Geçen gün yine Newt'e verdiğim söz üzerine viyali yok etmeye çalışıyordum. Seninle düello yapıp seni mahvetmek, o iğrenç, çirkin yüzüne 2 adet yumruk atıp burnunu tıpkı benimkine benzetmek ve seni küçük bir hapishane hücresine tıkmak, sen orada canlı canlı mezara gömülmüş bir vebalı gibi çürürken ben hayatımı evrenin en güçlü büyücüsü olarak anılarak geçirmek için.
Uzun saatler çalıştım. Nasıl yok edeceğimi düşündüm. İnanmayacaksın ama muggle çekici ile kırmaya bile çalıştım. Olmadı. Canım sıkıldı. Attım kendimi ihtiyaç odasında. Kelid aynasının önüne geçtim.
Önce Ariana belirdi arkamda. Benim güzel Ariana'm. Sarı saçları, mavi gözleri, bembeyaz teniyle melek gibiydi. Sonra bu meleksi görüntü çirkinleşti, Ariana'nın yüz hatları keskinleşmeye, omuzları genişlemeye, sarı uzun ve düz saçları kısalıp kıvırcıklaşmaya, boyu uzamaya, mavi gözleri elalaşmaya başladı.
Aynada gördüğüm görüntü eninde sonunda yine sen olmuştun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
1939•grindeldore
Fanfiction"Eğer bir ihtimal olsaydı da azıcık olsun sevmiş olsaydın beni, o muhteşem dedikleri beynimin arkasında ihmal edilmiş, unutulmuş yapayalnız yüreğim belki biraz olsun mutlu çarpardı." Albus Dumbledore'un, ayrılıklarından 43 yıl sonra kara büyücü olar...
