Rough, But Gentle Jungkook☑

კოშმარი (2) დღეს, კეთილია

მაინც დაგვაქორწინეს და მე საბოლოოდ ჯონგუკთან გადავედი საცხოვრებლად.

უკვე ერთი წელია რაც ერთად ვცხოვრობთ, და ზუსტად ამდენი ხანი გრძელდება ეს ჯოჯოხეთი.

იკითხავთ, რატომ ჯოჯოხეთი?
აი, რატომ.

იმ ვახშმის შემდეგ, როდესაც ჩვენი დანიშვნის შესახებ გამოგვიცხადეს, ჩემმა ქმარმა დალევა დაიწყო.

მამა-ომეგას სულ ვეუბნებოდი რომ ყველაფერი კარგად იყო, მაგრამ სინამდვილეში...

ჯონგუკი ბრუნდებოდა სახლში, ძალიან გვიან და უკვე მთვრალი იყო.

ყველა დღე ვისმენდი ჩემს მიმართ შეაწყოფებს, რომ მე ვიყავი ბოზი და არაომეგა..

რატომ, არაომეგა?

ყველაფერი იმიტომ რომ, მე ვიღებ ბლოკატორებს რომ ჩემი დენა ვერ შეიგრძნოს მან... არ მინდა რომ ვაჟიშვილობა ასე ადრე დავკარგო. მაგრამ ეს ისეთი ძნელია, გადაიტანო დენა როდესაც შენს გვერდით არის ალფა, ტკბილი არომატით და შესანიშნავი სხეულით.

ასევე, ის სადმე არ მიშვებს, ქორწილის შემდეგ მან თვითონ წამოიღო ჩემი დოკუმენტები სკოლიდან, უნივერსიტეტიდან სადაც ჩაბარება მინდოდა, და სახლში ჯდომა მიბრძანა.

ჩემი მეგობრები, ვისთანაც სკოლაში ვმეგობრობდი, ჩემგან შეტრიალდნენ რადგან უკვე გაფუჭებულად მთვლიდნენ, რადგან როდესაც თექვსმეტი წლის ასაკში ალფასთან ერთად ვცხოვრობ!

მე მხოლოდ ერთი მეგობარი მყავდა ისიც მეზობელი, რომელიც ერთი სართულით ქვემოთ ცხოვრობდა, მაგრამ მასთან ერთადაც საუბარი და სეირნობა მეკრძალებოდა.

სუფთა ჰაერს ვიღებდი მხოლოდ აივანზე გასვლით ან თუ დაცვასთან ერთად ეზოში გავიდოდი.

ჰოსოკმა, ჩემმა მეზობელმა, ასეთი რაღაც შემომთავაზა, როდესაც ჯონგუკი სამუშაოთ წავიდოდა, ჩამერთო ტელევიზორი რომ ხმაური ყოფილიყო და სახანძრო კიბით მასთან ჩავსულიყავი.