ALWAYS YOU♡VMIN

~11~

Тэхён нэг эмэгтэйтэй юм ярьж инээж байлаа. Тэрний 3н жилийн турш хэзээ ч гаргаж байгаагүй тэр л сайхан инээмсгэлээрээ тэр эмэгтэй рүү инээнэ. Дан ганц Сункёлд ч биш бүх хүнд (мэдээж Жин, Намжүүн, Юнги, Хусог, Жонгүг, Минжигээс бусад) тэгж хүйтэн ханддаг хэрнээ тэр эмэгтэйтэй ярилцан инээж байлаа. Хэдий энэ сайхан инээмсгэлийг нь харах сайхан байгаа ч өөр хүн рүү өөрт нь хэзээ ч харуулж байгаагүй энэ инээмсгэлээ инээхийг харан сэтгэл нь хоосон орьгив.

Сункёл: У-уучилаарай хүн байгаа гэж мэдсэнгүй.

Сункёлыг дуугармагц Тэхён гэнэт инээхээ болин хүйтэн өнгөөр

Тэхён: Зүгээрээ яах гэж орж ирсэн юм?🤨😒

Сункёл: т-таны кофе

Кофе-г нь ширээн дээр нь тавих Сункёлын нүдийг нулимс бүрхсэн байгааг даан ч хэн ч анзаарсангүй.

Тэхён: гарж болно

Сункёл: з-за (сул дуугаар)

Сункёл гарж явахдаа эргэн нэг харав гэтэл тэр 2 үргэлжлүүлэн инээлдэж эхлэв.🥺
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Хэдэн цаг маш гунигтай өнгөрч байлаа. Сункёл уйлахаас өөр зүйл хийж чадсангүй хүмүүст мэдэгдүүлэхгүй гэж чимээгүйхэн уйлж байв. Аз болж хэн ч анзаарсангүй.

Хамгийн хэцүү нь тэр яагаад сэтгэл нь ингэж их өвдөж байгааг ойлгосонгүй. Зүгээр л тэрний сэтгэл яагаад ч юм өвдөж байлаа.💔
.
.
.
10минутын дараа

Ухаан санаагаа хаана гээцэн юм гэсэн шиг чигээрээ тас гөлөрчихсөн эргэн тойлондохоо ч анзааралгүй сууж байлаа.

Хэн нэгэн хажуунаас дуудсаар сая л нэг ухаанаа олж авлаа.

Сункёл: ч-чи чинь Жонгүг билүү

Жонгүг: Намайг одоо болтол санаж байгаа юм уу?

Сункёл: мэдээж😊

Жонгүг: би таныг хён гэж дуудаж болох уу?🐰 (туулайн инээмсгэлээ гаргав)

Сункёл: ийм хөөрхөн инээдэг хүнд яаж үгүй гэхэв😄

Жонгүгийн толгойнд гэнэт нэгэн дурсамж зурс хийж орж ирэв

𝗳𝗹𝗮𝘀𝗵𝗯𝗮𝗰𝗸 /17н жилийн өмнө/

Энэ жил Жонгүг 1р ангид орж байлаа

Өнөөдөр тэрний хичээлийн эхний өдөр тул Жонгүг маш их догдолж байв. Анх удаа хичээлд сууж байгаа болохоор ч тэр үү бүх зүйл сонирхолтой санагдана.

Үдийн цайны цагаар

Жонгүг хоолоо идчихээд сургуультайгаа танилцаж энэ тэрүүр хэсэж байлаа. Хөөрсөндөө болоод тэр хаа сайгүй гүйнэ. Явж явж сургуулийн арын талбайд ирэхэд нэг хүүхэдтэй мөргөлдөж орхив.

Жонгүг: уучилаарай😊

Х: байлай юм чинь юундаа инээгээд байгаа юм😠

Жонгүг: (амандаа бувтнах) тэгээд инээх юм уу? :3

Нөгөө хүү Жонгүгийг заамдаж аван

Х: хүүе дахиад хэлдээ но*ш минь😡

Жонгүг: 😢

?!: хүүе чи муу наад хүүхдээ битгий дээрлэхээд бай. Жоохон юм байж ямар биеэ тоосон бацаан бэ?

Тэр хүү Жонгүгийг газар шидэн

Х: чи муу хэн бэ?🤬  

?!: би юу? Намайг Пак Жимин гэдэг мөнхөд санаж яваарай. :3

Тэр хүү Жиминийг зодох гэж дайрсан ч барсангүй уйлаад буцав.

Жимин Жонгүг дээр очин

Жимин: чи зүгээр үү? 😊

Жонгүг: т-тийм ээ

Жимин: хэдэн настай вэ?

Жонгүг: 6

Жимин: би 8н настай чамаар 2 ах юм байна (бахдалтай нь аргагүй хэлэв)

Жонгүг: би таныг хён гэж дуудаж болох уу?🐰(туулайн инээмсгэлээ гаргав)

Жимин нүдээ ширгэтэл хөөрхөн инээн

Жимин: ийм хөөрхөн инээдэг хүнд яаж үгүй гэхэв😄

𝗳𝗹𝗮𝘀𝗵𝗯𝗮𝗰𝗸 𝗲𝗻𝗱

Жонгүг: 😢 *Ж-Жимин хён гэхдээ энэ боломжтой гэж үү? Сайхан сэтгэл, ааш зан, инээд, хоолой Сункёл хён Жимин хёнтай маш адилхан юм*

Сункёл: Жонгүг чи зүгээр үү?

Жонгүг: т-тийм ээ
.
.
.
.
.
.
.
Сункёл Жонгүг 2 кафе орон юм ярьж суулаа.

Жонгүгийн мэдэж авсан хамгийн том 1 зүйл бол
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Сункёл 3н жилээс өмнөх зүйлээ санадаггүй 

Margaash bas zav bvl oruulnaa margaash zav bh l bh gj naidjiin
:"(  hicheel gd joohon zavgu l bga ghde gaigu zav gargah bolnoo bas unshij bgaad bayrlalaa ylanguya jikookvmin13 hairtai shuu😘💜