Never || Choi Yeonjun

[10]

"Kalbindeki yaraları sarmama izin ver Eun..."

Bu sözler...

O kadar güven vericiydiki

Bana sarılan vücüdundan ayrılıp gözlerine baktım

"Seni anlamak çok zor"

Dedim hafif gülümsüyerek

Yeonjun:"nasıl yani?"

Dedi tek kaşını kaldırarak

EunSun:"yani ilk başda benden cok uzaktın,saçma sapan tartışmalarımız oldu,
dün de gereksiz şekilde yine tartışdık ve şimdi ise.."

YeonJun:"özür dilerim,bende olsam 'bu nasıl herif' diye geçirirdim içimden..ama ben kötü biri değilim"

Ve güldü

Tanrım çok tatlı

Ama

Bakışmamızı bir ses böldü

JungHoon:"Yeon Jun!
Kardeşim!Gel konuşalı-"

Yeonjun:"konuşalım?! Abi unutdunmu her şeyi?!
Benim seninle konuşcak bir şeyim kalmadı!"

Yeonjun elimi tutdu ve oradan uzaklaştık

O adam ise arkamızdan öylece baktı

Okula gireceğimiz sırada onu durdurdum

EunSun:"YeonJun ben giremem oraya"

YeonJun:"yüzleşmemiz lazım arkadaşlarımızla,korkak gibi kaçamayız"

Biz konuşurken çoçuklar geldi

Taehyun:"Yeonjun,bize niye hiç birşey demedin?arkadaşız biz!"

Soobin:"Aynen,seninle yıllardır kardeş gibiyiz ama nedense o adamdan öyreniyoruz her şeyi"

Çoçukların gözünde öfke yoktu

Aksine kırgınlık vardı

Ning:"Ya Eun! Niye demedin eski stajyer olduğunu!Niye geçmişini sır gibi saklıyorsun"

WooSu:"evet,mesela şirket buraya geldiğinde söyleye bilirdin eski stajyer olduğunu"

Jane:"Bize güvenmiyormusun?"

Susup sadece dinledim

Yine ve yine o lanet günler aklımdan çıkmıyordu

EunSun:"özür dilerim kızlar....sadece konusu açıldığında kötü oluyordum...ama söz veriyorum anlatıcam...ama bu gün yalnız kalmak istiyorum"

Ning:"ne?nereye gideceksin?"

Yeonjun:"benimle gelicek"

Yeonjunun söylemesi ile yüzüne baktım

Kai:"tamam.üstünüze gitmiyicez.hazır olduğunuzda lütfen anlatın."