-ბებოო...მე წავედი...არ მინდა აკადემიაში დამაგვიანდეს!!!
ვიყვირე და სახლიდან სწრაფად გავვარდი....უი სულ დამავიწყდა მე ლილე ვარ 16 წლის
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
სამხატვრო აკადემიაში ვსწავლობ ინტერიერის დიზაინზე...უკვე 10 წელია აქ ვარ მართალია საკმაოდ კარგად ვხატავ ისე რომ პროფესიონალებსაც ვუტოლდები და უკეთესიც შეიძლება ითქვას რომ ვარ მაგრამ გამოცდის ჩაბარება აქამდე არ შემეძლო რადგან არშეიძლებოდა....მაგრამ აი დადგა ნანატრი წამები...დღეს გამოცდა მაქვს...5 საათი უნდა ვხატო...გარდა ამისა დღეს დედას და მამასაც უნდა ველაპარაკო მითხრეს სერიოზული საქმეაო და ინტერესი მკლავს რა ხდება... ისინი კორეაში ცხოვრობენ მე კი საქართველოში ბებოსთან ერთად...6 წლიდან ბებო მზრდის...ბებო დედაჩემოს მხრიდან მყავს დედა ქართველია მამა კორეელი...მაგრამ რაღაც მიზეზებისგამო ბებო მზრდის....ამ ფიქრენში ვიყავი გართული როცა ფეხებთან მანქანამ გამიჩერა:
-ქალბატონო ლილე რას აპირებთ დღეს გამოცდაზე?-ლაზარე -ბატონო ლაზარე თქვენ რას აპირებთ?...მზად ხართ 5 საათი ხატოთ?-ლილე -ქალბატონო ლილე ლაპარაკს მორჩით და ჩაჯექით მანქანაში 30 წუთში გვეწყება გამოცდა -ისე მართალი ხარ წავიდეთ*ვუთხადი და მანქანაში ჩავჯექი...ცოტახნით სიჩუმე ჩამოწვა შემდეგ კი ლაზარემ ეს სიჩუმე დაარღვია*
-გამოცდის შემდეგ სად აპირებ წასვლას? -სახლდი უნდა მივიდე...დედამ მნიშვნელოვან თემაზე უნდა ვილაპარაკოთო -აა....კარგი...ვიფიქრე სადმე კაფეში დავჯდებოდით ცოტახნით -ისე კარგი აზრია...ცოტახნით დავჯდეთ კაფეში -მართლაა...კარგი*გაიღიმა და აკადემიასთანაც მალევე მივედით*
