσαι για σύζυγο σου τον Alexander και οτι θα εισαι πίστη και ευγνώμων σε αυτόν?

Alice: Δέχομαι και το υπόσχομαι ότι θα είμαι καλη σύζυγος καλη μητέρα και πάντα θα του είμαι ευγνώμων για τα πάντα

Παπάς: Alexander εσύ δέχεσαι για σύζυγο σου την Alice?

Alexander: Δέχομαι και δίνω τον λόγο μου οτι θα είμαι καλός πατέρα και θα την προστατεύω με καθε τρόπο

Οταν παίρναγε το μονόπετρο στο δάκτυλο μου εκει ένιωσα οτι θα παιρνάγαμε μια όμορφη ζωή το έβλεπα στα μάτια του οτι θα έκανε τα πάντα για μας..Ομως όταν τελείωσε η τελετή του γάμου καθώς πηγαίναμε στο τραπέζι με έπιασαν οι πόνοι της γέννας...

Alice : Εεε Alexander νομίζω ότι γεννάω...

Alexander: Willam πήγαινε μας αμέσως στο νοσοκομείο...

Στην διαδρομή για το νοσοκομείο και οι δύο νιώθαμε τόσο υπέροχα που θα γινόμασταν για πρωτη φορά γονείς...