Color Diaries / KaiSoo

Siyah

Henüz gün içindeki derslerim bitmemişti, diğer günlerin aksine bu kez derslere girmeyi düşünüyordum.

Tabii bir hışımla sınıfa girip beni kolumdan tutarak koşturmaya başlamasaydın..

Henüz neler olduğuna anlam veremesem de üzgün olduğunu hissedebiliyordum, sesimi çıkarmadan seni takip etmek dışında hiçbir şey yapmadım bu yüzden. Çevirdiğin taksiye bindiğimizde de aramızdaki sessizlik devam etmişti sevgilim.

Yarım saatin ardından indiğimiz uçurum kenarında bizden başkası yoktu. Kuru toprak, deniz manzarası, kararmaya başlayan gökyüzü ve kasvetli hava dışında.. Uçurumun kenarına oturduğunda yanına bıraktım bedenimi.

Saatlerce bana onu anlattın, ismini bilmediğim sevgilini. Ona olan sevgini dinledim, onun için hissettiğin özleme şahit oldum, onun yüzünden akan gözyaşlarını sildim titreyen ellerimle.

"Yapamam." Dedin titreyen sesinle ve ayağa kalktın sevgilim. Kendini uçurumdan aşağıya bırakma isteğini anlatırken git gide uzaklaşıyordun benden. Geri dönmen için ikna edemezdim, fakat sensiz yaşamayı da göze alamazdım Jongin.

Acizce.

Yanına ilerledim sakince, elini tuttum ve bakışlarımı ıslak gözlerinde gezdirdim.

"Beraber atlayacağız."

Sesimi ilk kez duyduğun için miydi yüzündeki bu ifade? Ya da seninle beraber atlayacağımı söylediğim için mi? Önemsizdi.

Beraber olamadıysak da beraber ölecektik, ölümden dahi korkmuyordum artık.

Boşluğa doğru bir adım daha attığında ben de attım. İkinci adımını atacağın sırada elini sıkarak durdurdum seni.

"Korktun mu?"

"Sadece.. Madem öleceğiz, en azından nefes alırken bunu yapmak istedim."

Cevaplamana gerek yoktu, beklemedim bu yüzden. Yüzüne uzandım ve dudaklarımı dudaklarına bastırdım, tahminimden çok daha güzel hissettirmişti dudakların..

"Ölmeyecek olsaydık, bu konuda üzerine gelebilirdim."

Sessizlik. Ufak adımlar. Aniden bastıran yağmur. Siyah gökyüzü.

Aramızda oluşan son sessizliği sonlandırmak için bir adım daha attık ve gecenin siyahında kayboldu bedenlerimiz.

Dünyada bizden kalan tek şey seni anlattığım, çizdiğim defterim olmuştu.

Belki de siyah en çok bize yakıştı, sevgilim.