I'M JUST A FANGIRL | One Shot |

I'm just a fangirl

"Woooh I love you twice."

Sigaw ko. Dahil nandito ako ngayon sa concert ng twice napaka worth it yung binayad ko para makita sila ngayon.

"Im Nayeon marry me!"

Ang bias ko pala sa twice ay si Nayeon at bias wrecker ko naman ay si tzuyu pero ngayon OT9 na ako.

"Mahal ko kayo!"

Nung natapos ang concert hindi parin mawala ang ngiti sa mga labi ko na abot tenga.

"Sa susunod natin pagkikita."

Pagkauwi ko sa sermon ang naabutan ko kay mama.

"Saan ka na naman nanggaling?"

"Ah may pinuntahan lang po ma, bakit po?"

"Wag ka nang magsinungaling pumunta ka na naman ba ng concert?"

"O-opo."

"Diba pinagsabihan na kita tigil tigilan mo na yang kpop kpop na yan walang namang maitutulong sayo yan. Hindi mo naman sila naiintindihan bakit sobrang mahal na mahal mo yan? Sagutin mo ko."

"Eh ano naman gusto ko sila mapipigilan niyo ba ko? Sila na nga lang nagpapasaya sa'kin ipagkakait niyo pa."

Hindi ko na napigilan ang sarili dahil sumabog na ko sa inis.

"Aba, sumasagot ka na."

"Sabi niyo sumagot ako tapos nung sumagot ako galit parin kayo."

"Ano ba ang hindi niyo maintindihan, gusto ko sila eh, kahit hindi ko maintindihan ang wika nila pinapasaya nila ako, may translation naman eh."

"Pumasok ka na sa kwarto mo."

Agad akong pumasok sa kwarto at nag lock ng pinto.

Ang loob ng kwarto ko ay puro merch, lightsticks, photocard, albums, posters, mga picture nila.

Kahit aksaya ng pera masaya parin ako kasi pinagipunan ko yon.

Kpop is not worthless. Kpop gives us hope, happiness, motivation, inspiration. So don't say that kpop is worthless because they give happiness to other people not for you but to other people who suffering depression at many more.

"Uy Shane, alam mo ba may concert yung BTS next month pupunta ka ba? Kasi ako pupunta ako matagal kong pinagipunan yon at matagal tayo naghintay ng concert nila kaya pupunta ako."

"Uhm, pagiisipan ko baka kasi magalit na naman si mama dahil sa walang KWENTA daw na concert. Alam mo pagod na pagod na kong marinig yon alam mo ba. Hindi ba pwedeng suportahan niya na lang ako sa gusto ko. Mataas naman grades ko sa school kasi inspiration ko ang kpop tapos sasabihin lang ni mama na walang kwenta yung kpop. Mabuti ka pa nga sinusuportahan ka ng mama mo." Rant ko.

"Okay lang yan, mare realize din ng mama mo yan."

"Sana nga marealize niya yung pinagsasabi niya sakin. Hindi niya alam na kpop ang inspiration ko."

"Oh pupunta ka ba sa concert o hindi?"

"Sige, pupunta ako bahala na kung magalit si mama."

"Yehey."

*********

"I purple you!"

"Wooooo Jungkook, V, Jimin."

"Rap monster!"

"We love you army's."

"I love you too!"

"Babalik kami."

Nagsigawan kami.

"Woohhh!"

Pagkatapos ng concert tili parin ng tili si Yen.

"OMG hindi parin ako makapaniwala."

"Maniwala ka."

"Kurutin mo nga ako."

Agad ko naman siyang kinurot.

"Aray! Hinay naman nambibigla ka."

"Oh ano, naniniwala ka na?"

"Oo na."

Someday if they will disband they will always in our hearts and minds and we will not forget them because they gave us joy, sadness, inspiration to study so we will not forget them even if they disappear.

And that is my journey for being a fangirl masakit man sa una ngunit tatanggapin rin sa huli kung mawawala sila sa industriya. Because they have their own family.

The end...