01.09.2021
[Carla Morrison - Disfruto]
Aklına gelenlerle ayrıldı küçük olan büyüğünden. Kirletiyordu büyüğünü. Onun gibi birini kirletemezdi. Ne olduğunu anlamayan büyüğü ona baktı şaşkın şekilde.
"Ne oldu Soobin? İyi misin?"
"Kirliyim ben. Seni de kirletirim. Kirliyim ben. Seni de kirletirim. Kirliyim ben. Seni de kirletirim."
Bu sözleri genelde kimlerin kullandığını çok iyi biliyordu büyüğü. Yine de istemedi. İnanmak istemedi. Sırf içecek kutusunu açarken parmağı kesilmesin diye açıp veriyordu o. Canı yanmamıştı değil mi? Ona kimse bir şey yapmamıştı.
"Soobin..."
"Kirliyim ben. Seni de kirletirim. Kirliyim ben. Seni de kirletirim."
Transa girmişti küçüğü. Yine aynı şeyleri yaşıyordu. Hatırlamak iyi gelmemişti.
"Soobin."
Hızla yanına gidip kucağına oturarak beline sarıldı. Küçüğü kulaklarını kapatıp çökmüştü olduğu yere. Sıkı sıkı sarıldı.
"Kirliyim ben. Seni de kirletirim. Kirliyim ben. Seni de kirletirim. Kirliyim ben. Seni de kirletirim."
Transa girmiş çocuğun saçlarını okşadı nazikçe. Yüzünü öptü kelebek öpücüklerle her kelimesinden sonra bir öpücük bırakıyordu.
"Soobin. Sen tertemizsin. Sana ne derdim hatırlıyor musun? Sen tavşansın. Bembeyaz bir tavşan. Sen tertemizsin. Tertemiz. Tertemiz."
Yağmur hızını daha arttırmıştı izlediği manzara karşısında. Bulutlar daha çok ağladılar. Melekler ağladılar. O gün en çok meteor yağmuru olduğu gündü. O engin uzay bile ağlamıştı bu iki faninin yaşadıklarına. Hepsi bir oldu bu varlıkların. Yalvardılar Tanrı'ya. Lütfen bundan böyle mutlu et onları. Tanrı da üzüldü büyük ve küçüğüne. Yeterince acı görmüşlerdi. En karanlık zamanları görmüşlerdi. Şimdi sırada en parlak zamanları görmede.
Ağlması durdu küçük olanın. Çekti burnunu. Büyüğü de ağlıyordu. Onunda göz yaşlarını sildi. Bu manzara yıllar öncesine benziyordu.
"Seni seviyorum gün ışığım."
"Seni seviyorum meleğim."
Ruhlarının mühürlendiği o parkta dudakları da mühürlendi birbirine. Gereğinden fazla acı çekmiş bu iki genç birbirini iyileştirdi o öpücükle bu parkta. Bu park oldu onların hastanesi. Aşkları oldu onların doktorları. Öpücükler oldu onların ilacı. Kendilerini iyileştiremediler belki ama aşık oldukları o adamı iyileştirdiler. Kendilerini öldürme düşüncelerini öldürdüler.
Küçük olan büyüğünün portakal kokusunu çekerek yaşadı, büyük olan küçüğünün gamzelerinden öperek.
+×+
01.09.2024
Aileydi onlar. Artık resmiyette de ailelerdi. Choi Yeonjun ve Choi Soobin artık birbirlerinin eşi olduklarını yazılı beyan etmişlerdi. Kendilerinin evi oldu, kendilerinin işi, kendilerinin hayatı...
+×+
01.09.2025
"Mutlu yıllar sana. Mutlu yıllar sana. Mutlu yıllar, mutlu yıllar, mutlu yıllar sana."
Büyük alkış koptu. Bundan yaklaşık 1 yıl önce evlat edinmeye karar vermişti Choi çifti. Ve gittikleri yetimhane de onunla karşılaşmışlardı. Jeon Jungkook ile. Doğum günü tanışma günleri ile aynıydı. Aslında kocamandı Jungkook. 18 yaşındaydı onlar geldiğinde. Kimse almamıştı bunca yıl tavşan dudaklı oğlanı. Yeonjun kendisini düşündü. İnsanlar en fazla 10 yaşındaki çocukları evlat ediniyordu. 10 yaşınızı geçince bu yetimhane denen yerde 20 yaşına basana kadar yaşıyordunuz. Yeonjun küçüğüne sordu. Seve seve kabul etti küçüğü. Yanına gidip tanıştılar Jungkook ile. O günden sonra o artık babası tarafından satılmış Jeon Jungkook değildi, iki tane harika babaya sahip Choi Jungkook'tu.
Bugün 19 olmuştu .bir yıl sonra reşit olacaktı ama babalarını asla bırakmayacaktı. 3 kişilik mutlu ailelerinin yakın arkadaşları vardı. Taehyun ve Beomgyu evlenmiş henüz 2 yaşında olan bir kız çocuğu evlat edinmişlerdi. Kai ise Yuna ile nişanlanmıştı. Henüz küçük hissediyorlardı evlenmek için. Yuna'nın kuzeni Taehyung ise "güya" Jungkook'tu en yakın arkadaşı idi. Arkadaşları gayet iyiydi, ikisinin birbirine aşık olduğunu saymazsak.
Herkes acı çeker. Belki Yeonbin çiftimiz kadar çok belki az. Bu acılarınız sizi pes ettirmesin. Unutmayın ki en parlak ışığa ulaşmak için gecenin en karanlık vaktini atlatmak gerekir.
+×+
Umarım beğenmişsinizdir ve sizin için vakit kaybından fazlasıdır. Buraya düşüncelerinizi yazarsanız sevinirim. Kendimi geliştirmeme yardımcı olur. Sağlıklı ve mutlu kalın. Asla pes etmeyin. Fighting ✊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
promise me - yeonbin
Fanfictionsözümüzü bağladığımız parkta yaşlandı ruhumuz, boş salıncakları izleyerek