Game||Fillie

𝟮

Ertesi Sabah|Okulda

Okula gelince ilk işim kütüphaneye gidip 'aman boşveer son dakika yaparsın' dediğim ödevleri yapmak oldu. Ödevler bitince kantine inip kendime bir çikolata alıp okul bahçesindeki bir banka oturdum. Çikolata bitmek üzereyken yanıma oturan bir sıcaklık ile irkildim. Bu dün o zorbaların elinden kurtardığın çocuktu. Bana doğru hafif bir tebessüm ile baktı. Bir kaç saniye böyle bakıştıktan sonra konuşmaya başladı.

"Dün... Beni o pisliklerin elinden kurtardığın için sana minnettarım."

Sesi hafif buruktu. Bir kaç saniye yüzünü inceledim çocuğun. Hafif çilleri, beyaz teni ile bir uyum içerisindeydi. Siyah kıvırcık saçları ise hafif esen rüzgarda sallanıyordu. Dikkatli bakınca cidden yakışıklı bir çocuktu. Daha fazla sapık gibi incelemeyi bıraktım, ve konuşmaya başladım.

"Dünden bugüne baya şey değişmiş sanırım.."

Ayağa kalktım. Dün hiçbir şey söylemeden gitmesi beni acayip sinirlendirmişti evet şok içinde vs olabilirdi, fakat bir teşekkür etmek veya yüzüme bakmak zor olmasa gerekti. Bu imalı cümlemi anlamış olacak ki konuşmak için ağzını açtı, fakat konuşmasına fırsat vermeden konuşmaya daldım.

"Sorun yok kim olsa aynı şeyi yapardı. İyi dersler"

Daha sonra hızlı adımlarla sınıfa yürüdüm sınıfa girince sınıfın sıcaklığı, beni mayıştırdı ve 'yine' derste uyukladım.

Ders çıkışı günlük rutinimi yapmak için tekrar ve tekrar kütüphaneye gittim. Her zamanki gibi boş bir yere yerleştim. Ve telefonum ile ilgilenmeye başladım. Biraz sonra yanıma kızıl saçlı Bir kızın yaklaştığını gördüm ilk başta bana gelmiyordur diye çok kafaya takmadım fakat bana iyice yaklaşınca oturuşumu düzelttim. Kız narince gülümseyerek başıyla 'oturabilir miyim?' diyince yavaşla kafamı salladım. Sandalyeye oturunca bana gülümseyerek bakmaya devam etti. Cidden büyüleyici bir kızdı, etkilenmemek elde değildi. Dikkatimi dağıtıp, 'ne oldu?' dercesine bakarken kız biraz titredi ve konuşmaya başladı.

"Selam! Ben Sadie belki duymuşsundur, şu Oona ve çetesinin bir alt popülerliğine sahip kız.. Çok boş şekilde tanıttım sanırım kendimi"

Kız paniklemiş şekilde yüzüme bakarken ağır ağır 'yo hayır sorun yok devem et' şeklinde kafamı salladım. Kız rahatlamış olacak ki eski gülümsemesine bürünüp konuşmaya başladı.

"Direk konuya geçeceğim, yarın akşam saat akşam 8'de evimde bir parti var.. Ah merak etme o eski sümsük partilerden biri değil. Eğer gelmek istersen burada davetiye."

Kız bana gri bir zarf uzattı nazikçe elinden aldım. Açıkçası partiye gelmeyi düşünmüyordum. Bü yüzden açıkça belirtme gereği duydum.

" gerçekten çok güzel bir şey olsa gerek fakat ben almayayım.. Pek parti insanı değilim de"
Bunu derken yüzüme güven verici, sanki ısrar kabul etmiyormuşum gibi bir ses tonu ve gülümseme ile söylemeye çalıştım fakat belliki işe yaramamıştı. Kız dudaklarını büzerek konuşmaya başladı.

"Hadii ama lütfen sadece bir seferlik.. Sadece biraz düşün sonra gelmezsen saygı duyarım!"

Kız etkileyici konuşmuştu gerçekten. Bilerek mi yaptığı bilinmez ama düşüneceğimi söyledim sanki beni etkisi altına almıştı.
Bana doğru bir sevinç çığlığı attı ve sarılmaya çalıştı fakat hem ben hemde kütüphanedekiler buna izin vermedi. Sadie ise görüşürüz diyerek oradan ayrıldı. Arkasından el sallamakla yetindim daha sonra bende kütüphaneden çıktım. Eve doğru yürürken birden siyah marul kafa ile karşılaşmamız bir oldu.
Yüzünde mahçup bir ifade vardı, beni görünce direk söze başladı.

"O an... Panikle hiç bir şey demeden gittim... İ-ilk defa biri beni k-koruyor  ve..."

Fakat cümlesini bitirmesine izin vermedim. Gülümseyerek oğlana baktım ve konuşmaya başladım.

"bana bir şey açıklamak zorunda değilsin... Sorun yok gerçekten dediğim gibi kim olsa aynısını yapardı... Her neyse sonra görüşürüz Marul Kafa!"

Arkamda kızarık bir siyah marul bırakırken eve doğru yol aldım...

                                    
——

Asla istediğim etkileşimi almadı... Diğer bölüm için 1 oyu çok görmeyin :')

(548 kelime)

Devam edecek (UMARIM)