Saliha Bir Eş

Aşk

....

Aşk vardı da insanlar onu hep kendileri gibi olanlarda aradılar.Ahirettir aşk, namazdır aşk, güneşin doğuşundan batışına kadar salavat getirmektir aşk... Aşk peygamberdir, Kuran-ı Kerimdir ve aşk yüreği ALLAH'ın rızasını kaybetmek korkusuyla sevdiğinin çimen rengi gözlerine bakamamaktır...

.....

Evet işte maraton başlıyordu. Yanımda Fatıma yok. Bir yanım eksikdi. Fatıma sakarya üniversitesini kazanmıştı. Memleketi de orasıydı. Bense İstanbul üniversitesini. Ailemde İstanbul dışı istemiyordu zaten.İstanbul üniversitesini kazandığımı duyunca bizimkiler çok sevinmişti. Fatımayla konuşurdum telefonda uzun uzun. Arada bir takılırdı yine. " Sen bayılırken çocuğun senin gözlernin içine nasıl baktığını gördüm"deyip dalga geçerdi ,bense aldırış etmezdim pek.

İlk yılımdı güzel geçmişti ve güzel notlarla.Sınıfa ilk girdiğim anı hatırlıyorumda...:)

İLK YILIM

Tesettürüne düşkün bir kızdım. Helal haramada. İlk günden geç kalmıştım. Aslında beş dakikacıktı. Allahtan hocamız anlayışlı biriydi. Beni içeriye aldı ve boş olan bir yere geçmemi söyledi. Bütün sıralar doluydu. İki erkek öğrencinin yanı boştu sadece. İkiside acaba benim yanımamı oturacak diye bakıyordu. Ama ikisinin yanınada oturmamıştım. Anlamışlardı ve biri diğerinin yanına geçti. Sessizce teşekkür ettim. O günden sonra arkadaşlarla anlaşıp kızlar bir köşede erkekler bir köşede oturmuştu. Bu düzenlemeyi ben yaptım ve hepsi kabul etmişti. Okulda saygın bir yerim vardı. Anlayabiliyordum herkes bana imrenerek bakıyordu. Diğer binadaydı mescit, oraya giderdik arkadaşlarla, sanki hayal gördüm gibi oldum.

Çimen gözlü ...

Yoo yoo hayır degildi o.

Hocalarımdan izin alarak mescitte değişiklikler yapmaya karar vermiştim. Boş vakitlerimde gelip kıble tarafına kabe'nin resmini çizdim. Çizimim güzeldi, lisedeyken arkadaşlarım hep grafiker olmamı söylerdi. Bense bana göre olmadığını. Evet müthiş olmuştu. Aynısı gibi , "zaten kabe güzel olmaz mı?"derdim.Herkes çok beğenmişti. Güzel bir mescit halini almıştı artık. Huşu içinde namazlarımızı eda edebiliyorduk...

Hocalarım beni neşe kaynağı olarak görürdü hep. Aslında kolay kolayda kanım ısınmayana yaklaşmazdım.

Birgün hocalarımdan biri: "kızım senin adın ne bakıyım"dedi.

Bense: "Nisanur efendim" dedim.

Hocamız tebessüm etti ve nurlu kadın çok güzel bir ismin varmış dedi. Daha sonra kantine doğru ilerledi.

Merve kolumdan tuttu: Vaybe bu hoca sana adını sordu. Bravo sana, okulun en huysuz hocasıydı bu. Artık bu dersten kurtuldun desene :D

Bense sadece tebessüm etmiştim.

Evet Merve yeni arkadaşlarımdan biriydi. Ama Fatımanın yeri başkaydı.

Beni mescitte kabeyi çizerken Hatice hoca görmüştü. Essiz bir yeteneğin var kullanmak ister misin? Yardımcı olabilirim.

+Okuldan sonra bir takım planlarım var henüz düşünmüyorum.

Hatice hoca : Bence vakit kaybetme :)

+ Kısmet ... :)

...