My step brother and me

💕©️hapter 23💕

❤️My Three StepBrother and Me💖

💕©️hapter 23💕

#Jessica_POV.

masaya ako dahil tinupad na nga ni Kuya Dinise ang pangako nya na ipapasyal ako.

Pero  bakit pati sina Kuya Andrew at casey kasama?

Nakakabadrip naman nandito kami ngayon sa peryahan nag enjoy kaming apat kung saan saan na kami sumakay kya hito parang nahihilo na ako.

Umiikot paligid ko talaga  nakaupo lang  ako ngayon sa upoan at pinapanood nalang ang mga kuya ko na naglalaro at nagtatawanan.

Pero masaya akong makita silang masaya at sana araw araw ko silang makitang msaya at hindi mag aaway.

Dahil pagod na rin si Casey ay lumapit sya saakin.
Dahil nakatalikod lang ako sa kanya ay sumandal sya saakin mula sa likod. Nainis ako kasi ang bigat nya.

"Wag ka ngang sumandal. Ang bigat mo kaya!" Inis kong sabi.

" Miminsan nga lang ako sumandal sayo, dinadamot mo pa. " pagririklamo nyang sabi.

Hinayaan ko na lang na sumandal sya sa likod ko. Ganito lang sya pag naglalambing, nang iinis.

Pero kahit ganon sya, okey lang, w sya din lang naman yung takbuhan ko pag nalulungkot ako at sya ung sinasabihan ko ng mga bagay bagay na hindi ko masabi sabi sa iba.

Pinagkakatiwalaan ko sya kahit may pagka ser* ulo sya.

Sana ganon pa din sya saakin. Sana hindi sya magbago.

Hindi nagtagal ay lumapit na saamin sina Kuya andrew at kuya Dinise.

Nasa restawran na kami. Nag aagawan kami ng pagkain ni Casey. Oo sya ung lagi kung kakupintisya.

May hindi pa ako nasasabi tungkol kay Casey, si Casey kasi sya ung malapit kay Mama. At alam nyo ba na sya ung kaagaw ko sa attention ni Mama.

Pinagsisilosan ko sya twing naglalambing sya kay Mama. Pero naiintindihan ko naman sya kasi namat*y ang mama nya sa panganganak sa kanya.

Kaya ganon nalang sya kay Mama.

Balik tayo sa reality hito kami ngayon masaya kami ulit na nagkukuwnetuhan. Hanggang sa naging seriouso na si Kuya Dinise. May gusto atang sabihin kaya nakinig kaming tatlo.

Sinabi nyang may bussiness trip sya 3years ang balik nya. Lahat kami nalungkot sa sinabi ni Kuya. Nakaramdam ako ng lungkot. Bakit ganon saka kupa nakukuha ang loob ni Kuya Dinise saka pa sya aalis.

Tahimik kaming lahat sa oras na iyon. Hanggang sa pag uwi namin wala paring imikan dahil sa nalaman namin. Wala kaming magawa para pigilan si kuya.

Nasa kwarto na ko ngayon at malungkot gusto kung pigilan si kuya Dinise pero hindi ko magawa.

Hindi ako makatulog tumingin ako sa orasan 3:27am nang madaling araw.

Bumaba mona ako sa kusina kasi nauuhaw ako.

Hindi ko inaasahan na makikita ko doon si kuya Dinise.

"Gising ka parin kuya?"

"Oo hindi kasi ako makatulog dahil sa mga reaksyon nyo. Mahirap din kasi saakin na iwanan kayo. Tatlong taon akong mawawala at mahihiwalay sa inyo. Ayaw ko sanang umalis umalis. Pero kailan."

"Tatawag ka araw araw hu!" Malungkot kung sabi.

Bigla nalang nya akong nyakap. Kaya gumanti din ako ng yakap hinigpitan ko yun.

"Sempre tatawag ako araw araw. At mamimiss ko kayo. Kaya wag kanang malungkot. Ayaw kong makita kayong malungkot pag alis ko "

"Hindi namin maiwasang maging malungkot."

"Sana sa pag alis ko makita ko man lang mga ngiti nyo. "

"Umakyat kana at matulog"

Pagkatapos kong uminom ay umakyat na ako at natulog na.

Pagkalipas ng isang linggo ay flight na ni kuya Dinise. Tinupad namin ung hiling nya na ngumiti habang paalis sya.

Pagkaalis ni kuya ay lahat kami malungkot lalong lalo ni si Kuya Casey na syang nag alaga sa kanya. Hindi nya matanggap na umalis na ang kuya  nya kaya dinamayan ko sya.

Si Kuya Andrew hindi na umaalis ng bahay nagkukulong lang sya sa kwarto nya.

At ako malungkot din sa pag alis ni Kuya Dinise.

Sana bumalik na sya agad sana mabilis lang ang paglipas ng panahon dahil miss na miss na namin si Kuya Dinise.

Pasokan na kaya kasama ko na ngayon ang mga kaibigan ko. Malaya konang nasusuot ang mga damit na gusto kung gamitin.

Napansin ng mga kaibigan ko na malungkot ako. Kailangan ko daw magka jowa para di na raw ako sumimangot. Sa tingin ko kailangan kona nga rin para iwas sa  nararamdan ko sa mga kuya ko.

Pumayag akong makipag date at dko sinabi kay kuya Casey  dahil parang sya ung susunod sa yapak ni Kuya Dinise sa pagka instrikto.

Kasalukuyan akong naghihintay sa kablind date ko. Sabi nila gwapo daw un dalawang taon din daw ang agwat namin hindi nila sinabi boung ditale pero sabi nila Joshua daw ang pangalan. Sound familliar ang pangalan na iyon. Hahaha pero binaliwala ko yun kasi marami naman ang magkakapangalan.

Hindi nagtagal ay dumating na sya nakangiti lang ako sa kanya pero pagkakita nya saakin. Parang nagulat sya at  parang masama ang tingin parang ang laki laki ng kasalanan ko sa kanya.

Nagpakilala na ako sa kanya.

"Hi! Im Jessica Smith and u are? " Tanong ko sa kanya.

Napangiti nalang sya sakin  na naiirita.

"Really. You don't know me?"

Napaisip din ako, kilala ko ba sya? Magkakakilala ba kami? Pero bakit diko sya matandaan?
Sino sya? Na para bang kilalang kilala ako?

To be continue.

Team D/J-💛
Team A/J-💙
Team C/J-💚