they both died at the end./ Langa x Reki

(5)

"Tanışalı 1 aydan fazla oldu, ona söyleyeceğim. -Gün 175"
Hergün istisnasiz olarak yazdığı günlüğü bir kere daha kapattı Langa.

Rekiyle buluşmak üzere üstünü giydi, ve odasından dışarı adımladı.

"Hey!"

Rekiyi gördü karşısında.

Elinde bir çiçek ile.

"Orkideler, sende sever misin benim gibi? Neyse, bunları sana aldım. Senin gibi güzel ve saflar."

"Ah Reki, Teşekkür ederim."

Langa birşey belli etmemeye çalışıyordu fakat gerçekten utanmıştı. Kıpkırmızı elleriyle aldı çiçeği, kokladı uzunca.

"Çok tatlısın Reki"

Reki aniden arkasını döndü. Paniklemişti.

"Ah, ben mi?! Ah, Uhm, sağol.."

Beraber bahçeye yürümeye başladılar. 5 dakika sonra Langanın en sevdiği köşeye gelmişlerdi bile.
Langa her gün buraya gelirdi, Reki de bıkmadan, usanmadan onu yalnız bırakmaz, her gün onunla beraber gelirdi buraya. Konuşacak birşeyleri olmasa bile otururlardı. Beraber susarlardı.

"Hey Langa, dün doktor sana ne dedi? seni odasından çıkarken gördüm."

Langa tereddüt etti. Bunu ona söylemeli miydi?

"Ah, şey.."

Rekinin üzülmesine dayanamazdı, fakat bilmesi gerek diye düşündü.

"Çok zamanım kalmamış, tedavi de yan etki yapıyormuş."

Reki boğulduğunu hissetti, nefes alamadı, konuşamadı.

"Reki-"

Kendine çekti Langayı. Uzun uzun sarıldılar.

"Her şey geçecek, tamam mı? Hiçbirşey bu aptal hastaneden ve aptal doktorlardan ibaret değil. Tamam mı Langa? Nolur üzülme, yalvarırım. Dayanamıyorum."

Langa göz yaşlarını tutamadı.

"Ben ölmek istemiyorum Reki."

"Ölmeyeceksin Langa, söz veriyorum. Kurtaracağım seni."

°°°

ARKADASLAR BILIN BAKALIM 2 SENEDEN SONRA KIM GERI DONDU 😝😝

kisacik bi bolum yazdim comeback olsun diye, simdi aklimdaki hikayeleri yazmaya gidiyorum!!!!